ผึ้งหลวง บุคคลทั่วไป
อยากล้างบาปแทนแม่ ? เมื่อ: กรกฎาคม 24, 2008, 07:15:00 AM ?
-------------------------------------------------------------------------------- หนูต้องรบกวนอาจารย์ให้คำปรึกษาหนูด้วยค่ะ แม่หนูออกจากโรงพยาบาลมาได้2ปีเพราะเกือบเป็นอัมพฤกษ์ แม่เครียดเรื่องงานจนวันหนึ่งหนูได้อ่านเจอในไดอารี่ของแม่ก่อนเข้าโรงพยาบาล สิ่งที่แม่ได้ทำลงไปกับเพื่อนสนิทของแม่เพื่อแลกกับการเลื่อนตำแหน่งที่มีได้แค่คนเดียว แม่ได้ใช้งานของเพื่อนแม่มาทำผลงานของแม่ สุดท้ายมีการฟ้องเกิดขึ้นแต่ผู้ใหญ่ก็ช่วยแม่ หลังจากนั้นเพื่อนแม่ก็ลาออกไปค้าขายเล็กๆน้อยๆ แต่พอแม่ได้ตำแหน่งที่สูงขึ้น พ่อกับแม่ก็เลิกกัน แม่เลี้ยงหนูส่วนค่าใช้จ่ายพ่อเป็นคนส่งเสีย แฟนใหม่พ่อดูบ้านๆไม่สวยไม่เก่งไม่มีหน้าที่การงานไม่มีความรู้เท่าแม่ ตอนพ่อเลิกกับแม่ แม่สั่งห้ามพ่อมาหาหนู แรกๆหนูก็โกรธพ่อแต่ตอนนี้หนูว่าถ้าหนูเป็นพ่อหนูคงทนแม่พูดข่มพ่อไม่ไหว จนตอนนี้หนูก็เริ่มเกลียดผู้ชายเหมือนกัน พอแม่ออกจากโรงพยาบาลแม่เริ่มปฏิบัติธรรม แต่การเข้าวัดของแม่มันแปลกๆเพราะพออยู่ในวัดแม่ก็ดี แต่พออกนอกวัดแม่ก็อารมณ์ร้ายกว่าก่อนเข้าวัดอีก จนหนูอ่านเจอที่แม่เขียนไว้ว่าแม่ทุกข๋เรื่องงานที่แม่เอาของเพื่อนมาขอตำแหน่งแม่เองแต่เรื่องนี้มันเกิดมาหลายปีแล้วนะคะอาจารย์ หนูไม่เข้าใจว่าทำไมแม่เข้าวัดแม่ยังไม่หายทุกข์แต่กลับหนักกว่าเก่า ใจนึงหนูก็โกรธแม่แต่ใจนึงหนูอยากล้างบาปแทนแม่หนูสับสนไม่รู้จะช่วยแม่ยังไง
มันคือกรรมใช่มั้ยคะอาจารย์ แล้วหนูต้องทำยังไงคะหนูขอชดใช้แทนแม่ไดมั้ยคะ หนูไม่อยากเห็นแม่คุ้มดีคุ้มหลาย เพราะอัมพฤกษ์แล้วแม่ยังเป็นภูมิแพ้โปรตีนในตัวเองอีก หนูไม่รู้จะทำยังงัยค่ะอาจารย์ ช่วยแนะนำหนูด้วย หนูรักอาจารย์ค่ะขอบคุณค่ะ
คำตอบจากคุณครู
คุณครูสมศรี น่าร๊ากกกกก Global Moderator Hero Member
เพศ: กระทู้: 1240
Re: อยากล้างบาปแทนแม่ ? ตอบ #1 เมื่อ: กรกฎาคม 24, 2008, 10:28:35 AM ?
--------------------------------------------------------------------------------
การทำความดีนั้นดั่งพระพุทธพจน์ที่กล่าวไว้ว่า
บิดาก็ทำให้ไม่ได้
มารดาก็ทำให้ไม่ได้
ผู้ใดก็ทำให้ไม่ได้
เว้นเสียแต่จิตที่ฝึกอบรมมาดีแล้วจึงพาเราข้ามพ้นห้วงแห่งทุกข์นี้
การปฏิบัติธรรมมิใช่ต้องอยู่ในเขตขัณฑสีมาหรือนุ่งขาวห่มขาวเท่านั้นจึงจะกระทำได้
การตามรู้ในอิริยาบทของการเคลื่อนไหวนับเป็นการเจริญสติที่พึงกระทำในชีวิตประจำวันของเรา
การถือศีลมิใช่การเปล่งวาจาเพราะศีลก็คือความปกติของจิตใจนั่นเอง
ศีลที่ไม่บริสุทธิ์จึงนำไปสู่การปรุงเร้ามิให้จิตก่อเกิดเป็นสมาธิหรือควานิ่งของจิตที่จะนำไปน้อมนำอนิจลักขณะได้
หนูควรน้อมนำบทเรียนในชีวิตของคณแม่มาคอยเตือนตนมิให้ถลำทำในสิ่งที่เบียดเบียนผู้อื่นเพื่อโลกธรรมที่ไม่น่ายึดครองหากได้มาโดยมิชอบธรรม
ศีลห้าจึงเป็นสิ่งที่กรอบล้อมมิให้เราก้าวล่วงไปในความหมองมัวของจิตใจ
การกระทำต่อเพื่อนของคุณแม่จึงผิดในข้อลักทรัพย์แม้จะมิใช่สิ่งของแต่หมายรวมถึงสิ่งที่มิใช่ได้มาจากสติและหยาดเหงื่อของตัวเราเอง
คุณแม่เองคงตะหนักดีแต่มิสามารถพูดให้ผู้ใดทราบได้เพราะความเขินอายในการกระทำของตน
กระบวนการแบ่งรับแบ่งสู้และความขัดแย้งในจิตจึงสะท้อนออกมาเป็นโรคทางกายที่ค่อยๆเบียดเบียนท่านทีละเล็กทีละน้อย
หากท่านยอมรับหรือได้กล่าวขอโทษแก่ผู้ที่ท่านได้เบียดเบียนท่านอาจดีขึ้น
แต่เหตุการณ์ล่วงเลยมาจนถึงเวลานี้จึงทำให้ผลแห่งการกระทำของคุณแม่เฝ้าตามจิตเสมอมา
จิตของคุณแม่เสวยอารมณ์หมองมัวจึงเกิดเป็นความเครียดที่มิได้รับการแก้ไขจากต้นเหตุที่แท้จริง
บางทีหนูอาจจะต้องค่อยๆให้กำลังใจท่านและเริ่มต้นกระทำแต่สิ่งที่ดีงามอย่างไม่ต้องยึดติดถึงผลที่จะตามมา
ตัวหนูเองควรมีสติและอย่าเพ่งโทษในความไม่รู้ที่โน้มนำให้คุณแม่ตัดสินใจกระทำผิดลงไปแล้ว
โลกธรรมหอมหวลในสายตาของผู้ไม่เห็นโทษ
เหยื่อที่ล่อปลาเร่งเร้าหัวใจปลาให้หลงเข้าไปถูกขอเกี่ยวเหนี่ยวปากปลาจนเปื่อยช้ำ
ปลาหารู้ไม่ว่าความทุกข์ทรมานผสมอยู่ในเหยื่อที่แสนจะดึงดูดใจ
ทำความดีและขออโหสิกรรมในสิ่งที่พลาดผิดไป
ถ้ามีโอกาสหนูควรเฝ้าฝึกจิตของตนให้มีกำลังและสติแยกแยะต่อเหยื่อชีวิตที่คิดจะหลอกล่อตัวหนูด้วยเช่นกัน
ตั้งใจเรียนให้มากเพื่อจะได้มีทุนรอนไว้เลี้ยงตนและคุณแม่ยามท่านแก่เฒ่า
การมีสมาธิในการอ่าน การไม่รู้ละความพยายามและการอดทน
ล้วนแล้วเเต่คือการปฏิบัติธรรมที่แท้จริงหากไม่หวังยิ่งในเหยื่อที่จะเกี่ยวร้อยจิตใจให้ทุกข์ตรม
เป็นน้ำหล่อเลี้ยงจิตใจให้ท่านเพื่อวันพรุ่งที่ย่อมดีกว่าวันนี้นะคะ
คุณครูขอเป็นกำลังใจให้หนูนะลูก
คำตอบที่2
คุณครูสมศรี น่าร๊ากกกกก Global Moderator Hero Member
เพศ: กระทู้: 1240
Re: อยากล้างบาปแทนแม่ ? ตอบ #2 เมื่อ: กรกฎาคม 24, 2008, 10:55:42 AM ?
-------------------------------------------------------------------------------- เด็กที่รักทุกคน
อย่าคิดว่าทำกระทำในสิ่งที่ไม่ดีงามแม้จะไม่มีคนทราบแต่หนูต้องมีความละอายแก่ใจ
ศีลห้าพื้นฐานที่เราควรถือครองเพื่อความปกติของจิตใจมิให้หลุดลงไปในห้วงเหวแห้งความทุกข์ตรม
-ห้ามฆ่าสัตว์ ทุกชีวิตที่มีลมหายใจบนผืนโลกนี้ ย่อมมีสิทธิที่จะมีชีวิตอยู่เช่นเดียวกับมนุษย์
ฆ่าคนตายโดยตรง หรือการประหารด้วยคำพูดอันโน้มน้าว ให้เขาเกิดทุกข์ ก็นับว่ากระทำให้ผู้อื่นตายทั้งเป็นก็เป็นบาปมหันต์ได้เช่นกัน
-ห้ามลักทรัพย์หรือของที่มิใช่มาจากหยาดเหงื่อและเรี่ยวแรงของเรา
ตลอดจนการขโมยทั้งสิ่งของและทรัพย์สินทางปัญญาของผู้อื่น
-ห้ามประพฤติผิดในกาม หรือแม้แต่จะตั้งจิตคิดสิเน่หาทั้งกาย วาจา ใจในบุคคลอันเป็นสามีหรือภรรยา หรือคนรักของผู้อื่น หากเริ่มที่จะคิดเช่นนี้ต้องรีบตัดใจและถอยห่างนะคะ
-ห้ามพูดปด หมายรวมถึงทำให้ผู้อื่นได้รับผลเสียจากการพูดของเรา กุแต่งเรื่องเพื่อผลประโยขน์ของตน พูดให้บุคคลแตกแยก ดั่งวัสสการพราหม์ผู้คอยตบตาท่านเพื่อผลประโยชน์ตน หรือใส่ร้ายให้ผู้อื่นเสื่อมเสีย
-ห้ามเสพของมึนเมา พ่อและแม่ให้ร่างกายที่แข็งแรงแก่หนูมา อย่านำไปทำลายด้วยการเสพของมึนเมาที่มีโฆษณาชวนใจให้ลิ้มลอง เพราะไม่เช่นนั้นยามเติบใหญ่ เงินที่หามาได้จะต้องถูกนำมาใช้รักษาตน
การเสพของมึนเมาจะนำไปสู่การผิดศีลข้ออื่นได้หมด ฉะนั้นจงระวังในข้อนี้ให้มากๆ
ในทางโลก อาจดูครึในการยึดมั่นในศีล
แต่ในทางธรรมนั้นสง่างามยิ่งนัก
เพราะเราจะไม่เบียดเบียนใครให้ทุกข์เพราะตัวเรา
ลองดูนะคะเด็กๆ
ค่อยๆทำจนเป็นเนื้อแท้ของเรา
แล้วศีลก็มิใช่เรื่องไกลตัว
แต่กลับเป็นเพียงแค่การทำจิตให้เป็นปกติอย่างที่จิตเดิมเคยเป็น
ดั่งคำพุทธพจน์ที่กล่าวไว้ว่า
"จิตเดิมแท้เป็นประภัสสร"นั่นเอง
เรามาเริ่มต้นกระทำสิ่งดีงามเพื่อเติบใหญ่จะได้เป็นแบบอย่างที่ดีต่อเด็กๆรุ่นต่อไปนะคะ
คุณครูสมศรี ครูไทย...ที่เข้าใจหัวใจเด็กไทยค่ะ
|