Kru Somsri's English School
Welcome, Guest. Please login or register.
November 23, 2024, 03:51:10 PM

Login with username, password and session length
Search:     Advanced search
191147 Posts in 46430 Topics by 16297 Members
Latest Member: ArnoldKes
* Home Help Search Login Register
+  Kru Somsri's English School
|-+  ห้องสนทนาของโรงเรียนสอนภาษาอังกฤษคุณครูสมศรี
| |-+  คุยกับคุณครูสมศรี
| | |-+  Post reply ( Re: พ่อไม่รักครอบครัวแล้วใช่มั้ยครับครู )
Post reply
Warning: this topic has not been posted in for at least 120 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
Name:
Email:
Subject:
Message icon:
BoldItalicizedUnderlineStrikethrough|GlowShadowMarquee|Preformatted TextLeft AlignCenteredRight Align|Horizontal Rule|Font SizeFont Face
Insert FlashInsert ImageInsert HyperlinkInsert EmailInsert FTP Link|Insert TableInsert Table RowInsert Table Column|SuperscriptSubscriptTeletype|Insert CodeInsert Quote|Insert List
Smiley Wink Cheesy Grin Angry Sad Shocked Cool Huh Roll Eyes Tongue Embarrassed Lips sealed Undecided Kiss Cry
+ Additional Options...

shortcuts: hit alt+s to submit/post or alt+p to preview



Topic Summary
Posted on: August 10, 2012, 12:27:19 PM
Posted by: koy *_*
อารมณ์นี้เข้าใจเลยละค่ะ
แม่เป็นคนที่รักเราที่สุดในบางเรื่องท่านต้องทนเก็บและเลือกที่จะเจ็บเอง เพราะท่านรักลูก ไม่อยากใหลูกเสียใจ ไม่อยากให้ลูกมองพ่อ ในแง่ที่ไม่ดี  ทั้งๆ ที่พ่อไม่ใช่อย่างที่เห็นก็ตาม
ตรงจุดนี้แม่ของดิฉันก็เ็บเป็นความลับ มาถึง 29 ปี  เพราะว่าเค้ารักฉัน จึงสร้างภาพว่าพ่อสวยงามอยู่ตลอด
แต่ถึงยังไง เราก็เกลียดพ่อไม่ได้อยู่ดี เพราะว่าเค้าคือ พ่อ

ยังมีคนอีกหลายคนค่ะ ที่เป็นเหมือนเรา

ณ เวลานี้ ทำดี ต่อไป ให้ท่านทั้งคู่เท่าที่เราทำได้  เจ็บ ก็ต้องทน เพราะมนุษย์เกิดมาใช้กรรมค่ะ 

เราจะต้องเจอกับปัญหามากมาย พอพ้นจากเรื่องนึง  อีกสักพัก ก็มีเรื่องใหม่ เข้ามาอยู่ดี
เ ร า ต้ อ ง อ ยู่ กั บ มั นใ ห้ ไ ด้ ค่ ะ


Posted on: December 03, 2009, 11:01:49 PM
Posted by: v.v
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
สู้ๆนะค่ะ เข้มแข็งไว้
นะค่ะ ทุกวันนี้เราก็อยู่กับแม่2คน พ่อเราไม่มีเวลาให้แม่กับเราเลย  
Posted on: August 30, 2009, 06:43:56 PM
Posted by: อ้อยจ้า..
ขอเป็นกำลังใจให้อีกคนนะคะ

สุ้ๆค่ะ

เราต้องเข้มแข็งนะคะ

เราต้องอยู่เพื่อเป็นกำลังใจให้แม่นะ

..ถ้าเราล้ม แล้วใครจะอยู่เคียงข้างคุณแม่ล่ะ..จริงมั๊ย??

สู้ๆ + ตั้งใจทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดนะคะ

ตั้งใจเรียนเพื่อแม่ + เพื่ออนาคตนะคะ ^^

Posted on: August 29, 2009, 01:17:46 PM
Posted by: คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
ผมเจอเรื่องคล้ายๆ แบบนี้เหมือนกัน

ป๊าผมซื้อบ้านให้ผู้หญิงอื่น แล้วยังจะมีลูกเพิ่มอีก

ผมเลยอยู่บ้านกับพี่เลี้ยง 2 คน

มันก็ไม่ค่อยเหงาเท่าไหร่นะครับ

เพราะเกิดจากความเคยชิน

แต่พักหลังนี้ ป๊าเค้าชอบบ่น ว่า เรื่องเงินอ่ะครับว่าผมใช้เปลือง

ผมก็ไม่ได้เบิกตังไปไหน   เบิกตังค่ากิจกรรมที่โรงเรียนทั้งนั้น

ไม่ได้โกหกเค้าเลย แต่เค้าไม่ค่อยจะฟังผมซักเท่าไหร่

บางวันผมเพิ่งนั่งเล่นคอม ก็หาว่าผมเล่นคอมตั้งแต่เช้าจนดึก

ท้อเหมือนกันเวลาพูดไปแล้วไม่มีใครเชื่อ

ผมอยู่แบบนี้มา ก็ตั้งแต่แม่กับป๊าเลิกกันอ่ะครับ

ตอนนั้นผมอายุแค่ 2 เดือนเศษ ๆ

ปีนี้อายุผมก็ประมาณ 17 แล้วอ่ะครับ

เจอแบบนี้มาตลอด 10 กว่าปี

คิดแล้วก็เศร้าเหมือนกัน

ป๊ามีครอบครัวใหม่      แม่ก็มีครอบครัวใหม่

ผมก็พยายามหากิจกรรมที่คิดว่าโดดเด่นขึ้นมา

อย่างน้อยผมเรียนไม่เก่งเท่าไหร่

แต่ก็ขอให้เค๊าได้ภูมิใจในเรื่องกิจกรรมบ้าง

อยากไปแข่งเต้น แล้วเอารางวัลมาให้เค๊า

แต่พอเจอแบบนี้ทีไร

ผมก็ท้อใจทุกที

เครียดจริง




คุณครูขอแสดงความเห็นใจให้แก่เด็กทุกๆคนที่ต้องเผชิญกับปัญหานี้

ผ้าขาวของสังคมที่ถุกจิตรกรที่เขารักที่สุดวาดภาพที่เขาไม่ต้องการ

ภาพปรากฏบนผืนผ้าแล้วนะลูก

เรียนรู้ประสบการณ์เหล่านี้ แล้วบอกกับตัวเองว่า

ยามเราเติบใหญ่ เราจะไม่เผลอไปละเลงภู่กันบนผืนผ้าขาวผืนใดอีกต่อไป


ผลไม้ที่หล่นลงมาบนพื้นดินแล้ว ไม่นานนัก หนอนคงชอนไชเข้าไปในเนื้อผลไม้

เฝ้าดูแลดอกไม้บนต้นที่พร้อมเบ่งบานและพัฒนาไปเป็นผลไม้ต่อไปดีกว่านะลูก



อภัยนะคะ

เราเป็นลูกต้องอภัยพ่อนะลูก

อย่างไรเสีย ชีวิตก็ต้องก้าวต่อไป

อย่ปล่อยให้สิ่งเหล่านี้บั่นทอนจิตใจของเรานะลูก



ก้าวไปพร้อมๆคุณครูและเพื่อนๆนะลูก

เราจะจับมือกันแน่นๆ

คุณครูจะไม่ยอมปล่อยพวกหนูหลุดไปจากมือที่พวกเราคล้องกันอย่างแน่นอน




ไปกันเถอะลูก

ค่อยๆก้าว  สักวันก็ต้องถึงจุดหมาย

อดทนนะครับ



คุณครูจะคอยเป็นกำลังใจให้นะคะ
Posted on: August 29, 2009, 09:38:53 AM
Posted by: H Y U N J O O N
ผมเจอเรื่องคล้ายๆ แบบนี้เหมือนกัน

ป๊าผมซื้อบ้านให้ผู้หญิงอื่น แล้วยังจะมีลูกเพิ่มอีก

ผมเลยอยู่บ้านกับพี่เลี้ยง 2 คน

มันก็ไม่ค่อยเหงาเท่าไหร่นะครับ

เพราะเกิดจากความเคยชิน

แต่พักหลังนี้ ป๊าเค้าชอบบ่น ว่า เรื่องเงินอ่ะครับว่าผมใช้เปลือง

ผมก็ไม่ได้เบิกตังไปไหน   เบิกตังค่ากิจกรรมที่โรงเรียนทั้งนั้น

ไม่ได้โกหกเค้าเลย แต่เค้าไม่ค่อยจะฟังผมซักเท่าไหร่

บางวันผมเพิ่งนั่งเล่นคอม ก็หาว่าผมเล่นคอมตั้งแต่เช้าจนดึก

ท้อเหมือนกันเวลาพูดไปแล้วไม่มีใครเชื่อ

ผมอยู่แบบนี้มา ก็ตั้งแต่แม่กับป๊าเลิกกันอ่ะครับ

ตอนนั้นผมอายุแค่ 2 เดือนเศษ ๆ

ปีนี้อายุผมก็ประมาณ 17 แล้วอ่ะครับ

เจอแบบนี้มาตลอด 10 กว่าปี

คิดแล้วก็เศร้าเหมือนกัน

ป๊ามีครอบครัวใหม่      แม่ก็มีครอบครัวใหม่

ผมก็พยายามหากิจกรรมที่คิดว่าโดดเด่นขึ้นมา

อย่างน้อยผมเรียนไม่เก่งเท่าไหร่

แต่ก็ขอให้เค๊าได้ภูมิใจในเรื่องกิจกรรมบ้าง

อยากไปแข่งเต้น แล้วเอารางวัลมาให้เค๊า

แต่พอเจอแบบนี้ทีไร

ผมก็ท้อใจทุกที

เครียดจริง
Posted on: May 05, 2008, 08:17:46 PM
Posted by: MAYA_P.
พี่เข้าใจทุกอย่างเรื่องแบบนี้หลายๆคนเคยเจอ.
แม่กับพ่อพี่ยิงกันเลยด้วยซ้ำ
แต่ทุกสิ่งและทุกอย่างมันต้องจบ

ถ้าน้องเลิกดำดิ่งลงไปในความทุกข์
น้องจะได้อะไร?HuhHuhHuhHuh??

คนที่มองเห็นว่าน้องทุกข์ไม่ใช่พ่อ
แต่คือผู้หญิงคนนึงซึ่งเค้าต้องการกำลังใจ
พี่เชื่อว่าน้องรู้แน่นอนว่าเธอคือใคร

ยื้มให้เธอคนนั้น
เพราะพี่เชื่อว่าสวรรค์ไม่โหดร้ายต่อคนดีตลอดไป
ช่วงเวลาดีๆจะเข้ามาหาน้อง

น้องเศร้า...ทุกอย่างก็จะยิ่งแย่
สุขภาพกาย+จิตก็เสีย

อย่ายอมแพ้
ชีวิตจะมีอะไรอีกเยอะ
ลองคิดดูรอบๆตัวดูคนอื่น
น้องยังสบายกว่าคนอื่นเค้านะ

ทุกคนบนโลกเกิดมาย่อมมีความทุกข์
แล้วแต่คนว่าจะจัดการกับความทุกข์นั้นอย่างไร

พี่เชื่อว่าน้องเป็นคนดี
แม่ของน้องเป็นคนดี
พ่อของน้องเช่นกันเขาไม่แย่

แต่อดีตคือสิ่งที่แก้ไขไม่ได้
ผู้หญิงอีกคนนั้นอาจจะไม่ได้ตั้งใจ
ทุกอย่างอาจเป็นบาปเป็นกรรม
ที่ทุกคนย่อมได้พบเจอ!

อย่าจมอยู่กับความทุกนะคะ
มีอะไรขอให้จำไว้ว่าที่นี่เป็นกำลังใจให้น้องเสมอ.
Posted on: May 03, 2008, 09:58:45 PM
Posted by: อุซางิจัง..CUD44
ใจเย็นๆนะคะ

ที่น้องถามว่าน้องจะอยู่ต่อไปได้ยังไง

พี่ไม่ขอตอบ

แต่พี่ขอถามน้องว่า

ถ้าน้องไม่อยู่ต่อไป

แล้วแม่น้องจะอยู่ต่อไปได้ยังไง?

ตอบพี่ได้ไม๊หล่ะ

Posted on: May 03, 2008, 09:20:17 PM
Posted by: Ponoarts
 Cry
Posted on: May 03, 2008, 07:37:35 PM
Posted by: กรุ๊ป BuBbLeZ^^
ใจเย็นๆครับ ทุกปัญหามีทางแก้ เราต้องแก้ปัญหาด้วยปัญญาครับ
Posted on: May 03, 2008, 12:02:47 AM
Posted by: Unidentified Girl
.
[wma=300,50]http://www.geocities.com/larnrung/KornHinKornNan-Rose.wma[/wma]
Posted on: May 02, 2008, 11:21:23 PM
Posted by: Unidentified Girl
อ่านถึง reply ของพี่แล้ว

ค่อยๆอ่านนะครับ

ค่อยๆหายใจเข้าลึกๆ  กลั้นไว้ซัก 3 วินาที

แล้วค่อยหายใจออก

หายใจเข้า...หายใจออก  ซัก 20 ครั้ง

ตั้งสตินะครับ

วันนี้หนูเสียใจ

หนูลองมองคุณแม่สิครับ

คุณแม่ท่านทราบก่อนหนู

อดทนมาก่อนหนูตั้งสี่ปี

หนูลองนึกนะครับ ว่าคุณแม่ทนเพราะอะไร

คุณแม่ท่านอดทน เพราะไม่อยากให้หนูเสียใจ ท้อแท้ ผิดหวัง

คุณแม่จึงเลือกที่จะรับรู้ปัญหาไว้เพียงผู้เดียว

เพื่อปกป้องจิตใจของหนู ซึ่งเป็นแก้วตาดวงใจอันเป็นที่รักของท่าน

วันนี้หนูอ่อนแอ  แต่อย่านานนะครับ

อย่าให้คุณแม่ทุกข์ใจเพิ่มนะครับ

หนูต้องเข้มแข็งในเร็ววัน

เป็นหลักให้คุณแม่นะครับ

ลูกผู้ชาย ต้องทำได้ครับ

เชื่อพี่
Posted on: May 02, 2008, 11:09:44 PM
Posted by: N' OPEL
ย้ำคิด แล้วไม่ปล่อยวาง
ก็เหมือนคนเดินหลงทาง
ที่ไม่ยอมหาทางออก

ที่เราเจ็บมากอาจเป็นเพราะเราเลือกที่จะแบกรับเรื่องนี้มากจนเกินไป
ย้ำคิดแต่สิ่งเดิมๆ
ลองถอยออกมาสัก 1 ก้าว
แล้วมองย้อนไปดูสิ่งที่เกิดขึ้นในมุมมองที่กว้างกว่า
พิจารณาให้ดีๆ
อย่ามองเพียงจุดที่เรายืนอยู่
แต่ให้มองไปข้างหน้าซึ่งยังมีอนาคตที่ทุกสิ่งเป็นไปได้

เชื่อสิว่าเราจะสามารถผ่านวันที่เลวร้ายนี้ได้
ถ้าเราเชื่อว่าเราอ่อนแอ เราก็จะอ่อนแอ และพ่ายแพ้
หากว่าเราเชื่อว่าเราทำได้ เราก็จะทำได้
เป็นแบบนี้แล้วเราจะเชื่อแบบไหน
คำตอบคงอยู่ที่ใจเราเอง

สุขอยู่ที่ใจ ทุกข์นั้นก็อยู่ที่ใจ
แล้วเราจะปักมีดลงกลางใจ
เพื่อทำร้ายตัวเองไปทำไม?





"คนที่มีจิคใจเล็ก
จะถูกเหตุการเลวร้าย
ทำให้เชื่องและยอมจำนน

แต่คนที่มีจิตใจยิ่งใหญ่
จะลุกขึ้นมายืน
เหนือเหตุการที่เลวร้าย"

(โดย วอชิงตัน ไอร์วิง)
Posted on: May 02, 2008, 11:01:18 PM
Posted by: เจ้าของกระทู้
ผมจะอยู่ต่อไปยังไง

ผมไม่มีพ่อแล้ว

พ่อผมก็ไม่รักแม่แล้ว ไม่รักผมแล้ว


มันเหมือนชีวิตผมไร้ค่า


ผมเหลือแม่คนเดียว ผมรักแม่ที่สุด แต่ผมอยากได้พ่อคนเดิมคืนมา



พ่อไม่เลือกแม่ผม

พ่อกลับเลือกผู้หญิงที่เลวที่สุด

แม่ผมทรมานใจ

ผมเจ็บปวดที่สุด


ทำไมพ่อถึงต้องทำกับเราแบบนี้

ผมทำอะไรผิด

แม่ผมทำอะไรผิด


ผมทำเวรกรรมอะไรไว้เยอะแยะชีวิตผมถึงกลายเป็นแบบนี้

ผมไม่อยากมีชีวิตอยู่แบบนี้

ผมสงสารแม่


ผมเองก็รับมันไม่ได้

ผมจะอยู่ต่อไปได้ยังไง

ผมอ่อนแอ

ผมท้อ


ผมอยากสู้อยากทำให้สำเร็จเพื่อแม่

แต่ผมทำไม่ได้







เวลานี้มันเป็นเวลาที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิตผม
Posted on: May 02, 2008, 10:54:47 PM
Posted by: คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
ร้องออกมา

ร้องออกมาให้หมด

ร้องจนไม่มีน้ำตาไห้ไหล

เพราะเดี๊ยวหนูจะเรียนรู้ว่า

ที่สุดแล้ว เราก็ต้องหยุดร้องไห้

และเผชิญโลกอย่างรู้เท่าทัน

ร้องเลยครับ

แต่อย่าคิดเปรียบเปรยความทุกขที่เรามีกับสิ่งใดๆ

เพราะมันจะตอกย้ำตัวเองให้ทุกข์หนักเข้าไปอีก

อย่าปล่อยให้อารมณ์เศ้าจูงเราไปสู่อารมณ์โกรธและชิงชัง

จงคิดใหม่ว่า

ยังไงเราก็อยู่ได้

ยังไงความดีต้องชนะทุกอย่ง

ยังไงเราก็ยังมีครู มีเพื่อน

ยังไงก็ต้องมีทางออก

ยังไงพรุ่งนี้ก็ต้องดีกว่าวันนี้

ยังไงวันนี้พ่อคิดไม่ได้

วันพรุ่งนี้พ่อก็น่าจะมีสติขึ้น

รอ .........

รอ.........

อดทน

รอคอย

และมีความหวังนะครับ

เราทุกคนเห็นใจหนูนะลูก[
Posted on: May 02, 2008, 10:46:58 PM
Posted by: อุซางิจัง..CUD44
เจ็บแล้วรู้ว่าเจ็บยังดีกว่าเจ็บจนไม่รู้ตัวนะคะ

ตั้งสติ...รอให้เย็นลงก่อนแล้วค่อยๆคิดนะคะ

เคยมีคนบอกวิวไว้ว่าอย่าทำอะไรด้วยอารมณ์ให้ทำอะไรด้วยเหตุผล

เพราะถ้าทำอะไรด้วยอารมณ์เมื่อหมดอารมณ์เราจะไม่สามารถหาเหตุผลมาอธิบายสิ่งที่เราทำได้

ใจเย็นๆนะคะ

อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด

ทำส่วนของเราให้ดีที่สุดก็พอ

สู้ๆนะคะ
Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2015, Simple Machines Valid XHTML 1.0! Valid CSS!