ผมเป็นเด็กต่างจังหวัดคนหนึ่งคับที่อยากเรียนคณะแพทยศาสตร์มากๆตอนผมอยู่ม.4ผมก็ไม่ได้คิดอะไรคับ เรียนๆเล่นไปวันๆ จนผมอยู่ม.5ก็รู้สึกเครียดมากขึ้นครับเพราะใกล้จะสอบแล้วผมลองทำข้อสอบทุกวิชา ปรากฏว่าไม่มีวิชาไหนได้คะแนนต่ำเท่ากับวิชาภาษาอังกฤษเลยครับ ผมเครียดมากครับพยายามทำทุกทางทั้งอ่านหนังสือภาษาอังกฤษ ท่องศัพท์(แต่ก็จำไม่ได้เพราะเยอะและยากมาก)ผมจำได้ว่าตอนนั้นตั้งใจก็วิชาภาษาอังกฤษมาก แต่ลองทำข้อสอบกี่ครั้งก็ได้คะแนนไม่ดี จนผมขึ้น ม.6 ครับ ผมมีโอกาสได้เรียนพิเศษกับคุณครูสมศรีครับ และเป็นการเรียนที่ได้รับความกรุณาอย่างมากจากคุณครูสมศรี เพราะผมขอทุนเรียนครับ ตอนแรกผมก็สงสัยว่าใครเค้าจะให้อะไรฟรีๆ แต่แล้วผมก็ได้เห็นแล้วครับว่าคุณครูสมศรีครับ ท่านมีความกรุณาต่อผมจริงๆ และที่สำคัญผมได้เรียนรอบสดด้วยนะครับ ได้เห็นคุณครูคนสวยใจดี ตัวเป็นๆเลยครับ ผมจำได้ว่าตอนเรียนครั้งแรกตื่นเต้นมาก มีเพื่อนจากโรงเรียนดังๆ เต็มไปหมดเลยครับ ผมได้นั่งหน้าสุดด้วยครับ ตอนเรียนผมพยายามจำศัพท์ทุกคำที่ครูสอนคับ จำคำพูดต่างๆของคุณครูครับ ผมรุ้สึกว่าตอนนั้นผมมีความสุขกับการเรียนภาษาอังกฤษมากๆเลยครับ พอเรียนเสร็จผมก็กลับห้องไปนั่งเขียนศัพทืเล่นๆ อาบน้ำก็ทองศัพท์ที่คุณครูให้เป็นทำนองอ่ะคับ มันสนุกมากเลยทีเดียว หลังจากที่่ผมได้เรียนกับครูสมศรีแล้วนะครับ ผมก็ลองทำข้อสอบดูปรากฏว่าคะแนนผมดีขึ้นมากๆ (สำหรับผมได้ 60-70ก็มากแร้วครับ)ตอนน้้นดีใจมากครับ มีครั้งหนึ่งตอนนั้นมีการสอบตรงของมหาลัยนึงครับ ซึ่งผมสมัครสอบทั้งที่ยังไม่มีความพร้อมเลยครับ คือกะว่าจะเข้าไปเดาเต็มที่เพราะหนังสือก็ยังอ่านไม่จบ แต่เมื่อผลสอบออกมาผมแทบจะไม่เชื่อสายตาดัวเองครับเพราะคะแนนภาษาอังกฤษของผมได้เยอะสุดในทุกวิชาอ่ะคับได้เกือบ80เปอร์เซนต์ครับ ถึงตอนนี้ผมได้เป็นนักศึกษาคณะแพทยศาสตร์ ตามที่ตั้งใจไว้แล้วครับ ผมขอกราบขอบพระคุณคุณครูสมศรีอย่างยิ่งนะคับ ที่ช่วยสังสอน อบรม ทั้งให้ความรู้ ให้กำลังใจผมในการสอบเอนท์ทรานจนผมประสบความสำเร็จ ทำให้ผมได้เห็นรอยยิ้มของพ่อแม่ ได้ทำให้ท่านมีความภาคภูมิใจด้วยครับ
|