|
เราควรเรียนพอประมาณค่ะ
เราควรเรียนวิชาที่เราอ่านเองแล้วไม่เข้าใจ
เราควรเรียนเพื่ออุดช่องโหว่ที่เราอุดเองไม่ได้
เราควรเรียนเพราะเราพยายามแล้ว แต่เราก็ยังไม่เข้าใจ
เราควรเรียนเพราะเวลาเราเหลือน้อยจนคิดว่าต้องอาศัยผู้รู้มาช่วยเราในเวลาที่จำกัด
หลังจากเราเรียนเเล้ว
เราควรทบทวนสิ่งที่เราเรียนมา
เราควรทำแบบฝึกหัด
เราควรถ่ายทอดให้เพื่อนๆที่เรารักหรือเพื่อนที่อยากรับความรู้จากเรา เพื่อฝึกจิตใจของการเป็นผู้ให้ที่ดี
เว้นเสียแต่ว่า เขาปฏิเสธความช่วยเหลือของเรา ก็ไม่ว่ากันนะคะ
เราควรหาแบบฝึกหัดหลายแนวมาฝึกทำกันในกลุ่มเพื่อน หรือทำเองก็ได้ค่ะ
เราควรเลือกเรียนพิเศษโดยฟังคำแนะนำของรุ่นพี่มากกว่าอ่านจากข้อความโฆษณา
เพราะเวลาเรามีน้อย เราจึงต้องเลือกที่ๆเหมาะและดีที่สุดสำหรับเรา
เหมือนเวลาหนูทานอาหาร
กระเพาะหนูมีพื้นที่อยู่จำกัด
แต่หนูทานแต่ junk food ที่มีแต่แป้งและไขมันเข้าไปมาก
พอหนูได้พบอาหารที่แสนอร่อยและมีคุณค่า หนูก็ไม่สามารถทานได้แล้ว
เพราะพื้นที่ในกระเพาะหมดไปกับอาหารที่กินเพราะสีสันเย้ายวนแต่ไร้คุณค่า
สมัยคุณครูเป็นนักเรียนไม่ค่อยมีใครกวดวิชากัน
แต่เราก็จะตามไปเรียนกับคุณครูที่สอนแล้วเราเข้าใจ
แล้วเราก็จะหาซื้อหนังสือที่ท่านเขียนมาอ่านจนทะลุปรุโปร่งทุกหน้า
เรียกว่าแสวงหาศาสดาที่รุ่นพี่แนะนำและเหมาะกับตัวเรา
ชีวิตของคุณครูในวัยมัธยมปลายจึงมีเวลามากพอที่จะทบทวนและทำกิจกรรมอย่างอื่นบ้างเล็กน้อย
ดูตนเองด้วยนะลูก
ว่าปากภาชนะของเรากว้างแค่ไหน
ถ้าเราเป็นภาชนะปากแคบ โถมเทน้ำใส่ลงไปก็ไม่ได้ประโยชน์
สมัยนี้คนสอนก็อยากให้คนเรียนๆเยอะเพราะเป็นธุรกิจการศึกษา
ทั้งชี้นำ ทั้งเชิญชวนมากมายตามกลไกการตลาด
ก็เป็นเรื่องของเขา
แต่ตัวเราต้องทราบตัวเราดี
ยิ่งสมัยนี้เงินทองหายากขึ้นทุกวัน
เวลาจะเรียนก็ควรคัดเลือกเสียก่อน
จะมาเรียนทิ้งเรียนขว้างตามกระแสแฟชั่นไม่ได้เเล้วนะคะ
การเรียนพิเศษก็เหมือนการทานวิตามิน
จะมีประโยชน์ก็ต่อเมื่อทานพร้อมอาหาร
เพื่อการดูดซึมที่ดี
ข้างขวดก็จะเขียนไว้ตามที่กฏหมายระบุว่า
ควรทานอาหารให้ครบห้าหมู่
และกฏหมายระบุห้ามโฆษณาเกินจริง
หนูลองเทียบเคียงดูนะคะ
สุดท้ายตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน
สำหรับคุณครูแล้ว วิชาที่สอนยากที่สุดคือวิชาที่สอนแล้วเด็กกลับไปพึ่งตนเอง
วัดพระแก้วยังสร้างได้เรืองรองตระการตา ทั้งๆที่ท่านผู้สร้างมิได้จบสถาปัตยกรรมมาแต่อย่างใด
แต่ความรักในผืนแผ่นดินและพระมหากษัตริย์ของผู้สร้าง
จึงสามารถรังสรรค์ศิลปกรรมระดับโลกให้ผู้คนได้สัมผัสได้
ฟางเส้นสุดท้ายในลำคลองมีไว้เพื่อให้เราเกาะพักเอาแรง
แต่ฟางเส้นนั้นไม่สามารถนำพาเรากลับฝั่งได้
เรานั่นแหละต้องพาตนเองเข้าฝั่งด้วยกำลังของเราเอง
อย่ากังวลไปกับคนที่เรียนมากแต่ไม่เคยทบทวนเลยนะคะ
จะทำให้เราลนลานตามไปกับเขาด้วย
ดูตามความเหมาะสมและเหมาะควรกับตัวเรานะคะ
ขยันมากๆเข้าไว้
เพราะสิ่งที่มีค่าที่สุดที่เราได้จากระบบการศึกษาไทย ก็คือ
ความอดทนคงบคู่ไปกับการมองโลกในแง่ดีค่ะ
โชคดีนะคะ
คุณครูขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
แต่ถ้าเรียนแล้วสบายใจ ไม่เดือดร้อนก็ไม่ว่ากันค่ะ
|
Kru Somsri's English School
