Kru Somsri's English School

July 17, 2025, 11:23:43 AM

191147 46430 16707
: CharlieHIero

Kru Somsri's English School

ห้องสนทนาของโรงเรียนสอนภาษาอังกฤษคุณครูสมศรี

คุยกับคุณครูสมศรี

( " แม่ควรเข้าใจลูก หรือ ลูกควรเข้าใจแม่ ดีละ? " )

:

:

:

:

: May 05, 2010, 02:48:30 PM : Dereana
พ่อแม่พี่ก็เคยเอาพี่ไปเปรียบเทียบนะ ไม่ได้เปรียบกับคนอื่นหรอก เปรียบกับน้องแท้ๆของพี่เองนี่แหละ ว่า...เรียนแย่ที่สุดในบ้านบ้าง... (คือน้องสองคนมันได้เกรด4ตลอดไม่เคยตก T_T) ลายมือทุเรดที่สุดในบ้านบ้าง... ร้องเพลงได้ห่วยมากบ้าง... - -* แต่พี่คงมั่นใจในตัวเองมั้ง 555++ หรือไม่ก็ไม่ค่อยสนใจคำพูดพวกนั้น พี่ชอบคิดว่า... ถึงจะเรียนแย่ที่สุดในบ้านแต่ข้างนอกบ้านเราก็ไม่ได้เรียนแย่มากนะ ...จบ พี่จบจริงๆนะ คือไม่ไปคิดถึงมันอีกเลย ถึงจะลายมือทุเรด ก็เขียนให้คนอื่นอ่านออกได้ก็แระกัน^^; แต่พี่ก็พยายามพัฒนาตัวเองอยู่นะ เช่นพยายามเขียนให้คนส่วนใหญ่อ่านออกได้มากขึ้นบ้าง แหะๆ ถึงจะร้องเพลงได้ห่วยมากแต่ก็วาดรูปพอใช้ได้นะ คนเราไม่มีอะไรเก่งไปทุกอย่างหรอก สรุปคือ ถ้าเราคิดในแง่บวก ไม่ว่าสิ่งที่เขาพูดมันจะเป็นแง่ลบแค่ไหน เราก็สามารถเปลี่ยนให้มันกลายเป็นแง่บวกได้ เก็บคำสบประมาทมาพัฒนาตัวเองดีกว่านะคะ อย่าไปคิดมากกับมัน เสียอารมณ์เปล่าๆ
: May 05, 2010, 02:27:36 PM : rjc^^
ครูพูดทำให้หนูจุดประกายความคิดอีกแล้วคะ : ) แต่หนูไม่เคยเรียนเก่งแบบ 'หนูพุด' แม่หนูไม่หวังให้หนูได้ 4.00 แม่หนูเค้าอยากให้หนูมีความรับผิดชอบ ไม่เกเร เป็นคนดี ก็พอแล้วคะ .... คะแนน หรือเกรดเฉลี่ย ไม่ได้บ่งบอก ว่าเราเก่งหรือไม่เก่ง บ่งบอกถึงความพยายาม ขอให้น้องพุดสู้ ๆนะคะ : )
: May 05, 2010, 11:04:02 AM : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
หนูพุดไม่ใช่ลูกโป่งนะคะ แต่ถ้าหนูพุดเชื่ออย่างนั้น แสดงว่าหนูพุดยอมจำนนต่ออุปสรรค ภาวะไร้เดียงสาหรือโง่ ในตัวคุณครูตอนสมัยเป็นเด็ก ทำให้คุณครูไม่มีสมองในการตีความหมายของคำพูด คำดูถูกของคนทั่วไป จึงยิ้มรับได้ในทุกคำสบประมาทเพราะถือว่าเป็นสิ่งคุ้นชินที่ได้ยินคนพูดกรอกหูมาแต่เล็ก ต่างกันตรงคนอื่นๆเป็นคนพูด แต่คุณแม่ไม่เคยพูด แต่สำหรับหนูพุด สลับกับคุณครู กลายเป็นคุณแม่พูด แต่คนข้างนอกกลับชื่นชม อย่างนี้ ก็คิดกลับว่า แม่ทุกข์เพราะนำคะแนนของหนูพุดไปเปรียบเทียบกับคนอื่น ถ้าหนูพุดทำคะแนนให้สูงขึ้น แม่คงดีใจ ก็ต้องถามตัวเองว่าทำได้ก้ทำ ทำไม่ได้ก็ต้องยอมรับว่า นั่นคือแม่เรา คะแนนไม่ใช่เครื่งอตัดสินคน เพียงแต่คะแนนเป็นเครื่องสะท้อนความเพียร ถ้าหนุพุดอยากบ่มเพาะ "ความเพียร" หนูพุดก็จงทำเสีย แต่ถ้าหนูพุดทำไม่ได้ หนูพุดก็ต้องทำใจ และปรับจิตใจให้ยอมรับและอภัยในคำพูดของคุณแม่ ปัจจุบัน ความรู้หาได้ในอินเทอร์เน็ท แต่ไหวพริบ ความอดทน และการบ่มเพาะนิสัยที่เป็นพลังสร้างสรรค์งาน ไม่สามารถsearchหาได้มนโลก Cyber ฉะนั้นมนุษย์สร้างสรรค์ หนักเอาเบาสู้ รู้จักคัดกรองสิ่งดีๆ ไว้เป็นกำลังใจก้าวเดินก็จะมีพื้นที่ของความสำเร็จให้ก้าวเข้าไปยืนอยู่ในนั้น จงอดทน และแปรคำดูถูกของแม่เป็นคำให้พรลูก เพราะแม่อาจแค่ต้องการบอกหนูพุดว่า ได้เกรดแค่นี้อย่าประมาทนะลูก แหงนฟ้าแล้วต้องก้มดูดิน ยามผยอง ต้องมองขึ้นฟ้าว่าเก่งกว่าเรายังมี แต่ยามท้อใจก็ต้องก้มดูดินว่า คนที่แย่กว่าเรายังมี คนที่จะประสบความสำเร็จในชีวิตมิใช่เพราะเกรด แต่ต้องแตกฉานในการมองโลก รู้จักหักหอกให้เป็นดอกไม้ ไม่มีผู้สำเร็จใดปราศซึ่งคนดูถูก เพราะเขาใช้คำดูถูกเป็นพลังผลักดันตัวเขาเองไปสู่จุดหมายอย่างไม่หวั่นไหวต่ออุปสรรค หรือคำดูแคลนใดๆ หนูพุดต้องเป็นคนเก่งที่มีสุขภาพจิตดีนะคะ จึงจะไปสู่จุดหมายได้อย่างสุขใจ โขคดีนะ
: May 05, 2010, 10:41:20 AM : POK : )
ใจเย็น ๆ นะครับ ขอให้เรื่องร้าย ๆ ผ่านไปเร็วๆนะครับผม เป็นกำลังใจให้ครับ.
: May 05, 2010, 10:35:47 AM : &quot;หนูพุด&quot;
สวัสดีค่ะคุณครูสมศรี และทุกๆๆคนที่เข้ามาอ่าน หนูพุดมีเรื่องที่จะปรึกษาค่ะ คือว่า หนูพุดเป็นลูกสาวคนที่สอง และ มีพี่สาว 1 คน พี่ของหนูพุดเรียนหนังสือจบแค่ ม.3 แม่ผิดหวังในตัวพี่สาวมาก และ เป็นเพราะช่วงนั้น พ่อกับแม่ หย่าร้างกัน พี่ของหนูพุดจึงต้องไปอยู่กับป้าอาจเป็นเพราะไม่ค่อยมีใครดูแล แต่พอมาถึงหนูพุด ๆ ได้มาอยู่กับแม่ หนูพุดเป็นคนไม่เที่ยว อยู่แต่บ้าน ชอบใช้เวลาในการอ่านหนังสือซะเป็นส่วนใหญ่ หนูพุดขยันเรียน เพราะหนูพุดไม่อยากให้ใครดูถูกครอบครัว ดูถูกพ่อแม่ และพี่สาว หนูพุดไม่เคยทำให้แม่ต้องเสียใจ เชื่อฟังในสิ่งที่แม่สอนมาโดยตลอด หนูพุดพยายามจนสามารถสอบติดเข้ามาเรียนในโรงเรียนประจำจังหวัดได้ หนูพุดเรียนเกรดไม่เคยตำกว่า 3.5 แต่ที่หนูพุดไม่เข้าใจก็ตรงที่แม่จะคอยว่า และ เอาหนูพุดไปเปรียบเทียบกับคนอื่น ไม่เคยแสดงความดีใจ หรือยินดีกับผลสำเร็จที่ได้มา เวลาแม่ทะเลาะกับคนอื่นมาก็จะมาลงที่หนูพุด โดยที่หนูพุดไม่รู้เรื่อง หลายๆครั้งหนูพุดรู้สึกท้อแท้ ที่ทำไมแม่ถึงไม่เข้ใจหนูพุดเหมือนแม่คนอื่นๆบ้าง คงจะเป็นอย่างที่เค้าว่ากันว่า "คนเราก็เปรียบเหมือนลูกโป่งที่ถ้าหากออกแรงกดมากๆจนวันหนึ่งแตกขึ้นมา แล้วจะเป็นยังไง? " แล้วถ้า "หนูพุดเป็นลูกโป่งที่กำลังจะแตก หนูพุดควรทำยังไงดีละค่ะ ที่ไม่ให้ลูกโป่งลูกนี้แตก "

Sorry, the copyright must be in the template.
Please notify this forum's administrator that this site is missing the copyright message for SMF so they can rectify the situation. Display of copyright is a legal requirement. For more information on this please visit the Simple Machines website.