|
ครูคะ ตอนนี้หนูไม่รู้จาทำยังไงแล้วค่ะ!!! หนูหาทางออกไม่เจอเลย ตอนนี้ไม่มีอะไรที่หนูทำแล้วสำเร็จเลย ตั้งแต่ช่วง ม.3 หนูสอบเข้า ม.4 ในที่ที่หนูอยากอยู่ไม่ได้ เกรดที่ออกมาก้อไม่ดี ตอนแรกๆหนูก้อไม่ไดคิดอะไรนะคะ หนูรู้ว่าตอนนั้นดเปนเพราะหนูเองที่มัวแต่เล่นอินเตอเนต คุยโทรสับกับเพื่อน ฟังเพลง หนูก้อเลยทำไม่ได้ เมื่อก่อนหนูก้อเปนนักกีฬา หนูจึงรู้จักคำว่า "แพ้" หนูรู้ว่าเมื่อไหร่ที่หนูซ้อมหนัก เตรียมตัวที่จะไปแข่งเปนอย่างดี หนูก้อจะชนะ แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่หนูไม่ได้เตรียมตัว ไม่ได้ซ้อม หนูก้อแพ้ แต่ทำไมตอนนี้มันไม่ใช่แล้วอะคะ ทั้งที่ตอนนี้หนูคิดว่าหนูโตขึ้น คิดได้มากขึ้น อ่านหนังสือมากขึ้น คิดว่าไม่ง่วงเวลาอ่านหนังสือ คิดว่ามันสนุกที่ได้อ่าน เรียนพิเศษก็ไม่โดดเรียนแล้ว เวลาเรียนหนูก้อไม่ได้หลับ ไม่ได้คุยกับเพื่อน หนูเรียนกับครูสมศรีครั้งแรกและครั้งนี้หนูก้อท่องศัพท์ที่ครูให้ท่อง ทั้งที่เมื่อก่อนหนูเรียนภาษาอังกฤษ หนูไม่เคยท่องศัพท์เลยนะคะ แต่คะแนนและเกรดที่ผ่านมามันก้อดีขึ้นแค่นิดเดียวเอง
แม่บอกกับหนูตลอดว่า "ไม่เปนไรลูก พยายามทำใหม่ ครั้งหน้ายังมี" หนูรู้ว่าแม่พูดเพื่อที่จาให้กำลังใจหนู ทั้งๆ ที่แม่เองก้อเสียใจเหมือนกัน หนูไม่เถียงนะคะว่านั่นคือกำลังใจของแม่เพื่อที่จะบอกหนู แต่หนูไม่เข้าใจว่าเมื่อไหร่จะไม่ต้องมีคำว่า "ครั้งหน้าเอาใหม่" มันจะต้องเอาใหม่อีกซักกี่ครั้งคะ หนูไม่ได้คิดมากเรื่องเกรด แต่ถ้าคำว่าเอาใหม่มันอยู่ไปจนถึงตอนเอนทรานซ์ หนูจะทำยังไงคะ หนูอยากเรียนได้เหมือนกับพี่ของหนูค่ะ ตั้งแต่ตอน ม.4 ที่หนูอยากอยู่โรงเรียนเดียวกับพี่ของหนู หนูก้อทำไม่ได้ ตอนนี้พี่อยู่มหาลัย หนูก้ออยากได้ดีๆ แบบพี่ แม่ไม่ได้กดดันหนูนะคะ ไม่ได้ต้องการให้หนูเปนหมอเหมือนกับพี่ แต่หนูก็อยากเปน หนูไม่อยากบอกใคร เพราะหนูกลัวว่าถ้าหนูบอกไปแล้วหนูจาทำไม่ได้ หนูสงสารพ่อกับแม่ค่ะ หนูกลัวหนูต้องทำให้พ่อกับแม่เสียใจอีก พ่อกับแม่ต้องส่งหนูกับพี่ๆ รวมกัน 3 คน พี่คนนึงก้ออยู่มหาลัย อีกคนก้อต่อปริญญาโทอยู่ ทั้งที่เงินเดือนพ่อกับแม่ก้อไม่ได้มากอะไร แค่พอส่งเรียนได้ แล้วดูเหมือนพ่อกับแม่จาทุ่มให้หนูมากที่สุด เพราะหนูเปนคนสุดท้อง แต่หนูก้อทำไม่ได้ดีสักครั้ง หนูจาทำยังไงต่อไปดีคะ
|
Kru Somsri's English School
