Kru Somsri's English School

ห้องสนทนาของโรงเรียนสอนภาษาอังกฤษคุณครูสมศรี

คุยกับคุณครูสมศรี

( ไว้อาลัยยายนวล )

: April 05, 2010, 09:10:20 PM : PRIMZA
ไว้อาลัยด้วยคนคร่ะ
: April 05, 2010, 08:48:41 PM : CCJ_POOH
หวัดดีค่ะ อยากจะถามเรื่องเเบบชำระค่าลงทะเบียนอะค่ะ เขียนทุกอย่างพร้อมเเล้ว เเต่ลืมเขียนโรงเรียนที่กำลังศึกษาอยู่ปัจจุบันอ่ะค่ะ เป็นรั้ยรึป่าวค่ะ ชวนตอบทีน่ะค่ะ จะได้รีบไปเเก้ไข ขอบคุนมากค่ะ
: April 05, 2010, 08:26:57 PM : rismano
ขอไว้อาลัยกับยายนวลด้วยครับ ขอให้ยายนวลไปสบายนะครับ TT
: April 05, 2010, 04:32:59 PM : แม่ที่รักลูกเสมอ
วันนี้ก็เป็นวันที่หนูรู้สึกเสียใจมากที่สุดอีกวันนึง เพราะแมวของหนูชื่อไอ้เหมียวที่หนูทั้งรักทั้งห่วงเลี้ยงดูเขาเหมือนลูกเหมือนเต้าให้กินดีอยู่ดีทุกอย่าง เขากลับหายไปเป็นวันที่สามแล้วไม่รู้จะเป็นคายร้ายดียังไงจะอิ่มหรือจะอดจะสุขหรือจะทุกข์จะยังอยู่หรือว่าจากไปแล้ว ไม่ได้ข่าวคราวเลย เป็นห่วงและกังวลมากเที่ยวออกตามหาคลอดตั้งแต่หายตัวไป นอนก็ไม่ค่อยหลับกินก็ไม่ค่อยได้ จะทำอะไรก็คิดถึงไอ้เหมียวลูกรักไปซะทุกอย่าง ก่อนเคยมาคลอเคลียอยู่ข้างๆไม่ห่าง จะกินก็มานั่งเฝ้ากวักมือขอข้าว จะนอนก็มาหนุนมาเบียดจะไปไหนมาไหนก็คอยเดินตาม กลับมาจากข้างนอกก็คอยมารับที่หน้าประตู แม้กระทั่งเวลาเข้าห้องน้ำก็ยังมานั่งเฝ้า หนูเสียใจและเป็นห่วงมันมาก อยากจะคิดว่ามันคงติดสาวบ้านไหน หรืออาจจะหลงไปแล้วใครเก็บได้ หนูพยายามแล้วแต่ทำไม่ได้ได้แต่คิดว่าจะเป็นอะไรไป ในใจเฝ้าหวังเสมอว่าไอ้เหมียวคงกลับมาบ้านอย่างปลอดภัย หนูทั้งตามหาและติดประกาศไปทั้วแต่ก็ยังไร้วี่แวว ขอเพียงได้รู้ข่าว ไม่ว่าจะเป็นหรือไปแล้วไม่ว่าจะกลับมาในสภาพไหนหนูก็ยอมรับได้เสมอ ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลย เพราะเมื่อปลายปีที่แล้วหนูก็เสียน้องหมาชื้ออีหม้ออันเป็นสุดที่รักไปแล้วตัวนึงก่อนหน้านั้นก็เสียน้องหมาชื่อเตี้ยไปอีกตัวหนึ่งเพราะป่วยคายทั้งหมดไม่รู้เป็นเพราะอากาศที่เปลี่ยนแปลงหรือเพราะเราดูแลมันดีจนเกินไป หรืออาจเพราะปัจจัยอะไรไม่ทราบแน่ แต่ไม่อยากให้ความรู้สึกแบบนั้นกลับมาอีก มันบ่อยเกินไปที่จะทำใจให้ไม่เจ็บปวดกับการเสียของอันเป็นที่รักคนอื่นอาจจะมองว่ามันเป็นแค่หมาแค่แมวแค่สัตว์เดรัจฉาน แต่เขาจะรู้ไหมว่าในหัวอกหัวใจของคนรักสัตว์แล้วไม่ว่าเขาจะเป็นอะไรเขาก็จะเป็นแก้วตาดวงใจของคนที่รักเขาที่สุดคนนี้เสมอ ไหว้พระขอพรทุกค่ำคืน หวังให้ไอ้เหมียวลูกรัก ปลอดภัยกลับมา และแผ่เมตตาถึงบรรดาสัคว์โลกทุกตัว ( คิดถึงและรักลูกๆของแม่เสมอและตลอดไป)
: April 05, 2010, 03:11:27 PM : เด็กดีของคุณครูสมศรี
เรื่องอาม่าไปแล้วขอเรื่องหมาหนูต่อค่ะ เศร้ามาก ตอนมันอยู่กับเรา หนูเตะมันค่ะเพราะหนูต้องรีบไปโรงเรียนแล้ว มันนอนขวางประตูรถ เรียกให้ลุกก็ไม่ลุก แล้วพอหนูกลับมาบ้าน(โดยรถโรงเรียน) มันก็จะมานอนรอหนูกลับทุกครั้งจนกว่าหนูจะเข้าบ้าน หนูงงค่ะทำไมต้องเป็นหนูคนเดียว มันไม่รอคนอื่น แต่กลับรอหนู.... พอมันจากไปหนูลงจากรถทีไรน้ำตาจะไหลทุกที เพราะไม่มีอีกแล้ว.....ตัวเดิมทีคอยมารับมาส่งหนู เข้าออกบ้าน ไม่มีมันมาเกะกะก่อนไปโรงเรียน ไม่มี... นี่ก็เกือบ5ปีแล้วที่มันจากไปแต่หนูก็อดเสียใจไม่ได้เลยค่ะ แม้หนูจะป้อนยาตอนมันป่วยแต่หนูก็ยังอดเสียใจไม่ได้ที่ตอนเด็กๆเคยเตะมัน ----------------------------------------------------------------------- อันนี้ปลากัดชื่อ ลูฟ ค่ะ สวยมากหนูคุยกับมันด้วยนะ เวลาที่หนูไม่สบายใจ สนิทกันจนเวลาจะให้อาหารหนูเรียกมันมันก็จะว่ายมาทางหนู พอมันไม่กินหนูบอกมันว่า งอนแล้วไม่ยอมกิน มันก็จะหันกลับมาค่ะ ปกติไม่เปลี่ยนน้ำซักพัก(3-7วัน) ถ้าไม่ให้อาหารมากเกินไปจนน้ำเน่า มันก็ไม่เป้นอะไรค่ะ พอดีช่วงนั้นหนูสอบหรือการบ้านเยอะนี่แหล่ะค่ะ หนูก็คิดในใจว่าเดี๋ยวค่อยไปทำนะ ทุกครั้งที่เดินผ่านโหลมัน และวันนั้นเองพอหนูกลับบ้าน มันก็นอนลอยตุ๊บป่องแล้วค่ะ อันนี้โทษใครไม่ได้จริงๆนอกจาก...ตัวเอง
: April 05, 2010, 03:03:29 PM : เด็กดีของคุณครูสมศรี
เสียใจด้วยนะคะคุณครู ตอนนี้เศร้าเหมือนกันค่ะ อาม่าหนูท่านก็อายุมากแล้ว แล้วมีอากง(เห้นเค้าว่าเป็นเทพทรงของจีนอะไรเนี่ยล่ะค่ะ ตอนแรกหนูนึกว่าคุณตาหนูซะอีก) ทักว่าอาม่าน่ะต้องระวังเรื่องการเดิน แล้วไม่นานนักอาม่าก็ไปเมืองจีน แล้วล้มค่ะถ้าอี้(อา)ไม่มารับอาม่าไว้ป่านี้จะเป้นไงก้ไม่รู้ค่ะ ขนาดอี้ที่ช่วยอาม่าไว้ยังต้องเย็บคิ้วตั้ง10เข็ม ตอนนี้อาม่าท่านเหงามากเลยค่ะ ดูหงอยๆ พอไปไหว้ครบรอบวันเสียอากง(คุณตาอะค่ะ) อาม่าจะชอบให้พรแต่อาม่าดูไม่สดใสเลย พูดเหมือนกันตัวเองจะอยู่ได้ไม่นาน แง หนูทำไงดีเนี่ยบ้านอาม่าก็อยู่ไกล(คนละจังหวัดเลย)
: April 05, 2010, 11:40:54 AM : แม่ของลูกๆ
เมื่อไหร่เรื่องเลวร้ายและความเสียใจจะหมดไปจากหัวใจดวงนี้สักที ทั้งความเจ็บปวดและความรวดร้าวที่กระหน่ำซ้ำเติมเข้ามาไม่มีวันสิ้นสุดหยุดหย่อน ความเศร้าความเจ็บร้าวรอนที่ไม่อาจจะอธิบายเป็นคำพูดหรือตัวหนังสือใดๆ ถ้ามันล้นออกมาบ้างก็ดีสิ แต่มันกลับอัดอั้นถาโถมทับถมจนแทบจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ....อยากให้เธอกลับมา..กลับมาหาฉัน..ผู้ที่รักเธอที่สุด...................................................คิดถึงและอาวรณ์เธอเหลือเกิน..."ลูกรัก"......แม่เสียดวงใจไปแล้วดวงหนึ่ง แม่ไม่อยากเสียลูกไปเลยลูกอยู่ที่ไหน เป็นตายร้ายดียังไง จะอิ่มหรือจะอด จะยังอยู่หรือจากแม่ไปในโลกหน้า แม่อยากรู้ข่าวลูกเสียเหลือเกิน ถึงใครจะว่าแม่บ้า รักหมารักแมวเสียยิ่งกว่าอะไร แม่ก็ไม่แคร์ เพราะลูกๆไม่ใช่สัตว์เดรัจฉาน....แต่ลูกๆเป็นดั่งดวงใจของแม่ ไม่ว่าลูกอยู่ไหนอยากให้รับรู้ไว้ ไม่ว่าลูกจะกลับมาในสภาพใด..แม่คนนี้รับได้เสมอ..รักลูกๆที่สุด ( ไอ้เหมียวของแม่) และขอไว้อาลัยแต่ อีหม้อและไอ้เตี้ยที่ จากแม่ไปยังที่ไกลแสนไกล...โดยไม่มีวันหวนกลับคืน
: March 14, 2009, 12:00:18 AM : ครูปอนด์
ขอกุศลที่ทานมังสวิรัติตลอดเดือนมีนาคมนี้ จงส่งผลให้ ยายนวลและลุงแฉ่งไปสู่สุคตินะครับ
: March 13, 2009, 09:13:07 AM : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
ขอบใจนะกัสที่แนะนำ แต่หมูก็ทานไม่ได้ เพราะรักหมู เด็กๆซื้อแต่ตุ๊กตาหมูมาให้เต็มห้องทำงานเลย ผูกพันจนทานไม่ลง ผ่ายยยย ผอมมมมมมมมมม เลยอ่ะ
: March 13, 2009, 06:25:00 AM : Magnifique Gussy
ครูทาน้องปลาไม่ลง แต่ครูทานหมูแทน อิอ
: March 13, 2009, 12:18:23 AM : PRAEWSMILE
ไว้อาลัยให้ลุงแฉ่งด้วยจ้า
: March 13, 2009, 12:14:41 AM : Fatal Frame
ไว้อาลัยให้ลุงแฉ่งด้วยนะครับ
: March 13, 2009, 12:12:04 AM : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
ช่วงนี้ทานไม่ลง
: March 13, 2009, 12:11:00 AM : Unidentified Girl
ปลาเทวดาหน้าตาแบบนี้นี่เอง หลับให้สบายนะคะ
: March 13, 2009, 12:08:28 AM : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
ไว้อาลัยลุงแฉ่ง ปลาเทวดาของคุณครู ได้จากไปเมื่อเช้านี้ด้วยโรคชราภาพ ตามไปอยู่รับใช้ยายนวล เศร้าแต่ก็ต้องทำใจเพราะยายนวลจะได้ไม่เหงา