ขอบคุณมากค่ะ

เราต้องหาให้เจอว่าอะไรเป็นสาเหตุที่ทำให้เราเป็นทุกข์ แล้วก็หาทางแก้ให้ตรงจุด ลองคิดดูว่าเราไม่มีความสุขเพราะอะไร อะไรทำไรเรามีความสุขได้ ความสุขของแต่ละคนไม่เหมือนกันนะ ฉะนั้นไม่มีใครบอกวิธีที่จะทำให้มีความสุขได้ดีเท่าตัวเราเองหรอก พยายามทำตัวเองให้มีความสุขที่สุด อย่าเครียดมากนะ กำลังใจหาได้จากคนรอบข้าง

สู้ๆ จ้า

สวัสดีค่ะ ชาวบอร์ดทุกคน เราเป็นเด็กใหม่ฝากตัวด้วยนะค่ะ

แต่ตอนนี้ขอระบายหน่อยนะค่ะ คือ...ตั้งแต่เราขึ้น ม4 มาเนี่ย เรารู้สึกแย่มากไม่มีความสุขเลยละค่ะ (ประมาณว่ายิ้มได้ไม่เต็มที่เลยละค่ะ ยิ้มก็แบบ...ยิ้มฝืนสุดๆเลยอ่ะค่ะ)
เมื่อก่อนเราไม่ได้เป็นอย่างนี้เลยนะ(เมื่อก่อนเราเป็นเด็กที่เข้ากับสังคมนะ + มีโลกส่วนตัวพอๆกัน-*-) แต่ไม่รู้เป็นเพราะอะไรอ่ะ
ทั้งๆที่เราเรียนในสิ่งที่เราชอบนะ(เราเรียนศิลป์ภาษาค่ะ) แต่กลับรู้สึกเหมือนกับว่ามัน...มันยังไม่ใช่ที่ของเราอ่ะ แรกๆก็ไม่เป็นอย่างนี้เลยแท้ๆ แปลกเนอะทั้งๆที่เราชอบภาษาและอยากเรียนมาตั้งแต่ ม.1 แท้ๆ รู้สึกแบบหดหู่ยังไงไม่รู้ จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลยละค่ะ

ทำยังไงดีค่ะ T_T

ทำอย่างไรให้มีกำลังใจเรียนต่อไปดีค่ะ...

ปล.ตอนนี้รู้สึกแย่มากเลยละค่ะ แต่ก็จะพยายามเพื่อพ่อกับแม่ให้ดีที่สุดค่ะ...แม้ว่าบางทีจะท้อก็ตาม!

ขอบคุณที่อ่านจนจบนะค่ะ