ขอบคุณพี่เอ๋มากๆนะลูก

น้องๆทราบไหมคะว่าวันที่พี่เอ๋มาบอกข่าวดีว่าพี่เอ๋สอบติดแพทย์ฯ ศิริราช

พี่เอ๋ทำเค้กมาฝากคุณครู

ว่าที่คุณหมอคนนี้ฝีมือดีมาก

ที่สำคัญพี่เอ๋มีน้ำใจมาก

ขอบคุณแทนแผ่นดินไทยที่จะได้หมอที่มีน้ำใจเดินตามรอยพระบาทของพระราชบิดา

จำเริญๆเถอะนะพี่เอ๋

ขอบคุนค่ะพี่

หนูทำยังไม่เคยจับเวลาเลยอ่ะคะ

ต้องกลับไปจับเวลาซะแร้ว

เคยไปสอบ smart-1 และล่าสุด วิชาเฉพาะ

ทำไม่ทันเลยคะ สงสัยอาจจะเปนเพราะ ทำข้อสอบแล้ว ไม่จับเวลา

เหอๆๆ เซ้งเยย

ขอบคุณพี่เอ๋นะคะ

ใช้ได้กะการสอบทุกที่ใช่มั้ยค่ะ อิอิ

หนูจะพยายามทำข้อสอบเก่าเตรียมเยอะๆ ค่า > <

สวัสดีค่ะคุณครูสมศรีสุดสวย เเละน้องน้องที่น่ารักทุกคน^^

เป็นยังไงกันบ้างคะ กับการอ่านหนังสือเตรียมสอบมหาหฤโหด

พี่เดาว่าหลายคนคงกำลังเครียดที่อ่านไม่จบ หรือทำข้อสอบเก่าไม่ได้ ใช่ไหมจ๊ะ

ในชีวิตของพี่ก็เคยผ่านช่วงเวลาเเสนทรมานนี้มาเหมือนกัน เเต่พี่ก็สามารถผ่านมันมาได้ด้วยดี

มันไม่ยากเกินความสามารถของเราหรอกค่ะ ขอเเค่น้องมีความมุ่งมั่น เเละความพยายามเท่านั้นก็พอ จริงจริงนะคะ^^

เอาหล่ะ...มาพูดเรื่องการเตรียมตัวสอบกันเลยดีกว่า

ตอนนี้ก็ใกล้สอบเต็มทีเเล้ว...

หลายหลายคนคงอ่านกันยังไม่จบ...เเต่ไม่เป็นไรน้องน้อง ตอนนั้นพี่ก็อ่านไม่จบเหมือนกันTT

พี่เเนะนำให้น้องน้องเริ่มทำข้อสอบกันได้เเล้ว

น้องไม่ต้องกลัวว่าจะทำไม่ได้ เพราะมันทำไม่ได้เเน่นอน_ _"

ตอนเเรกเเรกให้น้องทำเเล้วเปิดดูเฉลยทีละข้อ จนกว่าน้องจะคล่องเเละพอจับจุดได้ว่ามันออกประมาณไหน

หลังจากนั้นน้องค่อยทำโจทย์ด้วยตัวเอง พร้อมกับจับเวลาด้วย (บังคับนะว่าต้องจับเวลา*-*)

ตอนเเรกอาจจะไม่ทัน เเต่พอเริ่มทำไปหลายครั้งก็จะคล่องขึ้นมากมากเลยหล่ะจ๊ะ

เมื่อทำเสร็จเเล้วก็อย่าลืมอ่านเฉลยด้วยนะ อย่ามัวเเต่เศร้าหรือดีใจกับคะเเนนที่ออกมาจนลืมอ่านเฉลยนะ

น้องน้องรุ้ไหม...ครั้งเเรกที่พี่ทำนะ พี่ใช้เวลาถึง6ชม.ในการทำข้อสอบคณิตศาสตร์ ส่วนคะเเนนก็ได้เเค่ครึ่งเดียวเองจ๊ะ

เเต่พอถึงชุดที่4 พี่ใช้เวลาทำเเค่2ชม.เท่านั้น เเล้วก็ทำผิดเเค่4ข้อเองนะ

เห็นไหมว่าข้อสอบมันสำคัญมากเเค่ไหน...

นอกจากจะทำให้เราทำข้อสอบได้คล่องขึ้นเเล้ว ยังทำให้เรารู้เนื้อหาที่สำคัญสำคัญอีกด้วย

หลายหลายคนอ่านหนังสือเยอะมาก เเต่ไม่สามารถจับประเด็นสำคัญในหนังสือได้เลย

นอกจากนี้...น้องควรทำข้อสอบสมําเสมอ

พี่หมายถึงพยายามทำข้อสอบทุกวิชาให้ได้ทุกวัน นั่นเเหละจ๊ะ^^"

มันอาจต้องใช้เวลามากหน่อย เเต่มันก็ไม่เสียหายไม่ใช่เหรอ?

เพราะฉะนั้น สู้เค้านะน้องน้องที่น่ารักของพี่ ไม่มีอะไรที่เราทำไม่ได้อยู่เเล้วหล่ะจ๊ะ

ขอสิ่งศักสิทธิ์ทั้งหลายดลบันดาลให้น้องน้องที่น่ารักของพี่มีความมุ่งมั่น มุมานะพยายาม เเละสามารถผ่านพ้นช่วงเวลาอันยากลำบากนี้ไปได้ด้วยดี

ปล. หนูขอโทดนะคะที่ไม่สามารถมาเเนะเเนวน้องน้องที่โรงเรียนครูสมศรีได้ พอดีความสุขมันหล่นทับหน่ะค่ะ เล่นเพลินไปหน่อย

หวังว่าคุณครูสมศรีคงไม่ว่าหนูนะ เเล้ววันหลังหนูจะเเวะไปหานะคะ จะเอาบราวนี่มาให้ชิมด้วยค่ะ...อิอิ^^

ด้วยรักเเละเคารพ

อุษณี พิสิฐตระกูลพร (เอ๋)

ศิริราชรุ่น 118