คุณครูไม่หนักกว่าหรือคะ
พี่เก่งมากเป็นมือตอบคณิตศาสตร์เตรียมฯ
แต่ตัวเองกลับโง๊โง่ค่ะ
แต่โชคดี ที่คิดไม่เป็น
แล้วก็โชคดีที่พ่อแม่ไม่ได้ชมพี่ชายแต่ก็ไม่ว่าน้องที่แสนจะโง่เช่นกัน
เคยถามพ่อเหมือนกันว่าทำไมไม่ให้ของรางวัลแก่พี่
พ่อนักปราชญ์ของคุณครูตอบว่า
"การทำความดีเป็นหน้าที่ของมนุษย์
การเรียนเก่งแสดงว่าทำหน้าที่ให้ครบสมบูรณ์ทุกวัน
เพราะฉะนั้นถือเป็นปรากฏการณ์ปกติ ไม่ต้องชื่นชมมากเกินความพอดี
เพียงแต่บอกให้รู้ว่า ถ้าไม่ขยันก็ไม่สามารถทำได้เช่นนี้ตลอดไป"
เมื่อถามว่าทำไมไม่ว่าลูกที่ไม่ฉลาดอย่างคุณครู
พ่อนักปราชญ์ของคุณครูตอบว่า
"ก็ลูกขยันแล้ว
ก็ถือว่าได้ทำหน้าที่ที่ดีแล้ว
สิ้นสุดของการศึกษา
เป้าหมายทุกคนเหมือนกันคือทำให้ชีวิตไม่เป็นทุกข์
แค่มีความขยันกับมีธรรมะครองจิตใจก็นับได้ว่าดำรงตนได้อย่างไม่เป็นทุกข์แล้ว"
ถ้าเรามัวแต่เปรียบเทียบเท่ากับที่เราศึกษามานั้นผิดเป้าหมายของชีวิตแล้วค่ะ
ถามตัวเองนะคะว่าหนูขยันพอแล้วยัง
ความสำเร็จมาจากคำว่า"เสร็จ"
ก่อนที่จะสำเร็จ ต้องกำหนดเป้าหมายก่อน
จึงจะทราบว่าที่เราทำนั้น เราทำจนสำเร็จแล้วหรือยัง
วางเป้าหมายทุกวันนะคะ
แล้วทำให้เสร็จตามเป้าหมาย
สูงสุดของารศึกษาคือการกรอบล้อมให้ตนเองพร้อมจะเป็นเมล็ดพันธุ์ที่ดีต่อคนรุ่นต่อไปค่ะ
ใครก็ไม่สามารถดูถูกผู้ที่กระทำสิ่งที่พึงทำได้นะคะ
คุณครูเข้าใจความรู้สึกของหนู
และเป็นกำลังใจให้นะคะ
โขคดีค่ะ
|