: July 14, 2009, 11:37:16 PM
: อุซางิจัง..CUD44
|
แค่๒วิชาอย่าบ่นไป....สอบ๘โมงเช้าถึง๑ทุ่ม
ใจดีเนอะ....พักกินข้าวให้ตั้ง๑ชั่วโมง
|
: July 14, 2009, 10:46:42 PM
: Milky Way
|
|
: July 14, 2009, 10:42:12 PM
: N' OPEL
|
กิจกรรมทิ้งไม่ได้เหมือนกัน เหตุผลหนึ่งคือมีตำแหน่งค้ำคอ เพราะถ้า head รุ่นทิ้ง แล้วจะเหลือใครทำล่ะนั่น
ขอยกคำพูดที่พี่นายช่างพูดเมื่อวันรับปริญญามา เค้าบอกว่า "อยากให้พวกเราใช้ชีวิตโดยที่เมื่อมองกลับมาแล้วเราไม่เสียใจกับมัน"
ปล.ขอบ่นกับตารางสอบมิดเทอมนิดนึง คิดยังไงเนี่ยเอาฟิสิกส์กับแคลคูลัสมาสอบวันเดียวกัน กะฆาตกรรมเด็กทางอ้อมเลยนะเนี่ยย
|
: July 14, 2009, 10:24:04 PM
: Milky Way
|
ขอบคุณมาก...มากค่ะ
|
: July 13, 2009, 10:55:21 PM
: อุซางิจัง..CUD44
|
ขอบคุณค่าครู....กิจกรรม ไม่มีทิ้ง รับรอง!!
|
: July 13, 2009, 10:27:37 PM
: คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
|
แถมค่ะ จากวรรคทองของท่านวิทยากร เชียงกูร
นำไปสู่บทกวีของนักศึกษาธรรมศาสตร์เมื่อปี 2511 ว่า
ปัญญา มีขาย ที่นี่หรือ
จะแย่งซื้อ ได้ที่ไหน
อย่างที่โก้ หรูหรา ราคาเท่าใด
จะให้พ่อ ขายนา มาแลกเอา
ฉันมา ฉันเห็น ฉันแพ้
ยินแต่ เสียงด่า ว่าโง่เง่า
เพลงที่นี่ ไม่หวาน เหมือนบ้านเรา
ใครไม่เข้า ถึงพอ เขาเยาะเย้ย
นี่จะให้ อะไร กันบ้างไหม
มหาวิทยาลัย ใหญ่โตเหวย
แม้นท่าน มิอาจให้ อะไรเลย
วานนิ่งเฉย อย่าบ่นอย่าโวยวาย
ฉันเยาว์ ฉันเขลา ฉันทึ่ง
ฉันจึง มาหา ความหมาย
ฉันหวัง เก็บอะไร ไปมากมาย
สุดท้ายให้กระดาษฉันแผ่นเดียว
มืดจริงหนอ สถาบัน อันกว้างขวาง
ปล่อยฉัน อ้างว้าง ขับเคี่ยว
เดินหา ซื้อปัญญา จนหน้าเซียว
เทียวมา เทียวไป ไม่รู้วัน
ดอกหางนกยูง สีแดงฉาน
บานอยู่เต็ม ฟากสวรรค์
เกินพอ ให้เจ้าแบ่งปัน
จงเก็บกัน อย่าเดิน ผ่านเลยไป
นี่คือความรับผิดชอบของบัณฑิตสมัยก่อนต่อสังคม
นำมาสืบสานเล่าขานให้หนูๆได้รับฟัง
|
: July 13, 2009, 10:22:57 PM
: คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
|
สมัยคุณครูนอนตีสองทุกวัน
แต่ก็ทำกิจกรรมมากมายเพื่อลดความเห็นแก่ตัวและเรียนรู้คำว่า "ให้"
มหาวิทยาลัยมีอะไรมากมายให้เราได้เรียนรู้และสร้างประโยชน์ให้ผู้อื่นได้มากยิ่ง
อยู่ที่เราว่าจะเข้าไปสู่สิ่งเหล่านี้ไหม
เรียนอย่างเดียวคงไม่พอ
เพราะไม่อย่างนั้นจะกลายเป็นดั่งบทกวีที่มีอิทธิพลมากที่สุดชิ้นหนึ่ง ในช่วงก่อน 14 ตุลาฯ ของคุณวิทยากร เชียงกูร
“ฉันเยาว์ ฉันเขลา ฉันทึ่ง ฉันจึงมาหาความหมาย ฉันหวัง เก็บอะไร ไปมากมาย สุดท้าย ให้กระดาษ ฉันแผ่นเดียว…”
เป็นกำลังใจให้ทุกคน
จุ๊บุ จุ๊บุ
|
: July 13, 2009, 09:28:38 PM
: N' OPEL
|
ใช่ๆ ต้องได้ถ่าย
สู้ตายค่าาาาาา
อีก 4 ปีต้องไปขึ้นสแตนนายช่างให้ได้ ฮึบบบบบบบ
|
: July 13, 2009, 08:56:48 PM
: อุซางิจัง..CUD44
|
ต้องได้ถ่าย!!!
สู้ตายเพื่อถ่ายรูปร่วมกัน....งดบูมนะคะ 555
|
: July 11, 2009, 05:31:48 PM
: Unidentified Girl
|
อ้อย มาถ่ายกะป้าก่อนละกันนะ 55
|
: July 11, 2009, 07:58:19 AM
: Magnifique Gussy
|
55
วิวพูดถูด...แต่เค้าไม่มีงาน...
มีแต่แบบว่า...
กัสจังเป็นไงมั่งเนี่ยยยย
สบายดีค่ะ แต่ตอนนี้อยู่ไทยนะคะ เด๊๋ยวไปเยี่ยม
|
: July 11, 2009, 01:05:08 AM
: อ้อยจ้า..
|
ถึงจะมาช้า
แต่ขอบ่น เอ้ย!!พูดคุยด้วยคนจ้า
อันดับแรก ต้องขอบอกน้องๆก่อนว่าสู้ๆต่อไปนะจ๊ะ
อย่าเพิ่งกลัว พี่ๆก็มาบ่นตามประสาคนแก่นะจ๊ะน้อง อิอิ
อันดับต่อไป คิวเราบ่นบ้างนะเพื่อนๆ
เราว่าเราคิดผิดนิดหน่อยเกี่ยวกับความคิดตอนเอนท์
เรามักจะคิดว่าเป้าหมายสูงสุด คือการเอนท์ติดและได้เข้าเรียนในคณะและมหาวิทยาลัยที่เราใฝ่ฝัน
และเมื่อเราได้เข้าไปเรียนในคณะและมหาลัยนั้นแล้ว
คนส่วนใหญ่มักคิดว่านั่นคือจุดสูงสุด และเราได้ประสบกับความสำเร็จแล้ว
พอเข้ามาเรียนก็เลยไม่่ค่อยมีความรู้สึกกระตือรือร้น จะเชอะเฉยกับการเรียนในแต่ละวัน (เหมือนเรา)
ชีวิตมันเลยแบบเรียนๆไปวันๆ
แต่ขอบอกว่า การเรียนมหาลัยเหมือนเอนท์ทุกวันเลยเนอะ
กิจกรรมเยอะมาก ต้องแบ่งเวลาให้ดี (เราก็ยังทำไม่ได้ แหะๆ)
สรุปคือ มาแอบระบายด้วยคน
ปล.สู้ๆ นะเพื่อนๆ ปี1 ทุกคนเราจะไปถ่ายรูปวันรับปริญญาด้วยกันนะจ๊ะ จู๊บุๆ
|
: July 10, 2009, 11:28:45 PM
: อุซางิจัง..CUD44
|
เบื่อคนบางประเภท!!!
ทำเหมือนกับ ชั้นต้องสอบคนเดียวในโลก....
ไม่ได้อ่ะเราต้องสอบ...แบบเลิกเรียนแล้วขอกลับบ้านไปอ่านหนังสือเลยนะ.....
เห้อ......ไม่มีอะไรจะมอบ
(ทำไมกลายเป็นกระทู้ปี๑เข้ามาบ่นๆกันเสียอย่างนั้น)
|
: July 10, 2009, 10:33:53 PM
: Milky Way
|
|
: July 10, 2009, 10:04:43 PM
: N' OPEL
|
ตอนนี้ได้รับรู้ความจริงอย่างนึงเกี่ยวกับรุ่นเราว่า มันเนิร์ดกันมากมาย ขนาดรุ่นพี่ยังบ่นว่าจะเนิร์ดกันไปไหน
ปล.คนมาช่วยกิจกรรมคณะน้อยอ่ะจะทำยังไงดีช่วยคิดหน่อย?
|