Kru Somsri's English School

ห้องสนทนาของโรงเรียนสอนภาษาอังกฤษคุณครูสมศรี

คุยกับคุณครูสมศรี

( คุณครูคะ......มีปัญหาอยากคุยกับคุณครูค่ะ )

: February 23, 2008, 12:12:00 PM : BOS
ยินดีค่ะ(ขอตอบแทนทุกคนเลยนะคะ) พี่ๆขอให้น้องไอติมมุ่งมั่นตามความฝันไปให้ได้นะคะ พี่ๆรอแสดงความยินดีกับน้องค่ะ ทุกคนขอยืนหยัดให้กำลังใจในเว็บนี้นะคะ ไม่ต้องกลัวนะคะ สู้ๆนะคะ
: February 22, 2008, 11:44:25 PM : ไอติม
ขอบคุนสำหรับทุกๆกำลังใจจากเพื่อนๆและคุณครูนะคะ รักทุกๆคนเลย อิอิ แค่ได้มาอ่านข้อความที่คุณครูตอบก็ดีใจมากๆแล้วล่ะค่ะ
: February 22, 2008, 04:42:32 PM : อุซางิจัง..CUD44
ว้าวๆเป็นเรื่องที่น่าสนใจและดีมากขอบคุณนะคะ
: February 21, 2008, 11:17:19 PM : lB a d t z_m a r u
มีอะไรมาให้อ่านค่ะ ลองอ่านเรื่องนี้ดูน้า กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีหญิงสาวคนหนึ่งผิดหวังในรักเนื่องจากคนรักของตนได้มาทิ้งไปจึงกำลังจะฆ่าตัวตาย ขณะนั้นเองมีพระธุดงส์รูปหนึ่งผ่านมาพบเข้าจึงได้กล่าวให้สติกับสีกา ว่า "โยมจะทำอะไรรึ" หญิงสาวตอบ "อิชั้นจะฆ่าตัวตายเพราะไม่รู้จะอยู่ไปทำไม มีแฟนๆ ก็มาทิ้งไปเจ้าค่ะ" พระธุดงส์จึงได้เทศนาให้หญิงสาวฟังว่า "เหตุใดโยมจึงต้องเสียใจเล่าในเมื่อคนที่ควรจะเสียใจควรจะเป็นแฟนของโยมสิ" หญิงสาวหยุดคิดและถามกลับไปด้วยความสงสัยว่า "ทำไมล่ะเจ้าคะ" พระธุดงส์ตอบว่า "ในเมื่อโยมมิได้สูญเสียสิ่งที่สำคัญไปเลยน่ะสิ" หญิงสาวตั้งใจฟังพระธุดงส์แล้วก็ตอบกลับไปว่า "ไม่จริงหรอกค่ะดิชั้นสูญเสียแฟนอันเป็นที่รักยิ่งไปนะเจ้าค่ะ" พระธุดงส์ตอบ "โยมได้สูญเสียคนที่มิได้รักและห่วงใยโยมซึ่งจะมีค่าอันใด แต่แฟนโยมซิที่สูญเสียคนที่รักและห่วงใยเค้าเช่นโยม ใครควรจะเสียใจกว่ากันล่ะโยม" ** ขอให้มีกำลังใจและลุกขึ้นมาสู้ใหม่ให้ได้นะคะ สักวันเชื่อว่า จะต้องเจอคนที่"ใช่" แน่นอน แล้วก็อย่าไปสนใจคนแบบนั้นเลยนะคะ (ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษอย่างที่คุณครูบอกเลย งิงิ) สู้ๆ กลับมาเป็นคนเดิมให้ได้นะจ๊ะ เอาใจช่วยๆ อิอิ
: February 21, 2008, 03:34:53 PM : อุซางิจัง..CUD44
บรึ๋ยยยความอ้วน งั้นแปลว่าวิวต้องอ้วน?? 55+ ลืมอ่ะไม่ลืมหรอกแต่กลายเป้นชินกลายเปนเฉยชามากกว่า เหอะๆ อยากทำไรปล่อยเค้าไปไปแคร์เปลืองสมองปล่าวๆ ชิส์ (ไม่ได้ว่าน๊าพูดล๊อยๆถึงใครบางคน)
: February 21, 2008, 11:42:31 AM : เหม่งจ๋าย : )
ไม่ใช่ความสวยหรอคะ เอิ้กส์
: February 21, 2008, 11:08:37 AM : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
แอบปรัชญานะเนี่ยแม่นาค ไม่ว่าใครจะมี"ความอะไร"เป็นเพื่อน แต่สำหรับคุณครูมี"ความอ้วน"เท่านั้นที่เป็นมิตรอนันต์ ไม่ต้องใช้ความรู้และเวลา ก็ไม่จากครูไปไหน จ๊ากกกก
: February 21, 2008, 05:04:35 AM : Unidentified Girl
มีนิทานแปลเรื่องนึงมาฝากค่ะ กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ความรู้สึกทั้งมวล ได้อาศัยอยู่รวมกันบนเกาะแห่งหนึ่ง ประกอบด้วย ความสุข ความเศร้า ความรู้ และอื่นๆอีกมากมาย รวมทั้งความรักด้วย วันหนึ่ง มีประกาศว่า เกาะแห่งนี้กำลังจะจมลง ความรู้สึกทั้งหมดจึงพากันลงเรือจากไป เว้นแต่ 'ความรัก' มีเพียง 'ความรัก' เท่านั้นที่อยู่ต่อ 'ความรัก' ต้องการจะยืนหยัดอยู่ให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ เมื่อเกาะใกล้จะจมเต็มที 'ความรัก' จึงตัดสินใจร้องขอความช่วยเหลือ 'ความรวย' ที่กำลังแล่นเรือลำใหญ่ โอ่อ่าหรูหรา ผ่าน'ความรัก' ไปอย่างไม่แยแส 'ความรัก' จึงพูดขึ้นว่า "ความรวย เธอจะพาฉันไปด้วยได้ไหม" 'ความรวย' ตอบกลับมาว่า "ไม่ได้หรอก เรือของฉันมีทั้งทองคำ และเงินมากมายแล้ว มันไม่มีที่พอสำหรับเธอหรอก" 'ความรัก' จึงตัดสินใจถาม 'ความหยิ่งยะโส' ที่กำลังแล่นเรือเดินสมุทรที่สวยงามลำใหญ่ผ่านมาพอดี "ความหยิ่งยะโส กรุณาช่วยฉันด้วย" "ฉันช่วยเธอไม่ได้หรอก 'ความรัก' เธอตัวเปียกไปหมด และเธอจะทำเรือฉันเสียหาย" 'ความหยิ่งยะโส' ตอบกลับมา 'ความเสียใจ' ที่กำลังแล่นเรืออยู่ใกล้แค่เอื้อมนั้น ความรักจึงถามไปอีกว่า "ความเสียใจ ให้ฉันไปกับเธอด้วยนะ" "โอ้ ความรัก ฉันเสียใจนะ ที่ฉันต้องการ ก็เพียงตัวฉันเท่านั้น" 'ความสุข' แล่นเรือผ่านมาที่'ความรัก'เช่นกัน แต่เธอมีความสุขมากเหลือเกินจนไม่ได้ยินเสียง 'ความรัก' ร้องเรียก ทันใดนั้นเอง เสียงหนึ่งดังขึ้น "ทางนี้ ความรัก ฉันจะรับเธอขึ้นมาเอง" มันเป็นเสียงของ 'ผู้อาวุโส' ท่านหนึ่ง ช่างโชคดี และน่ายินดีอะไรเช่นนี้ 'ความรัก' ลืมถาม 'ผู้อาวุโส' กระทั่งพวกเขากำลังจะไปที่ไหน เมื่อเรือถึงแผ่นดิน 'ผู้อาวุโส' ก็จากไปตามทางของท่าน 'ความรัก' รู้สึกเป็นหนี้บุญคุณของท่านเหลือเกิน 'ความรัก' จึงถาม 'ความรู้' ที่เป็น 'ผู้อาวุโส' อีกคนหนึ่งว่า "ใครช่วยฉันไว้คะ" "เวลาจ๊ะ" ความรู้ตอบ "เวลา?" ความรักถามอย่างสงสัย "แล้วทำไมเวลาถึงช่วยฉันล่ะคะ" ความรู้ยิ้มอย่างมีเลศนัย แล้วตอบว่า "ก็เพราะมีแค่ 'เวลา' เท่านั้น ที่จะสามารถเข้าใจว่า'ความรัก' มีค่าแค่ไหน" .....E N D..... สรุปแล้วสิ่งสุดท้ายที่เป็นที่พึ่งก้อคือ เวลา และ ความรู้
: February 21, 2008, 12:45:24 AM : ไอติม **เจ้าของกระทู้
นึกว่าคุณครูจะไม่ตอบซะแร้ววว อิอิ เพราะวันนี้ไปสอนที่แบรนด์ซัมเมอร์แคมป์ใช่มั้ยคะ อิอิ วันนี้เห็นในทีวีด้วย ผอมลงรึป่าวคะ (หรือหนูคิดไปเอง 55) แต่ที่นี่แน่ๆ ยังสวยเหมือนเดิมค่ะ หุหุ แค่หนูได้อ่านข้อความที่คุณครูมาตอบ ก็รู้สึกดีขึ้นมากเลยล่ะค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ ถ้าไม่เป็นการรบกวน อยากคุยกับคุณครูผ่านบอร์ดนี้ทุกวันเลย ได้มั้ยอ่าคะ ?? ช่วงนี้เป็นช่วงที่หนูสอบปลายภาคอยู่พอดีเลยค่ะ เหลือสอบอีก2วัน ถึงจะเครียดอยู่บ้าง แต่หนูจะพยายามอ่านหนังสือให้มากที่สุดนะคะ บางทีหนูก็ยังฟุ้งซ่านอยู่เลยค่ะ เหนื่อยจังเลยย นอนไม่หลับด้วย อาการของหนูมันนานไปหรือเปล่าคะ อยากกลับเปนคนเดิมจัง แต่หนูก็เชื่อว่าต้องหาย หนูจะเข้มแข็งนะคะ จะรอวันที่กลับมาสดใสเหมือนเดิม รักครูมากๆเลยค่ะ ขอบคุณที่ทำให้หนูรู้ว่า อย่างน้อยหนูก็มีครูนะคะ อยากกอดครูจัง **ปิดเทอมครูจะมาที่บางกะปิบ้างรึป่าวคะ อยากคุยกะตัวจริง อิอิ
: February 20, 2008, 08:43:37 PM : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
ถ้าตอนนี้ยังอยากหลบหน้าก็หลบไปก่อนก็ได้ค่ะ ไม่ต้องไปคิดทั้งดีหรือไม่ดี ก็แค่ซากป่าช้าด้วยกันทั้งนั้นน่ะลูก วันนี้เขาเป็นเช่นนี้ก็เพราะว่ามันเป็นเช่นนั้นเอง ไม่ต้องไปหาเหตุผลนะคะ ชีวิตก็เหมือนการเล่นกีฬาแพ้คัดออก ไม่ต้องด่าคู่แข่ง ไม่ต้องแช่งกรรมการ สนามหน้ารอวัดความสามารถเราอยู่ แต่ถ้ากีฬาบางประเภทหนูไม่ถนัดก็หากีฬาในร่มก็ได้ ก็การเรียนไงลูก กรรมการคือบิดามารดา คนดูคือสวรรค์ ทำดีหนีไม่พ้นสวรรค์ให้คะแนนนะลูก พอสักพักหนูก็จะทราบว่าหนูต้องทำอะไรต่อไป ที่สำคัญทุกสิ่งที่ทำต้องไม่มาจากเจตนาร้ายนะลูก ถือว่าเป็นการฝึกจิตให้แกร่งดังภูผา ปล่อยผู้อื่นหลอมหน้าให้ด้านอย่างซีเมนท์ไปก่อน มรรคาที่ดีงามเดินไปเถิดลูก เดี๋ยวจะมีป้ายบอกทางเป็นระยะเอง ส่วนทางแห่งทุกข์ อย่าเผลอไผลเข้าไปนะลูก มันเหมือนวังวนที่หาทางออกยากมาก ตามคุณครูมาเลย จะเป็นอ้อมอกที่อบอุ่นให้หนูเสมอ หนูมีค่าสำหรับคุณครูนะลูก ถ้าไม่มีหนู คุณครูคงไม่ได้มานั่งทำประโยชน์ให้หนูอันส่งผลไปถึงครอบครัวที่มีความสุขของหนูด้วย ช่วยกันนะคะคนเก่ง เดี๋ยวก็หายค่ะ เข้มแข็งนะคะ
: February 20, 2008, 04:07:38 PM : lB a d t z_m a r u
อย่างทีทุกๆคนบอกนะคะ เวลาจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้นเอง พยายามอย่าเครียดมากนะคะ สู้ๆๆๆน้า เดี๋ยวคุณครูก็มาตอบแร้วค่ะ อิอิ
: February 19, 2008, 09:26:01 PM : อุซางิจัง..CUD44
เชิดใส่มันเรย แบบชั้นมีดีชั้นไม่แคร์แกหรอกไปสิอยากเดินกะใครก็เชิญ อันนั้นเค้าเดินกับใครไม่รู้ใช่มะคะ กรณีเราอย่างที่หลายๆคนคงรู้ เค้าเดินกับน้องสาวคนที่เราเคยเชื่อใจมากที่สุด สนิดที่สุด และระแวงน้อยที่สุด และหลังจากเค้าคบกันแล้วยังต้องเจอกันทุกวัน นั่งข้างกันทุกวัน ทำงานด้วยกัน .... นั่นแหละค่ะ เวลาจะช่วยเอง
: February 19, 2008, 09:22:10 PM : ไอติม **เจ้าของกระทู้
ขอบคุณคุณครูที่ให้กำลังใจและคำแนะนำที่ดีๆกับหนูนะคะ รวมทั้งเพื่อนๆทุกคนด้วย ทำให้หนูรู้สึกดีขึ้นมาก หนูสัญญาค่ะว่าต่อไปนี้จะตั้งใจเรียนให้มากที่สุด เพื่อไล่ตามความฝันของหนูให้เป็นความจริง ถึงหนูจะยังรู้สึกเศร้าเวลาที่ต้องเจอหน้าเขาคนนั้น แต่ก็จะพยายามตัดให้ขาดให้ได้ หนูจะไม่ร้องไห้อีกแล้ว จะไม่ให้เขามาทำลายความฝันของเรา เมื่อไหร่ที่หนูรู้สึกหมดกำลังใจ หนูจะกลับมาอ่านทุกข้อความที่คุณครูและเพื่อนๆเขียนเอาไว้ให้นะคะ รักคุณครูสมศรีสุดสวยยยย อิอิ ขอบคุณที่ทำให้หนูได้ระบายความรู้สึกกับคุณครู เพราะหนูก็ไม่รู้จะบอกใคร T_T หนูจะต้องลุกขึ้นมาให้ได้ด้วยขาของตัวเองอีกครั้ง คุณครูเป็นกำลังใจให้หนูด้วยนะคะ * จะสู้ๆๆๆ เพื่อแพทย์ ค่ะ ป.ล. อยากถามคุณครูอีกนิดนึงค่ะว่า ถ้าเจอเขาจะวางตัวยังงัยดีคะ เพราะตอนนี้เจอที่ รร. ก็หลบตลอด เวลาไป รร. ตอนเช้า หนูก็ไม่ค่อยอยากไป เพราะตื่นมาก็คิดว่า เห้ออ ต้องไปเห็นหน้าเขาคนนั้น กับใครก็ไม่รู้ที่ไม่ใช่เรา ทุกวัน .... (รู้สึกว่าเขาไปชอบคนใหม่แล้ว) บางทีตื่นมาตอนเช้าก็คิดแบบนี้อะค่ะ + หนูเป็นคนที่คิดมากอยู่แล้ว ตอนนี้เลยฟุ้งซ่านมากๆเลยอะค่ะ อยู่คนเดียวก็จะเครียด (แต่เดี๋ยวนี้หนูก็ท่องศัพท์ตามที่ครูบอกนะคะ) หนูอยากสบายใจ เพราะหนูนอนไม่หลับ ต้องกินยาทำให้หลับเป็นเดือนแล้วอะค่ะ อยากได้คำแนะนำจากคุณครูว่าทำยังไงให้หลับง่ายๆมั้ยคะ ป.ล.2 ขอบคุณที่ทำให้หนูมีกำลังใจและรู้ว่าเรายังมีค่าสำหรับใครหลายๆคน อย่างน้อย ก็ยังมีคุณครูคนนึงที่รักเราใช่มั้ยคะ (รึป่าวหว่า อิอิ) อยากกอดคุณครูจังเลย ป.ล.3 ขอบคุณที่คุณครูสละเวลาอันมีค่ามาฟังเรื่องไร้สาระของเด็กคนนึง และทำให้เด็กคนนี้มีกำลังใจที่จะสู้ต่อ และก็ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่เข้ามาให้กำลังใจนะคะ ^^ ร้ากกกกกกคุณครูและเพื่อนๆทุกคนน้า ขอบคุณมากๆเลยค่ะ
: February 19, 2008, 10:16:33 AM : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
หนูควรดีใจนะลูกที่ได้ก้าวอกกมาจากผู้ที่มีกายเป็นชายแต่ไร้ความเป็นสุภาพบุรุษ ไม่เป็นไรลูก ถือเป็นบทเรียนไว้ใช้เตือนตน อย่าเสียน้ำตาให้คนที่ไม่ได้รักเรา แล้วไม่ต้องกลัวในสิ่งที่เขาพูด ทองแท้ไม่กลัวไฟไหม้ หรือไม่ถ้าเผอิญเราพลาดพลั้งไปทำสิ่งที่ผิดพลาดก็ไม่เป็นไร อยู่กับปัจจุบันนะคะ เรามีชีวิตเพื่อเดินไปข้างหน้า แค่ย่ำอยู่กับที่ก็นับว่าช้าแล้ว อย่าเดินถอยหลังก็แล้วกัน ไม่นานก็ลืม ดูอย่างน้อง CUD44 สิคะเข้มแข็งทั้งๆที่ตัวนิดเดียวเอง เก่งจริงๆเลยนะตัวแค่นี้ มีเพื่อนๆเป็นกำลังใจมากมายเลยนะ ไม่นานพายุก็จะพัดผ่านไป เมฆหมอกจะสลายตัว เหลือท้องฟ้าที่สว่างใส เชื่อคุณครูนะคนดี
: February 18, 2008, 10:35:31 PM : อุซางิจัง..CUD44
อย่าไปแคร์เค้าปล่อยเค้าไปอย่าสนใจเค้า เค้าว่าเราถ้าเราไม่สนเราก็ไม่แพ้ อย่ายอมแสดงให้เค้าเห็นว่าเราอ่อนแอ ถ้าเราแสดงออกมาเมื่อนั้นแหละเราคือคนแพ้ ..... ตอนเรื่องของเรา...เราสัญญากับตัวเองว่าเราจะไม่มีน้ำตาให้เค้าเห็นแม้แต่หยดเดียว ไม่ใช่ว่าไม่ร้อง แต่ร้องยังไงก็ได้ที่ไม่ใช่ไปฟูมฟายต่อหน้าคนอื่น ถ้าทำแบบนั้นมันก็เท่ากับเราเรียกร้องความสนใจ ให้ใครๆมาสงสาร เรียกร้องให้คนอื่นมาคิดว่าฝ่ายที่ถูกคือเรา นั่นแหละ เรื่องพวกนี้ไม่มีถูกไม่มีผิด สู้ๆนะคะ ........จากคนที่เคยผ่านมันมาได้......