Kru Somsri's English School

ห้องสนทนาของโรงเรียนสอนภาษาอังกฤษคุณครูสมศรี

คุยกับคุณครูสมศรี

( พ่อไม่รักครอบครัวแล้วใช่มั้ยครับครู )

: August 10, 2012, 12:27:19 PM : koy _
อารมณ์นี้เข้าใจเลยละค่ะ แม่เป็นคนที่รักเราที่สุดในบางเรื่องท่านต้องทนเก็บและเลือกที่จะเจ็บเอง เพราะท่านรักลูก ไม่อยากใหลูกเสียใจ ไม่อยากให้ลูกมองพ่อ ในแง่ที่ไม่ดี ทั้งๆ ที่พ่อไม่ใช่อย่างที่เห็นก็ตาม ตรงจุดนี้แม่ของดิฉันก็เ็บเป็นความลับ มาถึง 29 ปี เพราะว่าเค้ารักฉัน จึงสร้างภาพว่าพ่อสวยงามอยู่ตลอด แต่ถึงยังไง เราก็เกลียดพ่อไม่ได้อยู่ดี เพราะว่าเค้าคือ พ่อ ยังมีคนอีกหลายคนค่ะ ที่เป็นเหมือนเรา ณ เวลานี้ ทำดี ต่อไป ให้ท่านทั้งคู่เท่าที่เราทำได้ เจ็บ ก็ต้องทน เพราะมนุษย์เกิดมาใช้กรรมค่ะ เราจะต้องเจอกับปัญหามากมาย พอพ้นจากเรื่องนึง อีกสักพัก ก็มีเรื่องใหม่ เข้ามาอยู่ดี เ ร า ต้ อ ง อ ยู่ กั บ มั นใ ห้ ไ ด้ ค่ ะ
: December 03, 2009, 11:01:49 PM : v.v
เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆนะค่ะ เข้มแข็งไว้ นะค่ะ ทุกวันนี้เราก็อยู่กับแม่2คน พ่อเราไม่มีเวลาให้แม่กับเราเลย
: August 30, 2009, 06:43:56 PM : อ้อยจ้า..
ขอเป็นกำลังใจให้อีกคนนะคะ สุ้ๆค่ะ เราต้องเข้มแข็งนะคะ เราต้องอยู่เพื่อเป็นกำลังใจให้แม่นะ ..ถ้าเราล้ม แล้วใครจะอยู่เคียงข้างคุณแม่ล่ะ..จริงมั๊ย?? สู้ๆ + ตั้งใจทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดนะคะ ตั้งใจเรียนเพื่อแม่ + เพื่ออนาคตนะคะ ^^
: August 29, 2009, 01:17:46 PM : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
: H Y U N J O O N August 29, 2009, 09:38:53 AM ผมเจอเรื่องคล้ายๆ แบบนี้เหมือนกัน ป๊าผมซื้อบ้านให้ผู้หญิงอื่น แล้วยังจะมีลูกเพิ่มอีก ผมเลยอยู่บ้านกับพี่เลี้ยง 2 คน มันก็ไม่ค่อยเหงาเท่าไหร่นะครับ เพราะเกิดจากความเคยชิน แต่พักหลังนี้ ป๊าเค้าชอบบ่น ว่า เรื่องเงินอ่ะครับว่าผมใช้เปลือง ผมก็ไม่ได้เบิกตังไปไหน เบิกตังค่ากิจกรรมที่โรงเรียนทั้งนั้น ไม่ได้โกหกเค้าเลย แต่เค้าไม่ค่อยจะฟังผมซักเท่าไหร่ บางวันผมเพิ่งนั่งเล่นคอม ก็หาว่าผมเล่นคอมตั้งแต่เช้าจนดึก ท้อเหมือนกันเวลาพูดไปแล้วไม่มีใครเชื่อ ผมอยู่แบบนี้มา ก็ตั้งแต่แม่กับป๊าเลิกกันอ่ะครับ ตอนนั้นผมอายุแค่ 2 เดือนเศษ ๆ ปีนี้อายุผมก็ประมาณ 17 แล้วอ่ะครับ เจอแบบนี้มาตลอด 10 กว่าปี คิดแล้วก็เศร้าเหมือนกัน ป๊ามีครอบครัวใหม่ แม่ก็มีครอบครัวใหม่ ผมก็พยายามหากิจกรรมที่คิดว่าโดดเด่นขึ้นมา อย่างน้อยผมเรียนไม่เก่งเท่าไหร่ แต่ก็ขอให้เค๊าได้ภูมิใจในเรื่องกิจกรรมบ้าง อยากไปแข่งเต้น แล้วเอารางวัลมาให้เค๊า แต่พอเจอแบบนี้ทีไร ผมก็ท้อใจทุกที เครียดจริง คุณครูขอแสดงความเห็นใจให้แก่เด็กทุกๆคนที่ต้องเผชิญกับปัญหานี้ ผ้าขาวของสังคมที่ถุกจิตรกรที่เขารักที่สุดวาดภาพที่เขาไม่ต้องการ ภาพปรากฏบนผืนผ้าแล้วนะลูก เรียนรู้ประสบการณ์เหล่านี้ แล้วบอกกับตัวเองว่า ยามเราเติบใหญ่ เราจะไม่เผลอไปละเลงภู่กันบนผืนผ้าขาวผืนใดอีกต่อไป ผลไม้ที่หล่นลงมาบนพื้นดินแล้ว ไม่นานนัก หนอนคงชอนไชเข้าไปในเนื้อผลไม้ เฝ้าดูแลดอกไม้บนต้นที่พร้อมเบ่งบานและพัฒนาไปเป็นผลไม้ต่อไปดีกว่านะลูก อภัยนะคะ เราเป็นลูกต้องอภัยพ่อนะลูก อย่างไรเสีย ชีวิตก็ต้องก้าวต่อไป อย่ปล่อยให้สิ่งเหล่านี้บั่นทอนจิตใจของเรานะลูก ก้าวไปพร้อมๆคุณครูและเพื่อนๆนะลูก เราจะจับมือกันแน่นๆ คุณครูจะไม่ยอมปล่อยพวกหนูหลุดไปจากมือที่พวกเราคล้องกันอย่างแน่นอน ไปกันเถอะลูก ค่อยๆก้าว สักวันก็ต้องถึงจุดหมาย อดทนนะครับ คุณครูจะคอยเป็นกำลังใจให้นะคะ
: August 29, 2009, 09:38:53 AM : H Y U N J O O N
ผมเจอเรื่องคล้ายๆ แบบนี้เหมือนกัน ป๊าผมซื้อบ้านให้ผู้หญิงอื่น แล้วยังจะมีลูกเพิ่มอีก ผมเลยอยู่บ้านกับพี่เลี้ยง 2 คน มันก็ไม่ค่อยเหงาเท่าไหร่นะครับ เพราะเกิดจากความเคยชิน แต่พักหลังนี้ ป๊าเค้าชอบบ่น ว่า เรื่องเงินอ่ะครับว่าผมใช้เปลือง ผมก็ไม่ได้เบิกตังไปไหน เบิกตังค่ากิจกรรมที่โรงเรียนทั้งนั้น ไม่ได้โกหกเค้าเลย แต่เค้าไม่ค่อยจะฟังผมซักเท่าไหร่ บางวันผมเพิ่งนั่งเล่นคอม ก็หาว่าผมเล่นคอมตั้งแต่เช้าจนดึก ท้อเหมือนกันเวลาพูดไปแล้วไม่มีใครเชื่อ ผมอยู่แบบนี้มา ก็ตั้งแต่แม่กับป๊าเลิกกันอ่ะครับ ตอนนั้นผมอายุแค่ 2 เดือนเศษ ๆ ปีนี้อายุผมก็ประมาณ 17 แล้วอ่ะครับ เจอแบบนี้มาตลอด 10 กว่าปี คิดแล้วก็เศร้าเหมือนกัน ป๊ามีครอบครัวใหม่ แม่ก็มีครอบครัวใหม่ ผมก็พยายามหากิจกรรมที่คิดว่าโดดเด่นขึ้นมา อย่างน้อยผมเรียนไม่เก่งเท่าไหร่ แต่ก็ขอให้เค๊าได้ภูมิใจในเรื่องกิจกรรมบ้าง อยากไปแข่งเต้น แล้วเอารางวัลมาให้เค๊า แต่พอเจอแบบนี้ทีไร ผมก็ท้อใจทุกที เครียดจริง
: May 05, 2008, 08:17:46 PM : MAYA_P.
พี่เข้าใจทุกอย่างเรื่องแบบนี้หลายๆคนเคยเจอ. แม่กับพ่อพี่ยิงกันเลยด้วยซ้ำ แต่ทุกสิ่งและทุกอย่างมันต้องจบ ถ้าน้องเลิกดำดิ่งลงไปในความทุกข์ น้องจะได้อะไร??? คนที่มองเห็นว่าน้องทุกข์ไม่ใช่พ่อ แต่คือผู้หญิงคนนึงซึ่งเค้าต้องการกำลังใจ พี่เชื่อว่าน้องรู้แน่นอนว่าเธอคือใคร ยื้มให้เธอคนนั้น เพราะพี่เชื่อว่าสวรรค์ไม่โหดร้ายต่อคนดีตลอดไป ช่วงเวลาดีๆจะเข้ามาหาน้อง น้องเศร้า...ทุกอย่างก็จะยิ่งแย่ สุขภาพกาย+จิตก็เสีย อย่ายอมแพ้ ชีวิตจะมีอะไรอีกเยอะ ลองคิดดูรอบๆตัวดูคนอื่น น้องยังสบายกว่าคนอื่นเค้านะ ทุกคนบนโลกเกิดมาย่อมมีความทุกข์ แล้วแต่คนว่าจะจัดการกับความทุกข์นั้นอย่างไร พี่เชื่อว่าน้องเป็นคนดี แม่ของน้องเป็นคนดี พ่อของน้องเช่นกันเขาไม่แย่ แต่อดีตคือสิ่งที่แก้ไขไม่ได้ ผู้หญิงอีกคนนั้นอาจจะไม่ได้ตั้งใจ ทุกอย่างอาจเป็นบาปเป็นกรรม ที่ทุกคนย่อมได้พบเจอ! อย่าจมอยู่กับความทุกนะคะ มีอะไรขอให้จำไว้ว่าที่นี่เป็นกำลังใจให้น้องเสมอ.
: May 03, 2008, 09:58:45 PM : อุซางิจัง..CUD44
ใจเย็นๆนะคะ ที่น้องถามว่าน้องจะอยู่ต่อไปได้ยังไง พี่ไม่ขอตอบ แต่พี่ขอถามน้องว่า ถ้าน้องไม่อยู่ต่อไป แล้วแม่น้องจะอยู่ต่อไปได้ยังไง? ตอบพี่ได้ไม๊หล่ะ
: May 03, 2008, 09:20:17 PM : Ponoarts

: May 03, 2008, 07:37:35 PM : กรุ๊ป BuBbLeZ^^
ใจเย็นๆครับ ทุกปัญหามีทางแก้ เราต้องแก้ปัญหาด้วยปัญญาครับ
: May 03, 2008, 12:02:47 AM : Unidentified Girl
. [wma=300,50]http://www.geocities.com/larnrung/KornHinKornNan-Rose.wma[/wma]
: May 02, 2008, 11:21:23 PM : Unidentified Girl
อ่านถึง reply ของพี่แล้ว ค่อยๆอ่านนะครับ ค่อยๆหายใจเข้าลึกๆ กลั้นไว้ซัก 3 วินาที แล้วค่อยหายใจออก หายใจเข้า...หายใจออก ซัก 20 ครั้ง ตั้งสตินะครับ วันนี้หนูเสียใจ หนูลองมองคุณแม่สิครับ คุณแม่ท่านทราบก่อนหนู อดทนมาก่อนหนูตั้งสี่ปี หนูลองนึกนะครับ ว่าคุณแม่ทนเพราะอะไร คุณแม่ท่านอดทน เพราะไม่อยากให้หนูเสียใจ ท้อแท้ ผิดหวัง คุณแม่จึงเลือกที่จะรับรู้ปัญหาไว้เพียงผู้เดียว เพื่อปกป้องจิตใจของหนู ซึ่งเป็นแก้วตาดวงใจอันเป็นที่รักของท่าน วันนี้หนูอ่อนแอ แต่อย่านานนะครับ อย่าให้คุณแม่ทุกข์ใจเพิ่มนะครับ หนูต้องเข้มแข็งในเร็ววัน เป็นหลักให้คุณแม่นะครับ ลูกผู้ชาย ต้องทำได้ครับ เชื่อพี่
: May 02, 2008, 11:09:44 PM : N' OPEL
ย้ำคิด แล้วไม่ปล่อยวาง ก็เหมือนคนเดินหลงทาง ที่ไม่ยอมหาทางออก ที่เราเจ็บมากอาจเป็นเพราะเราเลือกที่จะแบกรับเรื่องนี้มากจนเกินไป ย้ำคิดแต่สิ่งเดิมๆ ลองถอยออกมาสัก 1 ก้าว แล้วมองย้อนไปดูสิ่งที่เกิดขึ้นในมุมมองที่กว้างกว่า พิจารณาให้ดีๆ อย่ามองเพียงจุดที่เรายืนอยู่ แต่ให้มองไปข้างหน้าซึ่งยังมีอนาคตที่ทุกสิ่งเป็นไปได้ เชื่อสิว่าเราจะสามารถผ่านวันที่เลวร้ายนี้ได้ ถ้าเราเชื่อว่าเราอ่อนแอ เราก็จะอ่อนแอ และพ่ายแพ้ หากว่าเราเชื่อว่าเราทำได้ เราก็จะทำได้ เป็นแบบนี้แล้วเราจะเชื่อแบบไหน คำตอบคงอยู่ที่ใจเราเอง สุขอยู่ที่ใจ ทุกข์นั้นก็อยู่ที่ใจ แล้วเราจะปักมีดลงกลางใจ เพื่อทำร้ายตัวเองไปทำไม? "คนที่มีจิคใจเล็ก จะถูกเหตุการเลวร้าย ทำให้เชื่องและยอมจำนน แต่คนที่มีจิตใจยิ่งใหญ่ จะลุกขึ้นมายืน เหนือเหตุการที่เลวร้าย" (โดย วอชิงตัน ไอร์วิง)
: May 02, 2008, 11:01:18 PM : เจ้าของกระทู้
ผมจะอยู่ต่อไปยังไง ผมไม่มีพ่อแล้ว พ่อผมก็ไม่รักแม่แล้ว ไม่รักผมแล้ว มันเหมือนชีวิตผมไร้ค่า ผมเหลือแม่คนเดียว ผมรักแม่ที่สุด แต่ผมอยากได้พ่อคนเดิมคืนมา พ่อไม่เลือกแม่ผม พ่อกลับเลือกผู้หญิงที่เลวที่สุด แม่ผมทรมานใจ ผมเจ็บปวดที่สุด ทำไมพ่อถึงต้องทำกับเราแบบนี้ ผมทำอะไรผิด แม่ผมทำอะไรผิด ผมทำเวรกรรมอะไรไว้เยอะแยะชีวิตผมถึงกลายเป็นแบบนี้ ผมไม่อยากมีชีวิตอยู่แบบนี้ ผมสงสารแม่ ผมเองก็รับมันไม่ได้ ผมจะอยู่ต่อไปได้ยังไง ผมอ่อนแอ ผมท้อ ผมอยากสู้อยากทำให้สำเร็จเพื่อแม่ แต่ผมทำไม่ได้ เวลานี้มันเป็นเวลาที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิตผม
: May 02, 2008, 10:54:47 PM : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
ร้องออกมา ร้องออกมาให้หมด ร้องจนไม่มีน้ำตาไห้ไหล เพราะเดี๊ยวหนูจะเรียนรู้ว่า ที่สุดแล้ว เราก็ต้องหยุดร้องไห้ และเผชิญโลกอย่างรู้เท่าทัน ร้องเลยครับ แต่อย่าคิดเปรียบเปรยความทุกขที่เรามีกับสิ่งใดๆ เพราะมันจะตอกย้ำตัวเองให้ทุกข์หนักเข้าไปอีก อย่าปล่อยให้อารมณ์เศ้าจูงเราไปสู่อารมณ์โกรธและชิงชัง จงคิดใหม่ว่า ยังไงเราก็อยู่ได้ ยังไงความดีต้องชนะทุกอย่ง ยังไงเราก็ยังมีครู มีเพื่อน ยังไงก็ต้องมีทางออก ยังไงพรุ่งนี้ก็ต้องดีกว่าวันนี้ ยังไงวันนี้พ่อคิดไม่ได้ วันพรุ่งนี้พ่อก็น่าจะมีสติขึ้น รอ ......... รอ......... อดทน รอคอย และมีความหวังนะครับ เราทุกคนเห็นใจหนูนะลูก[
: May 02, 2008, 10:46:58 PM : อุซางิจัง..CUD44
เจ็บแล้วรู้ว่าเจ็บยังดีกว่าเจ็บจนไม่รู้ตัวนะคะ ตั้งสติ...รอให้เย็นลงก่อนแล้วค่อยๆคิดนะคะ เคยมีคนบอกวิวไว้ว่าอย่าทำอะไรด้วยอารมณ์ให้ทำอะไรด้วยเหตุผล เพราะถ้าทำอะไรด้วยอารมณ์เมื่อหมดอารมณ์เราจะไม่สามารถหาเหตุผลมาอธิบายสิ่งที่เราทำได้ ใจเย็นๆนะคะ อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด ทำส่วนของเราให้ดีที่สุดก็พอ สู้ๆนะคะ