Kru Somsri's English School

ห้องสนทนาของโรงเรียนสอนภาษาอังกฤษคุณครูสมศรี

คุยกับคุณครูสมศรี

( เจอ blog ของพระท่านหนึ่งเขียนถึงครูสมศรีโดยบังเอิญ )

: January 12, 2009, 12:33:57 PM : Unidentified Girl
ตายแล้ว ความลับเปิดเผยในกระทู้พระนี่เอง พี่หนุ่ม แก่แล้วหรอเนี่ย แล้ว...... คุณครูล่ะ เอิ้กกกกกกก ทิ้งไว้เป็นปริศนา ฮี่ๆๆๆๆ
: January 12, 2009, 11:28:47 AM : BabySisteR
ถามมาแล้วค่ะ ท่านรี่รุ่นน้องพี่หนุ่มศรรามปีเดียว อายุอานามก็ 35 ได้ค่ะ คงเป็นลูกศิษย์คนอายุน้อยกว่าไม่ได๊คะ...อิอิ
: January 12, 2009, 11:13:43 AM : แรม
พีนอคุณน้องเลยได้รับสรรพนามว่า"เธอ"
: January 12, 2009, 12:39:18 AM : BOS
ใช่ครับน้องนรเศรษฐ์
: January 12, 2009, 12:27:46 AM : Unidentified Girl
: Unidentified Girl July 18, 2008, 02:54:16 AM จนมาวันหนึ่ง คุณโยม(ครูสมศรี)ก็มาปรากฏกายขึ้น ในห้อง ม.๖ บี โรงเรียนเซนต์คาเบรียล ประดุจเทพฤทธิ์พิชิตมาร ค่อย ๆ กะเทาะกำแพงใจ ที่มีอคติต่อภาษาอังกฤษ ด้วยลีลาการสอนแบบเป็นกันเอง เอิ๊กอ๊าก เฮฮา และการให้จำศัพท์เป็นชุด พร้อมแจกแจงรากศัพท์ ทำลายความยากเย็นในการจดจำคำศัพท์จนหมดสิ้น จากนั้นก็ยังได้ไปเรียนเสริมต่อที่บ้านศรีย่านอีก ในการนี้ หากจะว่า การพลิกชีวิตของคนคนหนึ่ง เป็นผลงานของคุณโยมทั้งหมด ก็ออกจะเว่อร์เกินเหตุไป (เดี๋ยวคนจะไปฟ้อง สคบ.) อาตมามีตัวช่วยอีกอย่างที่ทำให้ชีวิตเปลี่ยนไปตลอดกาล นั่นคือ "เพื่อน" เพื่อนคนนี้ชื่อขึ้นต้นด้วย นอหนู เรียกว่า คุณนอ ละกัน คุณนอ เป็นคนที่เป็นแรงกำลังใจอย่างต่อเนื่อง ในการบรรลุคุณวิเศษด้านภาษา นั่นคือ พื้นฐานเธอก็เป็นคนที่เก่งภาษาอังกฤษมาก ๆ เมื่ออาตมาได้เรียนรู้คำศัพท์ใหม่ ๆ มา ก็จะเอามาถามเธอว่า เธอทราบไหมว่า คำคำนี้ แปลว่าอะไร คุณนอเป็นบุคคลที่มีจิตวิทยาดีมาก เธอก็ว่า เธอไม่ทราบ แล้วชมว่า อาตมาช่างเก่งเสียนี่กระไร ทำไมถึงจำคำศัพท์เหล่านี้ได้ นั่นเองทำให้อาตมาพองลมเป็นลูกโป่ง นี่ขนาดเขาเก่งภาษาอังกฤษกว่าเรามาก เขายังไม่รู้จักศัพท์ที่เราท่องได้เลย จากนั้นก็บ้าท่องศัพท์อย่างไม่ลืมหูลืมตา จากความเกลียด ก็กลายเป็นความชอบ จากความชอบ ก็กลายเป็นความรัก อาตมารักภาษาอังกฤษมาก ถึงขนาดสมัครสอบเอ็นทรานซ์เข้าคณะอักษรฯ จุฬาฯ ในปีถัดมา เบนเข็มจากวิศวกรหนุ่มมาดเข้ม มาเป็นแต๋ว Linguist กันดีกว่า ไม่ทราบเหมือนกันว่า คุณนอ คือใคร แต่จากบทความแล้ว คุณนอ คงเรียน ม.6 เป็นแน่ เพราะคุณนอ เป็น "เพื่อน" ค่ะ
: January 11, 2009, 12:50:27 PM : EFFIE
ขุดๆๆ
: January 10, 2009, 09:47:15 PM : อ้อยจ้า..
เห็นขุดกันแล้วอยากขุดมั่ง
: January 10, 2009, 01:48:24 PM : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
ช่วยเกษตกรพิมอีกกระทู้ เอ้าาาาาา ขุดดดดดดดดดดดดดดๆๆๆๆ
: January 09, 2009, 08:11:50 PM : Dereana
เป็นบทความที่ดีมากๆเลยค่ะ ^^
: January 09, 2009, 05:42:19 PM : Unidentified Girl
ใกล้เอนท์(แอดมิชชั่น) กันละ ขอขุดมาให้อ่านกัน
: July 22, 2008, 08:19:17 AM : คุณผู้หญิงแห่งแสงสูรย์
นมัสการครับ ขอขอบพระคุณท่านมาๆนะครับที่ได้แนะแนวทางในการใช้ชีวิต และเป็นแบบอย่างคติสอนในในการ สอบเข้ามหาวิทยาลัย ขอบพระคุณท่านมากๆครับ
: July 21, 2008, 07:57:52 PM : พระรี่
ไม่ทราบครับ
: July 21, 2008, 02:32:37 PM : แรม
นมัสการกราบเรียนถามว่าหลวงพี่ใช่รุ่นเดียวกับหลวงพี่นาวาอากาศเอกพิเศษบวงสรวง ซึ่งท่านเป็นราชองครักษ์ฯที่กำลังบวชอยู่ที่วัดบวรรึเปล่าคะ
: July 20, 2008, 09:30:28 AM : พระรี่
เจริญพร โยมคุณครูสมศรี โยมน้อง ๆ ที่จะขึ้นมาเป็นคนมีคุณภาพ เป็นกำลังใหญ่ ของสังคมในอนาคต, หลังจากได้รับเม้นท์ ไปแปะไว้ในบล็อกของอาตมาเอง ก็วุ่นวายอยู่มิรู้จะทำจั๋งใด ถึงจะตอบจดหมายได้ (แต่ความจริง เอาเวลาไปเขียนนิยายลงบล็อกตัวเองหมด ซะมากกว่า) ก่อนอื่น ขอแก้ข่าวก่อน สมัยก่อนคุณโยมเรียกอาตมาว่า “น้องโป๊งเหน่ง” หาใช่ “น้องโกร๋น” ตามที่คุณโยมเขียนมาไม่ แม้จะมีความหมายอันเดียวกันก็เถอะ (โป๊งเหน่ง ให้ความรู้สึก ล้านแบบใส ๆ น่ารัก ๆ และคิ๊กขุ กว่า โกร๋น ฟังดูคล้ายไปเจอผีมา(ฮา)) เรื่องฉายานี่ แม้ตอนไปติววิชาความถนัดทางสถาปัตย์ ก็ได้รับสมญานามว่า “น้องกล้าม” สมัยเด็กมาก ๆ เขาก็เรียกกันว่า “แฟรงเก้น(สไตน์)” โตขึ้นมาอีกหน่อยเขาก็เรียกว่า “โนบิ(ตะ)” แหม...ช่างเป็นมนุษย์มากฉายา (ชื่อเล่นคงไม่เข้ากับหน้ากระมัง) อาตมภาพไม่เคยกล้าคิดเลยว่า มีใคร ๆ มากราบอาตมภาพอยู่ เขาทั้งหลายล้วนกราบเครื่องแบบศักดิ์สิทธิ์ อันเป็นสัญลักษณ์ของบุตรพระบรมศาสดา หาใช่กราบคนที่โกนหัว โกนคิ้ว นุ่งผ้าย้อมน้ำฝาด แต่ยังตัดกิเลสไม่สำเร็จ ไม่เป็นสมุทเฉทปหาน ไม่ ทั้งนี้เพราะเกรงนรกจะกินกะบาล หากเขากราบด้วยศรัทธา แต่จริยวัตรของอาตมภาพยังไม่บริสุทธิ์พอ คำว่า “อภิชาตศิษย์” นั้น ย่อมเป็นคำกล่าวที่เกินไป อาตมภาพขอนำส่งคืน ขอฝากไว้ก่อน เพียงการสละทรัพย์ทางโลก ออกบวชในบวรพุทธศาสนา ใคร ๆ ก็ทำได้ขอรับ แต่สิ่งที่น้อยคนจะทำได้ แลสมควรแก่คำเช่นนั้น คือ ผู้ที่สำเร็จในการทำให้ถึงที่สุดแห่งทุกข์ โดยชอบ เยี่ยงนั้นจึงชื่อว่า ศากยบุตรพุทธชิโนรส ณ บัดนี้จิตใจยังหวั่นไหว ขึ้นลง ไปตามกระแสแห่งโลกธรรม ๘ พออ่านจบ เท้าอาตมภาพก็ลอยอยู่เหนือพื้นประมาณ ๑ ฟุต โดยไม่ต้องใช้อภิญญาช่วย และหน้าก็บานออกอีก ๒ นิ้ว โดยไม่ต้องไปฉีดซิลิโคนเสริม เมื่อไหร่ที่อาตมภาพได้ตระหนักอย่างแท้จริงว่า ทั้งลาภ ยศ สรรเสริญ นินทา สุข ทุกข์ ตายแล้ว ก็ล้วนเอาอะไรไปมิได้แม้อย่างเดียว เมื่อนั้นแล อาตมภาพ จะกลับมาทวงคำ ๆ นี้คืน อย่างเต็มภาคภูมิ สำหรับโยมน้อง ๆ ก็พยายามหาให้เจอครับว่า แรงบันดาลใจใด ที่มีพลังมากที่สุด อาจจะเป็นคุณพ่อ คุณแม่ หรืออาจเป็นคุณครูสมศรีสวยสุดขั้ว บาดใจชายรอซโซ่ หวังจะเห็นรอยยิ้ม จากหน้ากลม ๆ เหมือนโดรายากิ หรือพระจันทร์วันเพ็ญ อันนั้น มาแสดงความยินดีกับเรา เมื่อวันที่เราประสบความสำเร็จ เอาสิ่งนั้นแลมาผันเป็นความเพียร เอาสิ่งนั้นแลมาผันเป็นกำลังใจ เอาสิ่งนั้นมาผันเป็นพละกำลังอันไม่สิ้นสุด ทั้งนี้เพราะ อัตตา หิ ย่อม อัตตโน นาโถ ตนแลย่อมเป็นที่พึ่งแห่งตน โกหิ นาโถ ก็ต้อง ปโรสิยา บุคคลอื่นใครเล่าพึ่งได้ อัตตาหิ แล้วก็ สุทันเตนะ เมื่อฝึกตนดีแล้วไซร้ นาถัง ละภะติ จะได้มาซึ่ง ทุลละภัง ย่อมได้ที่พึ่งซึ่งได้โดยยาก ฝากเอาไว้ครับ ชัยชนะอื่นใด เหนือชนะตน ไม่มี อ้อ...เกือบลืม ขอปังสุกุละ จีวะรานิ เสียหน่อย อะนิจจา วะตะ สังขารา สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ อุปปาทะวะยะ ธัมมิโน เมื่อมีเกิดแล้ว ย่อมมีเสื่อมไป อุปัชชิตตะวา นิรุชฌันติ เมื่อมีเกิดแล้ว ย่อมแตกสลายไป เป็นธรรมดา เตสัง วูปะสะโม สุโข การเข้าไปสงบในกายนั่นแล ชื่อว่า เป็นสุขแท้ ขอแสดงธรรมสังเวช แก่ผู้ล่วงลับด้วย เอวังก็มีด้วยประการฉะนี้, ขอนอบน้อมแด่พระสัทธรรม อันพระผู้มีพระภาคตรัสไว้ดีแล้ว, พระอัครกิตติ์ ธมฺมสโร/พระรี่ (ดูขี้เล่น แต่เอาจริง) ปล.ฝากท่านทั้งหลาย ไปดูนิยายกำลังภายในสุดมันส์ ที่ akkarakitt.exteen.com ด้วยครับ (ตอนที่ ๑๔ แล้ว) ช่วยให้คอมเม้นท์หน่อย จะได้ปรับปรุง
: July 18, 2008, 09:30:29 PM : เหม่งจ๋าย : )
นมัสการมาขอบคุณสำหรับข้อคิดเจ้าค่ะ (ใช้ภาษาถูกปะเนี่ย เครียด =*=) ปอลุย ขอบคุณเจ้พิมที่เอามาให้อ่านค่ะ