Kru Somsri's English School

July 14, 2025, 08:59:13 PM

191147 46430 16675
: JosephFailk

Kru Somsri's English School

ห้องสนทนาของโรงเรียนสอนภาษาอังกฤษคุณครูสมศรี

คุยกับคุณครูสมศรี

( ครูสมศรีครับ ผมสับสนมากๆในชีวิต ไม่รู้จะเดินยังไงต่อไป.... )

:

:

:

:

: July 30, 2007, 03:22:40 PM : X>->~l-!-J-d-e~<-<X
หนูขอแสดงความเสียใจกับพี่ด้วยนะค่ะ เชื่อหนูสิค่ะ ไม่ว่าพี่จะอยู่ที่ไหนเวลาไหน คุณพ่อ-แม่ของพี่จะคอยยืนมองและให้กำลังใจพี่ตลอดเวลา ท่านจะคอยยืนอยู่ข้างๆพี่ไม่ว่าพี่จะทำอะไรก็ตามนะค่ะ ท่านจะไม่ละสายตาจากตัวของพี่เรยนะค่ะ หนูเชื่อว่าท่านภูมิใจกับพี่มากเรยนะค่ะ ยังไงพี่ก้อมีน้องชายและน้องสาวที่น่ารักอยู่ข้างๆนะค่ะ แล้วก้อยังมีคุณครูสมศรีอยู่ข้างๆพี่ตลอดเวลาเรยนะค่ะ ดูเหมือนอย่างแฮร์รี่ สิค่ะ ไม่ว่าเรื่องร้ายแรงที่เกิดขึ้นกับเค้ามากมาย เค้ายังสามารถเอาชนะอุปสรรคต่างๆไปได้ด้วยดีเรย ดูตอนภาคที่ 4 นะค่ะ ตอนที่เค้าสูกะโวลเดอร์มอล เห็นไหมค่ะว่า คุณพ่อ-แม่ ก้อยังอยู่ข้างๆเค้าอ่ะค่ะ หรือไม่ตอนภาค 1 ตอนที่ส่องกระจก ท่านทั้ง 2 ก้ออยู่ข้างๆเค้าอ่ะคะ ยังไงคุณพ่อ-แม่ของพี่ก้อต้องอยู่ข้างๆพี่แน่นอนคะ วันที่พี่รับปริญญาเชื่อหนูสิค่ะ ท่านจะอยู่ข้างๆพี่ตลอดเวลานะค่ะ ท่านต้องดีใจอย่างมาก ท่านภูมิใจในตัวพี่อยู่แล้วนะค่ะ การตอบแทนบุญคุณหนูว่าพี่ก้อทำให้ท่านแล้วนะค่ะ พี่ทำให้ท่านภูมิใจที่มีลูกที่แสนน่ารักอย่างพี่อ่ะคะ พี่ค่ะ เคยได้ยินคำพูดของคุณครูไหมค่ะ ที่ ว่า "หมดอะไรก้อหมดได้ แต่อย่าหมดกำลังใจ" ฝันร้ายของพี่มันจบลงไปตั้งนานแล้วนะค่ะ อย่าเอาฝันร้ายนั้นมาเป็นตัวกำหนดที่ทำให้เราเสียใจสิค่ะ เอาฝันร้ายนั้นมาเป็นเครื่องเตือนสติให้เราทำทุกสิ่งทุกอย่างให้ดีดีดว่านะค่ะ วันที่พี่รับปริญญา มันไมใช่สิ่งที่น่ากลัวเรยนะค่ะ หนูเชื่อว่าพี่จะต้องทำได้ ไม่เห็นร่างกายของผู้ที่ต้องการให้มาอยู่ด้วย แต่จิตใจของท่านทั้ง 2 ยังสถิตอยู่ข้างใจเรานะค่ะ สู้ๆ นะค่ะ หนูจะคอยเป็นกำลังใจให้พี่อีกคนนะค่ะ
: July 30, 2007, 02:26:01 PM : Milky Way
ขอตอบด้วยคนนะค่ะ คือหนูต้องขอแสดงค.เสียใจด้วยนะค่ะ หนูเชื่อว่าพ่อกับแม่องพี่ ท่านยังรับรู้อยู่ตลอดว่า พี่ต้องการทำใจท่านภูมิใจ แต่ในเมื่อสิ่งเลวร้าย ที่เกิดขึ้นมาได้ประมาณปีกว่า พี่ต้องทำใจยอมรับมันให้ได้นะ เพราะคนที่เรารักที่สุดเค้าไปสบายแล้ว แต่ตอนนี้ เรายังมีชีวิตอยู่เราต้องทำมันให้ดีที่สุด ไม่ว่า.. มันจะเป็นฝันร้ายก็ตาม แต่ฝันร้ายนั้นจะช่วยทำให้เรา มีสติและยังคิดกับสิ่งที่เราจะทำต่อไปข้างหน้า หนูเชื่อว่าพี่ และน้องๆของพี่ต้องผ่านไปได้ วันที่พี่ได้รับปริญญาคือวันที่พี่ได้ตอบแทนบุญคุณท่านทั้ง2แล้ว ท่านคงมองลงมาด้วยค.ภาคภูมิใจ เพราะลูกชายท่านได้ ทำค.ฝันเป็นจิงแล้ว หนูขอให้พี่สู้ต่อไปนะ ถ้าเหนื่อยก็พัก อดและทด ที่ครูเคยสอนพวกเรา อยู่เสมอเราต้องอดในสิ่งที่คนอื่นอดไม่ได้ และต้องทนในสิ่งที่คนอื่นทนไม่ได้ด้วยเช่นกัน น้องคนนี้ขอเป็นกำลังใจให้พี่อีกคนนะค่ะ หนูเชื่อว่าพี่ต้องทำได้ ต้องทำได้ สู้ๆ น่ะค่ะแล้วจะผ่านฝันร้ายไปได้
: July 30, 2007, 09:10:38 AM : chio
สวัสดีครับครูสมศรี ก่อนอื่นผมบอกก่อนเลยนะครับว่า ผมไม่เคยเรียนภาษาอังกฤษกับครูสมศรีมาก่อนเลยนะครับ แต่ด้วยที่ผมเป็นบุคคล ภายนอกที่มีความชื่นชมในตัวของคุณครู ผู้ที่มีจิตวิญญาแห่งความเป็นครูล้นเปี่ยม ผมเองได้ยินชื่อครูมานานแล้วนะครับ อยากเรียน พิเศษกับคุณครู แต่ไม่มีโอกาสได้เรียนเพราะผมเป็นเด็กบ้านนอกนะครับ แต่ยังไงผมก๊เข้ามาอ่านหัวข้อในห้องสนทนาแห่งนี้เสมอ ได้รับข้อคิดที่ดีๆมากมายในการดำเนินชีวิตโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ความกตัญญูต่อพ่อแม่... สมัยก่อนตอนผมอยู่ม ต้น ผมเป็นเด็กที่เกเรไม่ขยันเรียนหนังสือ ติดศูนย์อยู่เป็นประจำ และเมื่อช่วงเวลาหนึ่งมันทำให้ผมฉุก คิดว่า ผมควรตอบแทนบุญคุญพ่อแม่ได้แล้ว ... แม้ว่าผมยังไม่สามารถหาเงินมาได้...ผมเองจึงตั้งใจว่าผมอยากให้พ่อแม่ภูมิใจถ้าผมเกิด สอบเอ็นทรานซ์ได้..พอขึ้น ม.๔ ผมจึงเขียนลงในกระดาษว่า " ผมจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยให้ได้ " แล้วเก็บกระดาษนั้นใส่ซองโดยให้ทุกๆคนในบ้านรวม ทั้งพ่อแม่ เซ็นรับทราบบนหน้าซองเพื่อที่จะให้พ่อแม่ได้เห็นภายหลังหากเกิดผมสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้จริงๆ และทุกคนจะได้เห็นความตั้งใจ ของผม..... และช่วงเวลา ม.ปลาย ทุกๆอย่างที่ผมตั้งใจไว้ผมสามารถทำมันได้อย่างดี ... พยายามเข้าใจสิ่งที่ครูๆสอนในโรงเรียน และเวลา มีอะไรที่ไม่เข้าใจผมจะต้องหาคำตอบให้ได้เสมอ ...ตลอดเวลา ๓ ปีนั้นผมเองผมได้รางวัลต่างๆมากมาย ทำคะแนนพรีเอ็นได้ที่หนึ่งของภาค และได้ทุนเต็มจำนวนไปเรียนปริญญาตรีญี่ปุ่นสี่ปี และที่ทำให้ผมดีใจมากที่สุดคือ ผมทำคะแนนเอนทราซ์ในวิชาต่างๆ ได้อย่างดีเพียงพอที่จะ เลือกได้ทุกๆคณะทางสายศิลป์ของทุกๆมหาวิทยาลัย...ผมมีความสุขมากในช่วงเวลานั้นและผมเลือกที่จะไปญ๊ปุ่นหลังจากจบ ม ปลาย ระหว่างที่เรียนที่ญี่ป่นประมาณปีนึง ผมเองคิดเสมอว่า สิ่งที่ผมเรียนที่ญี่ปุ่นไม่ใช่สิ่งที่ผมชอบสักเท่าไหร่ ดังนั้นผมจึงกลับไปยื่นคะแนน เอ็นที่เมืองไทย... จนสุดท้ายผมกลับมาเริ่มเรียนปีหนึ่งใหม่ ที่คณะรัฐศาสตร์ภาคความสัมพันธ์ฯ ที่จุฬาระหว่างเรียนผมก๊ทำกิจกรรมมากมาย เพราะ ผมเชื่อว่า กิจกรรมจะสามารถให้ประโยชน์ต่อผมในการทำงานในอนาคต.. แต่ทั้งหมดสิ่งที่ทำนี้เพราะผมเองอยากมีความก้าวหน้าในชีวิต เพื่อให้พ่อแม่เห็นสิ่งที่เค้าหวังในลูกชายของเค้าคนนี้.. เห็นว่ารู้ชายคนนี้จบปริญญา และมีหน้าที่ การงานที่ดี สามารถเลี้ยงตัวเองได้.... แค่นี้ก๊เป็นความสุขมากๆ ของผมแล้ว.... ................... จนกระทั่งวันนึง วันที่ฝันร้ายมาถึง ขณะที่ผมอยู่ปี สาม(พฤศจิกายน ๔๙ ) พ่อกับแม่ ขับรถจากต่างจังหวัดมาส่งน้องสาว ตอนเปิดเทอมและมาเยี่ยมผม เพราะเป็นวันเกิดของผมด้วย.... พ่อ แม่ ผม น้องชาย น้องสาว เราได้ทำอาหารกินกันในอพาร์ทเมนต์ที่เราสาม คนพี่น้องเช่าอยู่....เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากๆ...อะไรจะมีความสุขได้เท่านี้อีก....จากนั้นท่านทั้งสองก็กลับบ้านที่ต่างจังหวัดไป.... ...... และประมาณตีสาม น้องชายผมตื่นขึ้นมารับโทรศัพท์ ...ตำรวจแจ้งว่าพ่อกับแม่เสียแล้ว เนื่องจากอุบัติเหตุทางรถยนต์... น้องชายปลุกทุกคน..ตื่นขึ้นมา...ผมเองพอได้ยินข่าวจากน้องชาย...ผมเองทำอะไรไม่ถูก เหมือนมีคนมาตบหูทั้งสองข้าง มันตื๊อไปหมด มันช๊อคมาก จนร้องไห้ไม่ออก... ผมคิด...ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมอยากทำให้แม่มันทำไม่ได้แล้วใช่ไหม ... อยากถ่ายรูปกับแม่วันรับปริญญา (เพราะแม่เป็นคนบ้านนอกและจะมีความภูมิใจถ้าลูกได้รับปริญญา) วันที่แม่เห็นลูกคนนี้ประสบความสำเร็จ...แต่ทุกสิ่งมันจบแล้ว.... ผมไม่สามารถทำอะไรได้อีก....พ่อ แม่... ที่ผมหวังจะตอบแทนบุญคุญ...แค่กลับไม่มีอีกแล้ว .... ผมสับสน ผมไม่รู้จะทำอะไรกับชีวิต มันมืดมนไปหมด .... หมดแรงที่จะทำทุกๆ อย่างต่อไป ..... ....... ตอนนี้ ผมอยู่ปีสี่ ...ผมเสียใจมาก และต้องแอบร้องอยู่คนเดียวตลอดเวลาผมไปงานรับปริญญาเพื่อน ...ผมกลัวว่าถ้าวัน นั้นมาถึงผมจะเป็นยังไง....ไม่มีพ่อแม่มารับ เหมือนๆ นิสิตคนอื่น...ผมกลัว...ผมสับสนมากครับ .....ไม่รู้ทำไงกับชีวิตต่อไป... ไม่มีแรง ไม่มีกำลังใจเลย เหมือนคนที่ไม่เหลืออะไรอีกแล้วต่อไป...........................

Sorry, the copyright must be in the template.
Please notify this forum's administrator that this site is missing the copyright message for SMF so they can rectify the situation. Display of copyright is a legal requirement. For more information on this please visit the Simple Machines website.