Kru Somsri's English School

July 13, 2025, 09:08:08 PM

:    
191147 46430 16671
: KellySwilm
*
+  Kru Somsri's English School
|-+  ห้องสนทนาของโรงเรียนสอนภาษาอังกฤษคุณครูสมศรี
| |-+  คุยกับคุณครูสมศรี
| | |-+  ( ผมสอบติดเตรียม แต่เพื่อนผมสอบไม่ติด จะพูดกับเค้ายังไงดีครับครู )
:
:
:
:
||||
||||
+




: March 24, 2009, 10:12:02 PM
: The Gee
ใช่นะ ถ้านายเศร้าไปกับเพื่อน เพื่อนจะยิ่งเศร้าเข้าไปใหญ่น่ะ...
เราก็ไม่แน่ใจ แต่คิดว่าคงไม่ติด แต่เราก็ไม่ได้มองว่ามันเป็นเรื่องใหญ่อะไร
ไม่ใหญ่พอที่เราจะทำร้ายตัวเอง ไม่มีการร้องไห้ ไม่มีการเข่าอ่อน
เราทำได้แค่ยิ้ม และนั่งมองอะไรรอบๆตัว...
เราคิดว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นมีสองอย่างก็คือ
1.เฉยๆ อารมณ์ด้านชา อยากอยู่นิ่งๆ (ประมาณว่า โถ่เอ๊ย กุเครียดมาตั้งนานแล้วไม่ติดเนี่ยนะ?)
2.รู้สึกผิดต่อพ่อแม่และครอบครัว เพราะดูทุกคนจะหวังกันพอสมควร แต่ก็ไม่มีใครว่าอะไร (ยังยิ้มกันทุกคน)

บอกเพื่อนนายด้วยล่ะว่าอย่าไปคิดมาก
ปล่อยให้เรื่องที่เกิดขึ้นมันผ่านไปเถอะ
อย่าเก็บไปคิดเพราะการที่ยิ่งคิดยิ่งเป็นการทำร้ายตัวเอง
บอกเพื่อนนายด้วย...

ว่าสุดท้าย...มึงก็ยังมีกูอยู่เป็นเพื่อนทั้งคน
: March 24, 2009, 09:41:07 PM
: LoOkTaRnz
ถ้าเป็นเรา เพื่อนติดแต่เราไม่ติด เราก็คงต้องทำหน้ายิ้มแย้มชื่นมื่นไปด้วย ถึงในใจมันจะไม่ได้เป็นอย่างนั้นอ่ะน๊า

แต่เราว่า นายก้อทำตัวปกติ เวลาเจอกันนายก็บอกเค้าว่า "กุติดเตรียมโว๊ ยย " พุดจบก็เข้าไปตบหลังเขาก้อได้ประมาณว่า "ไม่ติดไม่เปนไร กุก่ะยังเปนเพื่อนเมิง เมิงอย่าท้อนะ กุเปนกำลังให้เมิงเสมอ" อาจตบท้ายด้วยรอยยิ้ม ^ ^  และเลี้ยงขนมซักมื้อนึง

สำหรับเรา เราว่าถ้านายทำเหมือนสงสารเพื่อนแล้วทำเสียงเศร้า ๆเพื่อนจะยิ่งคิดมากไปได้น๊า
ถ้ามีเพื่อนมาทำเสียงเศร้า ๆว่าไม่เป็นไร มันจะเหมือนยิ่งตอกย้ำ พยายามใช้รอยยิ้มและเสียงหัวเราะกับเพื่อนน๊า
: March 24, 2009, 08:45:39 PM
: ohmkung
เพื่อนผมไปสอบทั้งหมดมีประมาน 20 คน และสอบติดประมานเกือบ 10 คนครับ 1 ในนั้นก็คือผมครับ และเพื่อนที่ไม่ติดผมไม่อยากพูดกับเค้าตอนนี้อะครับ กลัวจะไปตอกย้ำใจเค้าหนักกว่าเดิม

ผมพูดไปในบอร์ดเด็กเตรียมว่าอย่างนี้น่ะครับ


ลองนั่งคิดสิครับ พ่อแม่กว่าจะเลี้ยงเรามาได้ เหนื่อยแค่ไหน ถ้าเกิดเราเป็นอะไรไปพ่อแม่คงไม่มายืนหัวเราะ ทำท่าดีใจ ว่าเราไม่อยู่กับท่านท่านจะได้ไม่มีภาระอีกโลกนี้ไม่มีใครรักเราได้มากเท่าพ่อและแม่ของเราอีกแล้วปัญหาของเรานั้นจะว่าเป็นเรื่องใหญ่ก็ได้ เรื่องเล็กก็ได้ หากไปถามคนที่เคยประสบปัญหาที่มันเหมือนว่าใหญ่กว่าเรา เค้าคงจะบอกว่า"ปัญหาเรามันเล็กไม่เห็นมีอะไรเลย" และใจเราก็
จะเถียงทันทีว่า"ไม่ใช่เรื่องเล็กซักหน่อยเรื่องใหญ่สุดๆ ของชีัวิตเลยแหละ คนไม่เคยอยู่ในความรู้สึกเดียวกันจะมารู้ได้ไง"  ผมว่าหลายๆ คนคงคิดอย่างนี้ มันคงยากที่จะยอมรับว่ามันเป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นแล้วและมันก็คงยากที่เราจะยอมรับว่ามันเป็นเรื่องเล็กสำหรับชีวิตเราแต่หากเราผ่านความทุกข์ตรงนี้ไปได้ชีวิตของเราก็จะไม่มีอะไรสามารถทำให้เรารู้สึกแย่ไปกว่านี้ได้อีกแล้วให้ความทุกข์ครั้งนี้เป็นบทเรียนกับเราผมพูดตรงๆ เลยว่าผมก็คนนึงที่สอบติด แต่ผมมีความรู้สึกแปลกๆ อย่างนึงที่มันทำให้ความดีใจหยุดชะงักไปได้ ความรู้สึกนั้นคงมาจากเพื่อนของผมที่สอบไม่ติด ผมไม่กล้าแม้แต่จะ
พูดปลอบ ผมยิ่งพูดก็ยิ่งตอกย้ำใจเพื่อน ผมทำได้อย่างมากก็แค่หวังว่าเพื่อนผมจะไม่ทำร้ายตัวเอง และมีชีวิตอย่างมีความสุขได้ดังเดิม
สิ่งที่ดีที่สุดมันคือความว่างเปล่า ลองไปนั่งนิ่งๆ ไม่ทำอะไร แล้วคิดย้อนกลับไปในอดีตว่าเราเกิดมา แค่สอบเตรียม เท่านั้นเองหรอ ชีวิตไม่มีใครกำหนดใครได้หากเราใจเราจมอยู่กับอดีต ปัจจุบันคงแย่ไปกว่าอดีต และอนาคตคงไม่เหลือชิ้นดี

ในใจผมรู้เลยว่าการที่เรามีความรู้สึกอย่างนั้น มันเจ็บปวดแค่ไหนแต่ผมไม่รู้จะปลอบเพื่อนด้วยความรู้สึกเข้าใจยังไง ที่ผมพิมไปข้างบนเค้าก็อาจจะไม่เชื่อว่าเราไปเข้าใจเค้าได้ไงก็เราติดหนิ  ผมจะพูดปลอบเพื่อนผมดีมั้ยครับหรือปล่อยให้เค้าอยู่คนเดียวไปก่อนคือสงสารเพื่อนมากครับเค้าพยายามแทบตายเรียนพิเศษเยอะมาก
และทุ่มเทกับการอ่านหนังสือ แต่สุดท้ายก็สอบไม่ติด

สุดท้ายขอขอบพระคุณครูสมศรีที่คอยสั่งสอนทั้งด้านวิชาการและด้านคุณธรรมให้กับผม ทำให้ผมได้มีวันนี้ ขอบพระคุณมากครับ
Sorry, the copyright must be in the template.
Please notify this forum's administrator that this site is missing the copyright message for SMF so they can rectify the situation. Display of copyright is a legal requirement. For more information on this please visit the Simple Machines website.