สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราอยู่ชั้นม.5 แล้วค่ะ ที่โรงเรียนมีจัดแลกเปลี่ยนไปต่างประเทศบ่อยมาก เมื่อตอนม.4 เราไปเข้าค่ายสอวน. บวกกับความกล้าๆกลัวๆที่คิดว่าตัวเองไม่เก่ง แล้วก็ไม่ค่อยได้สนใจเลยแทบไม่ได้สมัครเลยค่ะ เราเพิ่งเกิดความรู้สึกมาอยากไปแลกเปลี่ยนที่ญี่ปุ่นมากๆตอนนี้ ครั้งแรกที่สมัคร เราตกการสัมภาษณ์ค่ะ แต่ก็ไม่ได้แปลกใจอะไร เพราะว่าครั้งแรกด้วย ตื่นเต้นมากๆ ตอบไปไม่ค่อยจริงใจเท่าไหร่ ออกแนวอยากทำตัวให้เขาอยากรับ เราว่าจุดนั้นมันไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แถมอึดอัดที่จะตอบเอามากๆเลยค่ะ กลับมาเข้าเรื่องเดิม ครั้งนี้จะเป็นครั้งที่สองของเราที่จะสมัครไปที่ญี่ปุ่นอีกครั้ง(ส่วนตัวเป็นคนชอบประเทศญี่ปุ่นมากๆ ให้ไปประเทศอื่นก็ไม่อยากไปค่ะ) ทีนี้ค่ายจะมีในช่วงมีนาถึงเมษา ประมาณสองอาทิตย์ค่ะ ปรากฏว่าที่บ้านไม่มีใครอยากให้ไปเลย คือทุกคนบอกว่ามันเป็นช่วงใกล้สอบ แล้วก็ไม่เข้าใจกันว่าไปแลกเปลี่ยนคือไปทำอะไร พวกเขากลัวหนูเรียนไม่ทันแล้วก็กลัวเราสอบอะไรไม่ติด แต่หนูกลับรู้สึกว่า ทุกวันนี้ที่เราอ่านหนังสือเตรียมเอนท์ หรือว่าตั้งใจเรียน เราแอบมีความหวังไปก่อนว่าตัวเองได้ไปแลกเปลี่ยน แล้วเราเองก็กลัวอ่านไม่ทันเหมือนกัน เลยอ่านเตรียมไปก่อน แล้วก็ต้องเต็มที่ตั้งแต่ตอนนี้ ครั้งล่าสุด เราแอบดีใจที่แม่บอกว่า อืม อยากไปก็ทำให้เต็มที่ แต่หลังจากนั้น พอแม่ถามถึงผล เราบอกว่ายังไม่ได้สัมภาษณ์ แม่ก็บอกว่า โหย ถ้าสัมภาษณ์อะ ตกแน่นอน แม่จะแช่งให้ตก จะไปแลกเปลี่ยนทำอะไรกัน ไม่เข้าใจ เราก็งง อ่าว สุดท้ายแล้วแม่เราก็ไม่เข้าใจเราเหรอ คิดว่าเราควรทำยังไงดีคะ
|