คุณครูขา หนูขอถามหน่อยสิคะ ว่าคุณครูรักคุณพ่อหรือคุณแม่มากกว่ากันคะ หนูว่าคำตอบของคุณครูคือ รักเท่ากันแน่เลยคะ
แต่หนูรู้สึกไม่ดีกับตัวเองเลยคะ หนูรู้สึกว่า หนูไม่รักคุณพ่อหนูเลยสักนิด ท่านทำอะไรก็ขัดใจหนูทุกอย่าง ชอบบ่นชอบพูดอะไรไม่รู้เรื่อง อยู่ดีๆก็พูดคนเดียวบ้า่ง แล้วก็ชอบเปิดเพลงเสียงดังๆ แต่ละอย่างหนูไม่ชอบเลย คุณพ่อหนูเขาลาออกจากงานที่ทำคะ ตอนนี้ก็นั่งแช่อยู่ที่บ้าน วันๆไม่ทำอะไรเลย หนูก็ยิ่งไม่รักท่านเข้าไปใหญ่ เพราะหลังจากที่คุณพ่อหนูอยู่บ้าน ค่าไฟก็เพิ่มขึ้นทุกเดือน คุณแม่หนูก็เหนื่อย ทำงานอยู่คนเดียว กลับมาเหนื่อยๆบางทีก็ทะเลาะกับพ่อ (เพราะพ่อพูดไม่รู้เรื่องอะแหละ
) หนูถามตัวเองหลายครั้งแล้วคะ ว่าคิดยังไงกับพ่อ คำตอบออกมา ก็คือไม่ชอบ เพราะว่าท่านไม่เคยรู้เรื่องหนูเลย (แต่บางทีคุณพ่อถาม หนูก็ไม่อยากคุยด้วย อยู่ดีๆก็อารมณ์เสียอะคะ) หนูว่ามัีนเป็นเวรกรรมแน่ๆเลยคะ เพราะหนูพยายามยังไงๆก็ไม่รู้สึกรักพ่อเลย ทำให้คะแนนเรียนหนูไม่ดี -3- คุณครูว่ามั้ยคะ
หนูเคยดูละครมาคะ มีลูกไม่รักพ่อ เกลียดพ่อ ไม่อยากเข้าใกล้มาตั้งแต่เกิด สุดท้ายก็เพราะเมื่อชาติที่แล้วของลูก ถูกพ่อทำไม่ดีไม่ร้ายมา หนูกำลังนึกอยู่ว่า เป็นหนูด้วยรึเปล่า? หนูไม่อยากเลยคะ
มันรู้สึกเหมือนเป็นลูกอกตัญญูเลยคะ หนูไม่อยากเพราะแม่หนูบอกว่า ยังไงเขาก็เป็นพ่อเรานะ บอกว่าเกลียดพ่อ มันบาป
เหมือนเป็นลูก อกตัญญู คุณครูว่า หนูรู้สึกอย่างนี้กับพ่อ
หนูเป็นลูกอกตัญญูมั้ยคะแล้วหนูจะทำยังไงดี
ถึงจะทำให้หนูรู้สึกดีกับคุณพ่อของหนูหนูเห็นในเทปที่หนูเรียน คุณครูได้เชิญคุณพ่อของ น.ร. มา
แสดงถึงความรักแก่กันและกัน หนูเองก็อยากมีบ้าง อยากรักพ่อบ้าง
อยากกอดพ่อบ้าง แต่หนูก็ทำไม่ได้ (ไม่ใช่เพราะอาย แต่ไม่อยากเข้าใกล้
) หนูเป็นลูกอกตัญญูมั้ยคะคุณครู T^T
