ฟังคุณครูนะคนดี
หนูอย่าโกรธคุณพ่อนะคะ
คุณพ่อพยายามกระเทาะกิเลสเรา
หนูตอบคำถามคุณครูก่อนนะลูก
หนูสามารถถอนต้นไม้เล็กๆอย่างถั่งอกขึ้นมาจากดินได้ไหมลูก
หนูต้องตอบว่าสบายมาก เพราะต้นเล็ก รากก็เล็กตาม
ที่นี้ถ้าถอนต้นสักเข่า ถอนได้ไหมลูก
หนูต้องตอบว่าได้แน่เลย
เอ้าที่นี้ต้นเท่าเอวล่ะลูก
หนูต้องตอบว่าได้ แต่ลำบากหน่อย
เอาทีนี้ถอนต้นสูงเท่าหนูได้ไหมลูก
หนูต้องตอบว่าหนูถอนไม่ไหว หนูไม่มีแรง
เพราะอะไรล่ะคะ
ก็เพราะต้นไม้ต้นใหญ่ที่ใช้เวลาเติบโตนานรากก็จะแข็งเเรงและชอนไชหาอาหารลึกขึ้น
ก็เหมือนนิสัยที่ตามใจกิเลสล่ะลูก
ถ้าลูกฝึกตามใจตัวเองนานๆ วันหนึ่งนิสัยนี้ก็จะอ้วนพลี
จนลูกเลิกไม่ได้
คุณพ่อก็มาช่วยลูกถอนนิสัยนี้ไง
วันหนึ่งลูกจะกราบขอบพระคุณคุณพ่อ
คุณแม่กับคุณพ่อทำหน้าที่หาเงินมาให้หนูเรียน
นี่แหละคือกำลังใจที่หนูจะเกิดขึ้นถ้าหนูคิดได้
ความจริงหนูควรเป็นกำลังใจให้ท่านด้วย
สิ่งที่พ่อแม่พร่ำสอนเป็นสูตรสำเร็จของความเจริญ
ลูกไม่ต้องไปทดลองที่อื่นแล้ว
หยิบหนังสือขึ้นมาอ่านมากๆ
แล้วลูกจะเห็นว่าลูกมีหนังสืออีกมากมายที่รอลูกอ่านอยู่
ลูกก็จะไม่ฟุ้งซ่านคิดมากมาย
คนเราต้องหัดให้กำลังใจตัวเอง
อย่างน้อยถ้าหนูหมดกำลังใจ
คุณครูยังร่วมเดินทางไปพร้อมๆหนู
คอยฉายแสงส่องทางให้หนูไปตลอดเส้นทางนะคะ
อย่าขี้งอนขี้น้อยใจนะคะ
ส่งข่าวคุณครูด้วยว่าหนูรู้สึกดีขึ้นไหมนะคะ
สุ้สู้นะคะ
Kru Somsri's English School
|
|
 |
|
