|
หนูโชคดีมากนะลูกที่วิเคราะห์สถานการณ์เก่ง
แต่ว่าบางทีการวิเคราะห์เก่งก็จะทำให้ตนเองเป็น "ทุกข์"
ที่บ้านคุณครู เวลาคุณครูซื้อเสื้อมา ถามแม่ว่าสวยไหม
แม่จะขึ้นด้วยคำว่า "อี๊....ซื้อมาได้ยังไง ใส่แล้วอ้วนจะตาย"
ไม่เคยเห็นแม่ชมเลย
ปัจจุบันก็เลยโชคดีที่ทำอะไรก็เลยไม่เคยคิดให้คนชม แค่ไม่ด่าก็พอแล้วค่ะ
ไม่คาดหวัง ไม่รู้สึกอะไรถ้าคนตำหนิ
คิดแล้วก็ต้องขอบคุณแม่ที่ทำให้คุณครุไม่ยึดผลเมื่อลงมือทำงาน
แล้วก็ไม่ต้องลุ้นว่าทำเสร็จแล้วใครจะประเมินเราเช่นใด
ถ้าคุณครูเป็นหนู แม่บอกว่าเผ็ด
คุณครูก็จะถามกลับว่า
"เผ็ดไปเหรอแม่ แล้วทำไงจะอร่อยขึ้นล่ะแม่"
แม่ก็จะบอกวิธีแก่เรา
จานต่อไปที่หนูทำก็จะอร่อยขึ้น
ขึ้นชื่อว่า "อร่อย" ไม่มีมาตรฐานแน่นอน แล้วแต่ใครจะชอบเผ็ด เปรี้ยว หวาน มัน เค็ม
อย่าเป็นเด็กขี้น้อยใจนะคะ
วันนี้คุณครูกลับไปดูรูปเก่าที่คุณครูใส่เสื้อที่แม่ตำหนิ ถึงกลับต้องอุทานว่า
"โอ้....ช้างน้ำอะไรจะขนาดนั้น"
นึกแล้วเสียใจว่าถ้าเชื่อแม่เสียตั้งแต่ตอนนั้น คงไม่ต้องอยู่จนเป็นวัตถุโบราณ กว่าจะได้ลงจากคานก้หลังจากไม่ใส่เสื้อสไตล์นั้นแหล่ะ
อย่าขี้น้อยใจนะคะ
หนูโชคดีแล้วลูก ที่ได้ฝึกจิตแต่เล็ก
คิดอย่างสร้างสรรค์นะคะ
แล้วชีวิตจะปริ่มสุขค่ะ
|
Kru Somsri's English School
