สวัสดีค่ะ คุณครูสมศรี ความสำเร็จที่คุณครูมีในวันนี้ คงไม่ได้มาด้วยนิ้วมือ เสก อะไรให้เป็นจริงได้ แต่ความสำเร็จที่คุณครูได้มานั้น ก็คือ ความกตัญญู ของคุณครู หนูและเพื่อนๆอีกหลายคนเชื่อว่า ความกตัญญูของครู บันดาลให้ครู มีความขยัน อดทน ... และอื่นๆเกิดขึ้นตามมา ซึ่งหนูคิดว่า คุณครูก็คงรู้สึก ว่าเป็นเช่นนั้นเหมือนกัน คุณครูจึง สั่ง จึง สอน ให้นักเรียนของครู รู้จัก ความกตัญญู และ กตเวที ด้วย เวลาหนูอ่านหนังสือทีไร มองขึ้นไปที่ผนัง เห็นกระดาษ ที่หนูเขียนคำสอนของครู หนูคิดถึงครูทุกครั้ง และไม่คิดว่าตัวเองอ่านหนังสือ จะเหนื่อยไปมากกว่า การที่คุณแม่ทำงานหนัก หนูอาจจะไม่ได้เกิดมาพร้อม หรือมีเงินทองร่ำรวย แต่สิ่งหนึ่งที่หนูมี และหนูได้จากครู ก็คือ ความกตัญญูกตเวที หนูจะพยายาม และก็ตั้งใจ ทำเพื่อคุณแม่ ซึ่งทำงานหนักมากๆ คุณแม่หนูนอนแค่วันละ 3 ชั่วโมง ยืนขายของ(อาหาร)ประมาณ 15 ชั่วโมงต่อวัน ขาคุณแม่หนูเริ่มตึง เดินไม่ค่อยไหว มือชา เวลาหนูเห็นแม่บ่นว่าเจ็บ ปวดตรงไหน หนูได้แค่คิดอยู่เพียงสิ่งเดียว นั่นคือ เมื่อไหร่เราจะเรียนจบ เมื่อไหร่เราจะทำงาน หาเงินได้ แม่จะได้ไม่ต้องทำงานหนักขนาดนี้ ว่าแล้ว หนูก็ตั้งใจอ่านหนังสือ ทุกครั้ง และหากว่าหนูไม่ได้เงินจากคุณแม่ ไปเรียนกับคุณครู หนูก็คงไม่มี คำสอนใจ คติดีๆในชีวิต หากวันใดที่หนูประสบความสำเร็จ หนูไม่มีทางที่จะลืมผู้มีพระคุณอย่างเช่นคุณแม่และคุณครูเลยค่ะ
หากเพื่อนๆคนใดมีความรู้สึกดีๆ ที่อยากจะขอบคุณคุณครู ซึ่งทำให้วันหนึ่งเราลุกขึ้นสู้ กล้าเผชิญกับอุปสรรคต่างๆ ก็ฝากไปถึงคุณครูทางกระทู้นี้ได้เลยน้า คำว่า "รัก" ยังน้อยไปด้วยซ้ำ ที่หนูจะมอบให้ครู บายบายค่ะ.....
|