ขออนุญาตนะคะ

เรื่องการสอบน่ะคะ ไม่ต้องเครียดหรอก เราไม่ได้แข่งกับใครเลยนอกจากตัวเราเอง

ก่อนที่เราจะแข่งกับคนอื่น เราเอาหัวใจของเราแข่งกับร่างกายก่อนดีกว่ามั้ยคะ

ก่อนที่เราจะเอาชนะคนอื่น เราปกครองเหนือตัวเองให้ได้ก่อนดีกว่าค่ะ

มันไม่จำเป็นว่าเราต้องพยายามเอาชนะคนอื่น ตราบใดที่ชนะตนเองได้

ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม ถ้าเราชนะเหนือตนเอง ภายใต้ความรัก ความดีงามได้แล้ว

นั่นเท่ากับว่าเราสามารถชนะเหนือผู้อื่นด้วย

แล้วก็เรื่องความคิดที่ว่าเห็นเพื่อนเป็นศัตรู

ขอถามนะคะ ทุกครั้งที่อิจฉาเขา ใจของคุณมีความสุขมั้ย

ถ้าไม่มีก็วางมันลงเถิดค่ะ คุณสามรถทำให้เขายอมรับคุณได้

โดยการมอบความรักที่แท้จริงให้เขา เอาชนะใจเขาด้วยความอดทน

รักเขาเหมือนพี่น้องของคุณ ถ้าคุณให้ความรักความจริงใจกับเขาอย่างสมำเสมอ

คุณจะได้ใจเขา และเขาจะไม่ไปจากคุณ เขาจะคอยช่วยเหลือคุณเสมอนะคะ

มีเพื่อนน่ะ ดีกว่าศัตรูนะคะ

สู้ ๆ ค่ะ (สายลม)

รับทราบครับ

ตอนนี้เครียดมากค่ะครู เครียด เหนื่อย ท้อ หลายๆอย่าง
คือเรื่องมันมีอยู่ว่า หนูมีเพื่อนคนหนึ่ง เป็นเพื่อนสนิทในกลุ่มหนู แต่เมื่ิอก่อนก็ไม่ค่อยสนิทกันมากเท่าไหร่
แต่หลังๆสนิทกันขึ้นเพราะไปอ่านหนังสือด้วยกัน แต่เขาเป็นคนที่ค่อนข้างหวงวิชา (จากความคิดหนู)
คือถามเพื่อนคนอื่นแล้วเขาไม่เป็นกับคนอื่น (คนอื่นอาจจะไม่ถามเรื่องยากๆมั้งค่ะ) แต่เป็นกับหนู? หนูก็ไม่รู้ว่าทำอะไรให้เขาไม่พอใจหรือป่าว
คือมีอยู่ตอนหนึ่งที่อ่านหนังสือด้วยกัน แล้วหนูเห็นช็อตโน้ตเขาซึ่งใช้ภาษาิอะไรไม่รู้ (เหมือนจะเป็นภาษาวิชาการอะค่ะ)
หนูก็ถามว่าแปลว่าอะไร เขาก็กระชากสมุดมาเลย แล้วบอกว่า "เธอไม่ต้องดูหรอก อ่านไปก็ไม่เข้าใจ"
(หนูไม่ได้คิดไปเองใช่ไหมว่าเขาหวง) แต่ตอนแรกเพื่อนคนนี้้เป็นคนที่ใจดี มีอะไรก็สอนทุกอย่าง แต่มีสอบครั้งหนึ่ง
หนูได้คะแนนเยอะกว่าเค้า (พรีเทส) เหมือนว่าเค้าจะเปลี่ยนไป
หลังจากนั้นหนูก็เอาเพื่อนคนนี้เป็นศัตรูตลอดเวลา คิดไว้เสมอว่าสอบอะไรก็ต้องให้ได้มากกว่าเพื่อนคนนี้ หนูรู้สึกกดดันมากเวลาที่อ่านหนังสือด้วยกัน เพราะเขามักจะมายุ่งกับหนูตลอดเวลาเ่ช่น
เล่มนี้ดีไหม วิชาอะไรหรอ บางทีก็ค้นกระเป๋าหนูเลยว่ามีหนังสืออะไรบ้าง มีอยู่ครั้งหนึ่งที่หนูทำโจทย์เลขอยู่แล้วหนูคิดไม่ออก
เลยเขียนๆ ตามความคิด (แต่ผิดน่ะค่ะ) เขาก็มาด่าหนูว่าโง่จัง แค่นี้ก็คิดไม่ออก (คงเล่นๆน่ะค่ะ แต่หนูไม่ชอบเลย) หลายรอบด้วยค่ะ
หนูรู้สึกไม่ค่อยพอใจที่เขามายุ่งกับหนังสือหนู ไม่รู้ว่าหนูก็เป็นคนหวงวิชาหรือป่าว เพราะหนูมักจะเล่าเรื่องนี้ให้แม่ฟัง แม่ก็บอกว่าถ้าไม่ชอบก็อย่าเป็นแบบเขา

อ้อ ลืมบอกค่ะ ว่าหนูกับเขาเรียนค่อนข้างสูสีกันมากๆ แบบว่ามีสอบอะไร ก็มักจะติดคู่กัน (แต่เขานำหนูนิดหน่อยนะคะ T T)
แต่ก็เป็นต้นๆแถวของโรงเรียน ตอนนี้ติดห้องวิทยาศาตร์ของรร.เหมือนกันแล้วค่ะ

จนเมื่อเร็วๆนี้ มีสอบโควต้าเตรียม แต่หนูไม่มีสิทธิ์สอบหนะค่ะ (ขาดไปคะแนนเดียวเอง) เกรดไม่ถึง แต่เพื่อนเขาก็บอกว่า ไม่ต้องหวังมากหรอก เพราะมีเส้น เขาก็ไม่หวังจริงๆหนะค่ะ เพราะเขาไม่ค่ิอยอ่านหนังสือเลย (แต่เขาก็พร้อมเรื่อง วิทย์คณิต ตั้งแต่สอบมหิิดลแล้วค่ะ)
โควต้าเตรียมสอบแค่วิทย์คณิตหนะค่ะ หนูก็เลยไม่ค่อยกดดันเท่าไหร่ (จากที่บอกหนะค่ะ ว่าหนูเห็นเขาเป็นคู่แข่งตลอด)
ปรากฏว่าเพื่อนคนนี้ติดโควต้าเตรียมค่ะ (คนเดียวของรร.) คือตอนรู้ผลหนูก็หน้าชาเลยไม่รู้ทำไม อึ้งๆนิดๆ
แต่เขาก็ไม่เห็นจะทำท่าทางดีใจเลย5555 แต่เตรียมคือความฝันสูงสุดของเค้านะคะ แต่ก่อนนี้หนูก็คิดจะแข่งกับเค้าในสนามนี้ แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้วค่ะ เพื่อนๆคนอื่น (ทั้งที่มีสิทสอบและไม่มี) ต่า่งดีใจกับเค้า ประมาณว่า ว้าวเพื่อนเราเป็นเด็กเตรียม
พูดบ่อยๆมากๆ จนบางทีหนูเกือบทนไม่ได้ จะบอกว่า " ไม่เห็นน่าดีใจตรงไหนเลย ไม่ใช่เราสักหน่อย"
หนูคงเหมือนเด็ก eq ต่ำใช่ไหมคะ ตอนนี้เครียดมากๆๆๆ จนตอนนี้เหมือนจะเป็นไข้เลยค่ะ
แล้วหนูก็หวังกับเตรียมมากๆด้วย แต่เร็วๆนี้หนูต้องไปสอบห้องกิ๊ฟของโรงเรียนชื่อดัง รร.หนึ่ง (ไม่ใช่เตรียมนะคะ)
เหมือนแต่ก่อนหนูจะรู้สึกประมาทว่า แค่โรงเรียนxxx ทำไมจะสอบไม่ได้ เราก็ไม่ได้โง่ 3000 เอา200 ก็สอบมาแล้ว (ขอไม่บอกนะค่ะว่าโรงเรียนอะไร)
แต่ตอนนี้ไม่ได้รู้สึกอย่างนั้นเลยค่ะ เครียดๆมากๆ กลัวจะต้องต่อที่เดิม แพ้เพื่อนคนนั้น กดดันมากๆ เรื่องเรียนต่อไม่เท่าไหร่หรอกค่ะ
แต่เรื่องแพ้เพื่อนคนนั้นหนูรับไม่ได้ หนุเหมือนคนโรคจิตใช่มั้ยคะ T T
เพราะตอนนี้วันที่สอบห้องกิฟทั่วประเทศเพื่อนเขาไม่ต้องสอบแล้ว
รอสอบคัดห้องเตรียมอย่างเดียว เพราะไงก็มีชื่อในบัญชีนร.เตรียมแล้ว
หนูเครียดมากๆ ปกติหนุไม่เคยเครียดอย่างนี้เลยค่ะ นี่เป็นครั้งแรก (อาจจะเพราะปกติืติดคู่กัน แต่ครั้งนี้ไม่มีเรามั้งคะ)
แล้วยิ่งวันสอบเตรียมยิ่งกดดันหนัก ไม่รู้จะขนาดไหน เพื่อนๆหรือคุณครูพอมี วิธีการให้หายเครียดไม๊คะ
หนูปรึกษาพ่อกับแม่ ท่านบอกเหมือนครูเลยค่ะว่า " ขอแค่ทำให้เต็มที่ ไม่ต้องหวังมาก เดี๋ยวจะเครียด แล้วจะไปอิจฉาเพื่อนทำไม เขาใด้เราก็ดีใจด้วย"
แต่หนูทำใจให้เป็นงั้นไม่ได้ค่ะ ตอนนี้หนูว่าสุขภาพจิตหนูแย่มาก
หนูควรทำไงดีคะ ให้ไม่ต้องหวังมาก เหมือนลิงกำลูกอมที่ครูเคยสอน. .....

ขอบคุณเพื่อนๆและครูมากๆค่ะ ที่อ่านจบ

ปล. ครูเคยบอกว่าถ้าเครียดให้มากระบายให้บอร์ดนี้ได้ หนูขอใส่ไม่ยั้งนะค่ะครู55555
กลัวเพื่อนคนนั้นมาเห็นจังค่ะ T T
ปลล.เพื่อนที่เป็นเหมือนกันส่งเมล์มาคุยได้นะ (ไม่เอาเอ็มน่อ) เมล์มีจริงๆสมัครเพือการนี้โดยเฉพาะ5555