ลูกจ๋า
บางครั้งคนเราก็ไม่ค่อยจะเห็นค่าในสิ่งที่ตนมีอยู่
พ่อแม่ลูกกันแท้ๆยังเถียงตะคอกใส่หน้ากันทุกวัน
การที่เราจะเป็นเช่นไร อยู่ที่สติปัญญาที่เราจะเลือกใช้นำพาชีวิตนะลูก
บางครั้งเรากำหนดชีวิตตนเองไม่ได้
แต่ลูกสามารถที่จะเลือกและลิขิตชีวิตของลูกเอง
มนุษย์ทุกคนก็มีอารมณ์แปรปรวนไปตามเหตุปัจจัยที่เข้ามา
ลูกอย่าถามเลยว่าลูกเกิดมาจากไหน ใครเป็นคุณพ่อคุณแม่ที่แท้จริงของลูก
ลูกควรถามว่าแต่ละวันที่ลูกหายใจเข้าออกได้นี้
ลูกจะทำสิ่งดีๆได้อย่างไร
เพื่อวันข้างหน้าลูกจะได้กลายเป็นผู้ใหญ่ที่ดี
หลายคนที่รู้ว่าพ่อแม่เป็นใครแต่กลับไม่รู้ซึ้งถึงความรักความผูกพันก็มี
จิตที่คิดจะให้ปริ่มสุขกว่าจิตที่คิดจะรับ
สุนัขแม่ลูกที่คนขายเนื้อหมาเก็บมาเลี้ยงสามวัน
ก่อนที่แม่หมาจะถูกฆ่าตายยังสอนลูกว่า
"ลูกจ๋าแม้นแม่ถูกมีดสับคอจนชีวาวาย
ขออย่าได้กัดหรือเห่าชายผู้เลี้ยงดูเรา
ข้าวสามจาน อาหารสามมื้อ แค่นี้ก็ถือได้ว่าชายขายเนื้อหมาเป็นผู้มีพระคุณ
เดรัจฉานเยี่ยงเราถือความซื่อสัตย์เป็นเรื่องใหญ่
จงรับใช้เฝ้าดูแลเขานะลูก
แม่ต้องลาจากก่อนนะลูก"
สุนัขยังสอนให้ลูกสัตย์ซื่อต่อผู้มีพระคุณทั้งๆที่เขาคือผู้ปลิดชีวิตมารดาตนเอง
นิทานเรื่องนี้สอนให้เราตระหนักถึงคุณคน
ชีวิตได้มาคนละหนึ่งหน่วยเท่ากัน
จะดีหรือไม่ขึ้นอยู่ที่ตนเองที่จะลิขิตชีวิตตน
ลิขิตในทางดีเข้าไว้นะลูก
เอาพระธรรมเป็นมารดา เอาพระสติและปัญญาเป็นบิดา
คุณครูจะเป็นแสงส่องทางให้ลูก
แม้ไม่ใช่แสงตะวัน
แต่ก็เป็นสงธรรมนำพาชีวิตลูกให้มีคุณค่าได้นะลูกนะ
คุณครูเป็นแม่ครูของลูกได้นะ
จงเป็นเด็กที่เข้มแข็งและรู้จักบุญคุณคนนะลูกนะ
อย่างน้อยเราทั้งสองก็มีพ่อคนเดียวกัน
"พ่อหลวงของแผ่นดินไงลูก"
มาร่วมแรงเป็นคนดีให้พ่อชื่นใจนะลูกนะ
แม่ครูจะเป็นกำลังใจให้หนูนะลูก
|