แจมไปสืบมาดิ๊ ว่าเค้ากินไรกัน เผื่อพี่กินบ้าง

555

แต่อันที่จริงอยากรู้ว่า... คุณครูกินอะไรค้าา ทำไมสวยยยยยย

โรงเรียนเค้าก็ปล่อยนะ T T"

เพื่อนได้ 3.9 up -4 เกือบครึ่งห้องได้ T3T"

ไม่รู้ว่าเค้ากินอะไรกัน 5555

อย่าหาอย่างงั้นอย่างงี้เลยนะแจม โรงเรียนเราปล่อยเกรดอ่ะ = = มันวัดกันไม่ได้อ่ะ อย่าเอามาตราฐานโรงเรียนเทอวัดเดะ 55 มันโหดดดดดดดดดดดดดด

โหยพี่ค่ะ... 3.7 ก็เก่งแล้วค่ะ =w="

ยังไงก็.. ควรดูแลเรื่องร่างกายสุขภาพก่อนนะคะ

ถึงแรงใจจะเกิน 100 แต่ถ้าร่างกายไม่ไหว เดี๋ยวมันจะทรุดลง ๆ แล้วไม่ดีต่อตัวพี่เองนา..

ก็ขอให้พี่ได้ดังที่หวังนะคะ

พยายามเกิน 100 มุ่งหวังเกินล้าน

สิ่งที่พี่หวังไว้ไม่ไกลเอื้อมแน่นอนน เชื่อหนู ๆ : D

สวัสดีครับ คุณครู
ตอนนี้ผมเหนื่อยมาก ช่วยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ
========================
ตอนนี้ ผมเรียนอยู่ชั้น ม.6
ที่บ้านผม มีกันอยู่ สาม คน คือ แม่ ผม และน้องชาย
แม่ผม ทำงานหนักมาก เพื่อที่จะเงินมาส่งเสียเลี้ยงดูผมและน้องเพื่อให้ผมและน้องๆมีสิ่งของทุกอย่างอย่างที่เด็กคนอื่นๆมี
ผมสงสารแม่มาก ผมจึงตั้งใจเรียนให้มากๆเพื่อที่หวังว่าในอนาคตจะกลับมาเลี้ยงดูท่าน
แต่ผมเป็นคนที่เรียนไม่เก่งนัก ได้เกรดแค่ 3.7กว่าๆ
ผมจึงต้องเรียนและอ่านหนังสือให้มากๆ
ทุกวันนี้ ผมเรียนตั้งแต่เจ็ดโมงเช้าถึงสามทุ่มครึ่ง และกลับมาอ่านทวนที่บ้านอีกถึงห้าหกทุ่ม ผมเรียนหนักมาก จนผมเหนื่อยมากๆ แต่ผมก้อไม่ได้บอกแม่ เพราะกลัวแม่จะเป็นห่วง(เพราะเราขี้โรคมาตั้งแต่เด็กๆ)
จนบางทีผมอ่านหนังสือแล้วปวดหัว และตามันพร่ามัว
แต่ผมก้อยังฝืนอ่านต่อ เดือนที่แล้วผมสอบหมอแต่ไม่ติด ผมเสียใจมากๆครับ เพราะเราเหนื่อยมาทั้งปี ผมบอกแม่และเป็นครั้งแรกที่ผมร้องไห้ให้แม่เห็น แต่แม่กลับบอกผมว่า
"ไม่เป็นไรหรอกลูก เหลือสอบอีกตั้งสองครั้ง ครั้งหน้าเดี๋ยวก้อติด"
ผมเลยกัดฟันทนเรียนและอ่านหนังสือเพื่อที่จะสอบให้ติดหมอในเดือนหน้า ผมรู้ว่าผมเป็นคนที่มุ่งมั่น ถ้าจะทำอะไรแล้วต้องทำเกินร้อย จนบางทีเราเองลืมเผือใจไว้เจ็บ ยิ่งช่วงนี้เป็นโค้งสุดท้ายผมเรียนหนักกว่าเดิมมากๆ จนบางครั้งผมได้แต่ร้องไห้กับตัวเอง ไม่รุจะระบายกับใคร เพราะผมกับเพื่อนสนิททะเลาะกันแล้วก้อไม่ได้คุยกันมาเดือนกว่าๆแล้ว
ตอนนี้ ผมเหนื่อยมากๆครับ ท้อมาก แต่ผมก้อไม่ถอยหรอกครับเพื่อตัวผมอนาคตของผมแล้วก้อแม่ของผม
ขอบคุณครับ

[/size] [/size] [/size]