ถ้าหนูอ่านแล้ว
ใจไม่อยู่กับหนังสือ หนูต้องอ่านออกเสียงสับกับการจดโน้ตย่อ
เพื่อเป็นการแปรความคิดฟุ้งโดยเราไม่รู้ตัวให้กลายเป็น"สติ"
"สติ"ก็คือตัวรู้นั่นเอง
หนูอย่ากังวลนะครับ ถ้าอ่านแล้วไม่รู้ว่าอ่านอะไรอยู่
ขอเพียงให้หนูรู้ตัวเเละมีสติเบี่ยงความฟุ้งนั้นออกมา
ที่หนูทำอยู่ถูกต้องแล้วครับ การอ่านออกเสียง ไม่จำเป็นต้องออกเสียงทั้งบท
ขอเพียงออกเสียงเพื่อให้ฟื้นสติและความรู้ตัว
หรือแม้แต่วิ่งไปล้างหน้า
หายใจเข้าออกเนิบๆยาวๆโดยนับเข้าหนึ่ง ออกหนึ่ง ตามลมหายใจไปจนสุด
เหมือนเวลาเครื่องจักรร้อน เราต้องพักเครื่องเพื่อจะเริ่มทำงานใหม่
ชีวิตมนุษย์เหมือนเครื่องบินนะครับ
เครื่องบินที่ดีห้ามจอดแช่ เขาถึงบอกว่าเที่ยวบินยิ่งสูงยิ่งดีนะครับ
คุณครูขอเป็นกำลังใจให้หนูนะครับ
มีอะไรก็ถามมาได้นะครับ
ถ้าการตอบของครูเป็นประโยชน์ต่อหนู
คุณครูยินดีและเต็มใจอย่างยิ่งครับ
พยายามต่อไปนะครับ
คุณครูสมศรีเองครับ