Kru Somsri's English School

July 06, 2025, 09:20:17 PM

:    
191147 46430 16624
: Briansig
*
+  Kru Somsri's English School
|-+  ห้องสนทนาของโรงเรียนสอนภาษาอังกฤษคุณครูสมศรี
| |-+  คุยกับคุณครูสมศรี
| | |-+  ( ความจริงและความฝันจะเกิดขึ้นพร้อมๆกันได้ไหม )
:
:
:
:
||||
||||
+




: March 03, 2009, 06:49:37 PM
: BOS
ขอบคุณหลาน ๆ ที่เข้ามาช่วยกันให้ความเห็นเพื่อน

ใจดีครับ ชอชมจากใจลุงเลย
: March 03, 2009, 06:02:01 PM
: GoyZ
ขอบคุณสำหรับข้อความ ข้อคิดดีๆค่ะครู

หนูจะนำไปบอกเพื่อน เพราะเพื่อนหนูก็สับสนแบบนี้เหมือนกัน

หนูก็อธิบายไม่ถูก ได้อ่านข้อความของครูแล้วกระจ่างค่ะ

^^

: March 03, 2009, 04:42:38 PM
: Im,Ploy
*0*


: March 03, 2009, 04:14:22 PM
: คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
time factor สำคัญที่สุดนะคะ

ถ้าเวลายังไม่ถูกกำหนด หนูค่อยๆตามรู้ความสนใจและความถนัด ตลอดจนความรักในวิชาชีพดีไหมคะ

ตามรู้อย่างเบาๆ ไม่ต้องเพ่ง ไม่ต้องเน้นจนทำให้เรามองข้ามความรักและความถนัด

ลองดูที่เนื้อเเท้ของอาชีพ แล้วค่อยๆมองเรื่องรายได้ตามมา

ฉันทะหรือความรัก จะหลอมหล่อ ความเพียรและความใส่ใจและนำปสู่การรังสรรค์งานอย่างมีจินตนาการและพร้อมปรับปรุงให้ดีขึ้น

ลองดูนะคะ ข้อสอบมาจากการวัดองค์ความรู้และความถนัดของเรา

เป็นประเด็นถัดรองจากการหาตนเองพบ



ไม่มีเศรษฐีคนใดรู้ตัวมาก่อนว่าตนจะรวยจากสิ่งที่เขาทำ

เพียงแต่เขาเริ่มต้นที่ความสนใจและความถนัดค่ะ



ความงดงามของการศึกษาคือการดึงความถนัดและความเป็นตัวของเราออกมาให้มากที่สุดค่ะ


ขอให้หนูพบความรักและความถนัดที่ตนมีนะคะ


ชีวิตคนเราแค่รู้ว่าเราชอบอะไร ฝันอะไรไว้

แล้วได้ลงมือทำในสิ่งที่ฝัน

และทำจนประสบความสำเร็จ

นี่แหละค่ะ คุ้มกับการที่ได้เกิดมาครั้งหนึ่ง

เกิดมาเพื่อทำในสิ่งที่ถนัดและรักให้ดีที่สุดค่ะ
: March 03, 2009, 01:57:46 PM
: Dearday
พี่ปอนด์มีเว็บ รึช่องทางติดต่อข่าวสารการสอบครูไม๊คะ
พวกแนวข้อสอบ กำหนดการต่างๆ
คือตอนนี้ยังไม่มีหลักยึดเลยค่ะเหมือนกับ
เลือกทางเดินแล้วแต่ยังไม่มีแผนที่ เหอะๆ
: March 03, 2009, 12:21:37 AM
: ครูปอนด์
ตอบแบบเป็นประเด็นละกันนะครับ

-  จบมาก็ทำงานเป็นครู อาจารย์ นักวิชาการ แอร์์โฮสเตส นักข่าว ดีเจ  เยอะแยะครับ
แต่จริง ๆ แล้วประเด็นก็คือเป็นครู-อาจารย์ครับ  ส่วนที่ไหนนั้นก็แล้วแต่ความชอบ 
หลายคนก็ไปสอนอยู่ที่โรงเรียนเก่า  บางคนก็ไปอยู่ที่โรงเรียนที่เคยฝึกสอน  แล้วแต่เลยครับ

-  คือไม่เห็นคณะอื่นนะครับ  แต่อยากบอกว่า  คำพูดจากคนอื่นที่เคยได้ยินมาก็คือ "เพื่อนมหาลัยสู้เพื่อนมัธยมไม่ได้"
พี่บอกได้เลยครับว่าสำหรับพี่นั้น  ไม่จริง  ไม่ใช่เพื่อนมัธยมไม่ดีนะครับ  แต่เพื่อนมหาลัยในคณะพี่ 
รักกันเหมือนเพื่อนมัธยมจริง ๆ  รู้จักกันเป็นกลุ่มใหญ่ ๆ และอบอุ่นมากครับ 
ส่วนเรื่องเครียด  แล้วแต่คนอ่ะครับ  คือต้องทำใจว่า  ครุศาสตร์อาจดูว่าเรียนไม่ยาก
แต่ก็เป็นวิชาชีพเฉพาะ  และที่สำคัญคือ  รายงานเยอะที่สุดแล้วในมหาลัยครับ  อันนี้คอนเฟิร์มจากเพื่อนทุกคณะแล้ว
่แล้วก็มานั่งทำกันวันสุดท้าย  สังคมเหมือนมัธยมเลยครับ  แต่มีอิสระมากขึ้น

-  ส่วนถ้าจะเข้าเอกอังกฤษก็ต้องเลือกสอบที่เป็นสาขามัธยมที่ใช้คะแนนเกี่ยวกับศิลป์(ไทย สังคม อังกฤษ)ครับ 
เพราะเป็นคณะที่จะเรียนภาษาอังกฤษได้ลึกที่สุด  เมื่อเข้ามาแล้วต้องมีการ Screen เข้าเอกอังกฤษนะครับ
คือสอบเป็น writing ถ้าได้คะแนน 75 ขึ้นไปก็จะได้เรียนเอกอังกฤษคู่อย่างอื่นได้ 
แต่ถ้าได้คะแนน 85 ขึ้นไปก็จะได้เรียนเอกอังกฤษเดี่ยวหรือคู่กับวิชาอื่นก็ได้ครับ
ถ้าเข้าแบบนอกระบบก็ต้อง Screen เช่นเดียวกัน  แต่จะได้เรียนแบบเอกคู่เท่านั้นครับ 
ส่วนประถมกับปฐมวัยจะเรียนอังกฤษน้อยหน่อย  ก็แล้วแต่จะลงด้วยครับ

-  ส่วนเตรียมตัวอย่างไรก็คงต้องดูว่าครุศาสตร์ใช้เกณฑ์อะไร  แล้วใช้แนวข้อสอบเก่าเป็นตัวตั้งนะครับ
ไม่ต้องสนว่าทันไม่ทันนะครับ  สนแต่ว่าต้องพยายามทำให้ดีีที่สุด 
ขอให้โชคดีครับ
: March 02, 2009, 10:03:37 PM
: Dearday
ขอบคุณมากค่ะพี่ปอนด์
รบกวนถามพี่ปอนด์หน่อยค่ะว่า ถ้าจบมาจะเป็นการทำงานแบบไหน ที่ไหนยังไงคะ
ลักษณะสังคมการเรียนกลุ่มเพื่อน อ่า เครียดกันรึป่าว
คือไม่มีความรู้เรื่องนี้มาก่อนเลยค่ะ เหอะๆ
ช่วยแนะแนวคณะเป็นวิทยาทานหน่อยน้า...

ถ้าอยากเรียนสอนภาษาอังกฤษการแข่งขันสูงมากไม๊คะ

แล้วหนูควรจะเตรียมตัวยังไงบ้าง เพราะช่วงนี้ก็ปิดเทอม ม.5แล้วค่ะ
แถมลงเรียนพิเศษตามสายวิทย์อย่างแรง เหอะๆ เรียกว่าเน้นแทบทุกวิชา
หนูควรเน้นอะไรเป็นพิเศษรึป่าวคะ ส่วนgat pat ลงวิชาชีพครูไว้เรียบร้อยแล้ว ^^
ป.ล.ทำไงดีอ่า จะทันไม๊เนี่ยเรา
: March 02, 2009, 06:58:28 PM
: Dereana
*0*
: March 02, 2009, 02:41:56 AM
: ครูปอนด์
ถึงน้อง Dearday

พี่ขออนุญาตตอบน้องผู้ร่วมอุดมการณ์นะครับ

หลายครั้งที่พี่ได้ยินคนดูถูกวิชาชีพครู  เมื่อก่อนคงรู้สึกโกรธ  แต่ตอนนี้รู้สึกเข้าใจนะครับ

บางครั้งความฝันมันก็เป็นได้แค่ความฝัน  แต่บางครั้งความฝันมันก็เป็นแรงบันดาลใจให้ก้าวไปสู่ฝันนั้นได้จริง

ก่อนพี่จะเรียนครู  หลายคนก็คัดค้านเราว่า  อย่าเรียนเลย  เงินก็น้อย  งานก็หนัก  เด็กก็แย่

พี่ก็เลยถามว่า  แล้วอาชีพอะไรที่มั่นคง  หมอ  วิศวกร  ตำรวจ  พนักงานห้าง  นักบัญชี

ึำคำตอบก็คือ  ไม่มีอาีชีพอะไรมั่นคงหรอกครับ  เป็นหมอก็ตกงานได้  เ็ป็นวิศวกรก็ตกงานได้  เป็นอะไรก็ตกงานได้

ชีวิตคงไม่มีสูตรสำเร็จ  ถ้ามีอาชีพที่มั่นคงอย่างว่าจริง  คนทั่วโลกคงเลือกอาชีพนั้นไปแล้ว

แต่เพราะความมั่นคงมันไม่ได้เกิดจากอาชีพนะครับ  มันเกิดจากการรู้จักชีวิต รู้จักตน รู้จักเวลา รู้จักสถานที่ รู้จักคน

แล้วการที่มีคนบอกว่า  คนโง่ก็ไปเรียนครู  พี่ก็ถามกลับว่า  เวลาคุณมีลูก  คุณอยากให้คนเรียนกับครูที่โง่หรือฉลาด

เขาก็ตอบว่า  ฉลาด  พี่ก็เลยบอกว่า  แล้วคนฉลาดอย่างคุณทำไมไม่เป็นครู  ให้คนโง่อย่างผมเป็นครู  เด็กก็จะต้องกับครูโง่ ๆ อย่างผมนี่แหละ

นี่คือความจริงครับ  หลายคนมองข้ามสิ่งนี้ไป  นึกถึงแต่ตนเอง  การที่เรานึกถึงคนอื่นเป็นเรื่องที่ดีและน่าชื่นชมมากครับ 

แต่ไม่ได้หมายความว่าพี่จะให้ทุกคนต้องเป็นครูนะครับ 

อีกประเด็นคือเรื่องเศรษฐกิจ  พี่ถามว่า  ถ้ามีคน ๆ หนึ่งมีเงินร้อยล้าน  แต่เขาก็ไม่รู้จักพอสักที  ยังคงแสวงหาทรัพย์อย่างกอบโกยไม่มีที่สิ้น

กับอีกคนหนึ่ง  มีเงินเพียงพออยู่พอกิน  พอเก็บ  แต่ก็ยังพอใจในความเรียบง่าย

พี่ถามว่าใครรวยกว่ากัน  โดยทั่วไปแล้วคนทั่วไปก็ต้องตอบว่า  คนแรก  แต่แท้ที่จริงแล้วคำตอบของพี่คือคนที่สองครับ

พี่ถามว่ามีเงินขนาดไหนถึงเรียกว่ารวย  หนึ่งล้าน  สองล้าน  สามล้าน  ห้าล้าน  สิบล้าน  ร้อยล้าน  พันล้าน  หมื่นล้าน  หรือแสนล้านครับ

ไม่มีเส้นแบ่งชัดเจนใช่หรือเปล่าครับ  แล้วทำไมพี่ถึงบอกว่าคนที่สองรวยกว่า  เพราะคำจำกัดความของคนรวย 

ก็คึอ  คนที่มีเงินมากพอที่จะดำรงชีพ  และคำจำกัดความของคนจน  ก็คือ  คนที่มีเงินไม่พอสักที 

อีกอย่างถ้าเรามีความสามารถพิเศษ  ก็อาจใช้เวลาว่างหารายได้มากขึ้นได้อีก  ชีวิตคนเราต้องมีทางเลือกครับ 

และจะเลือกทางไหน  มันก็เป็นทางที่ดีที่สุดในการเรียนรู้ในปัจจุบันแล้ว

ถ้าคิดว่าทำดีที่สุดแล้ว  ก็เดินตามฝันนะครับ 

ทุกคนมีฝันนะครับ  มากคนไม่อาจทำตามฝัน  หลายคนมีโอกาสทำตามฝันแล้วก็กลัวเลยล้มเลิก  ทิ้งฝันตนเสีย

น้อยคนมีโอกาสทำตามฝันแล้วกล้าที่จะเดินตามฝันของตน

แล้วน้อง Dearday จะเป็นคนแบบไหนครับ  มากคน  หลายคน  หรือน้อยคน ?
: March 01, 2009, 07:05:22 PM
: Dearday
ขอบคุณนะคะที่ช่วยแสดงความเห็น
ตอนนี้เรากำลังจะขึ้นม.6
เราเคยไปเข้าค่าย
เส้นทางสู่แพทย์ศิริราชมาแล้ว
ประทับใจมากๆ คิดว่าตัวเองน่าจะพอเรียนได้ อาชีพแพทย์เราก็ไม่ใช่ว่าไม่ชอบ แต่เราอยากมีส่วนร่วมในการสร้างคนมากกว่า
: March 01, 2009, 10:55:42 AM
: ก้อนหินละเมอ.!
เชื่อมั่นใจการตัดสินใจของตนเองสิคะ


อะไรที่ทำไปแล้ว

สิ่งนั้นย่อมดีเสมอ :')



เคารพสัญญาณตัวเองหน่อยค่ะ
: March 01, 2009, 10:45:14 AM
: Dereana
     ถ้าเราเปรียบชีวิตเหมือนการเดินทาง ตอนนี้หนูคงจะมายืนอยู่ตรงทางแยกพอดี และเหลืออีกไม่กี่เมตรก็จะต้องเร่งความเร็วเพื่อเข้าเส้นชัย ใช่! หนูไม่ควรมายืนลังเลตรงทางแยกนี้นานเกินไป...

สิ่งที่อยู่ในใจหนูตอนนี้ก็คือ ความจริง และ ความฝันมันจะเกินขึ้นพร้อมๆกันได้ไม๊

หนูเป็นเด็กคนนึงมีความใฝ่ฝันว่าอยากจะเป็นครู มาตั้งแต่เด็ก
หนูอยากเป็นส่วนหนึ่งในการสร้างคนซึ่งหนูมองว่าเป็นส่วนสำคัญมาก ในการยกสังคมนี้ให้สูงขึ้น อยากช่วยสังคมให้ได้มากที่สุด

แต่ก็ต้องยอมรับว่าปัจจุบันเศรษฐกิจไม่ค่อยดีหนูอยากได้อาชีพที่มั่นคง หรือพูดง่ายๆเลยคือมีเงินใช้ เพราะเรายังมีพ่อแม่ที่ต้องตอบแทนคุณท่าน
ถ้าถามถึงพ่อแม่ท่านทั้งสองสนับสนุนหนูทุกด้าน ทั้งดนตรี กีฬา
รำไทย  เรียกว่าอยากลองอะไรก็ได้ลองแทบทุกอย่าง
ชีวิตหนูสามารถตัดสินใจได้อย่างอิสระ แต่ปัญหาคือหนูไม่กล้าเสี่ยงที่จะทำตามความฝันตัวเอง เป้าหมายหนูตอนนี้เลยมุ่งไปที่แพทย์เหมือนคนทั่วไปที่มีผลการเรียนค่อนข้างดี แต่หนูรู้สึกชอบการสอนมากกว่า...

บุคลิกของหนู เข้ากับคนอื่นได้ดีรู้จักคนค่อนข้างเยอะ  มีทักษะในการพูดดี ชอบประชาสัมพันธ์ความสามารถพิเศษก็ เป็นนักกีฬาว่ายน้ำ เล่นดนตรีไทย รำไทย เล่นดนตรีสากล ชอบกิจกรรมเข้าจังหวะ ชอบการแสดง ชอบภาษาอังกฤษ^^

หนูอยากปรึกษาคุณครูว่า...
1 หนูเลือกสิ่งที่หนูฝันรึว่าสิ่งที่จะช่วยให้หนูมีกินดีคะ
2 ถ้าดูจากบุคลิกแล้วคุณครูช่วยแนะนำอาชีพที่ไม่ตกงานและเหมาะกับหนูหน่อยค่ะ


ขอขอบพระคุณ คุณพ่อคุณแม่ที่ให้โอกาสหนูมาเรียนกับครูสมศรี
ทำให้หนูเห็นภาพความฝันของหนูที่มีมาแต่เด็กอย่างเป็นรูปธรรม



ขออนุญาติลองตอบดูนะคะ

ไม่แน่อาจจะช่วยให้คุณตัดสินใจได้บ้างค่ะ

เพื่อนของไก่คนนึงก็อยากเป็นครูค่ะ
เขาสอนเพื่อนๆได้เก่งมากๆแล้วก็เข้าใจมากๆด้วยค่ะ
ซึ่งที่คือ คุณสมบัติหนึ่งของการเป็นครูค่ะ
ถ้าสอนไม่เข้าใจ เด็กนักเรียนก็จะเกิดอาการเซ็งเป็ดค่ะ - -*

ลองสำรวจตัวเองดูนะคะ ว่า..
คุณสามารถถ่ายทอดความรู้ที่คุณมีอยู่ให้เข้าใจได้รึเปล่า???

เท่าที่ไก่อ่านมา ไก่รู้สึกว่า ถ้าคุณเรียนหมอ
คุณอาจจะเป็น1ในรายชื่ออันดับต้นๆที่ซิ่วก็ได้ค่ะ
ไม่ใช่เพราะเรียนไม่ได้นะคะ แต่คงจะเรียนแล้วรู้สึกไม่ชอบ

คุณลองถามตัวเองแบบนี้ดู ดีไหมคะ
1.ถ้าชีวิตของคนอื่นอยู่ในกำมือของคุณ..คุณจะรู้สึกยังไง
2.ถ้าเกิดเหตุการณ์ฉุกเฉินขึ้น คุณจะมีสติพอที่จะรู้หน้าที่ของตัวเองรึเปล่า??
3.คุณอาจจะไม่มีเวลาเป็นของตัวเองเลย เพราะ คนไข้ของคุณอาจต้องการคุณทุกเวลา
4.คุณอาจจะต้องเรียนกับอาจารย์ใหญ่เป็นวันๆ
5.คุณอาจจะต้องทำงานโดยไม่มีวันหยุด ยิ่งถ้าเป็นวันหยุดราชการก็จะยิ่งเหนื่อย
6.คุณเป็นคนที่มีนิสัยขี้ลืม ชอบลืมนู่นลืมนี่รึเปล่า??
มันอาจจะทำให้คนไข้เดือดร้อนกับนิสัยขี้ลืมของคุณ
7.คุณรู้สึกว่าเงินมันมีค่ามากกว่าการอยากให้คนไข้หายป่วยรึเปล่า???

- -*
ถ้ายังตัดสินใจไม่ได้ก็ลองไปเข้าค่ายแพทย์ดูก็ได้นะคะ - -*

อาชีพครูกับเงินมันก็ไม่ได้แปรผกผันกันเสมอไปหรอกค่ะ

มันขึ้นอยู่กับความสามารถของคุณมากกว่า
นี่ไม่ใช่ความฝันค่ะ แต่ว่ามันคือความจริง
ความจริงที่ว่า อาชีพครูก็สามารถทำให้คุณมีอาชีพมั่นคงได้

คุณสามารถเรียนจบป.โทหรือป.เอกได้
และเป็นครูที่ดีได้ เช่นเดียวกันค่ะ ^^"

มาร่วมมือกันสร้างชาติ สร้างคนดีให้สังคมไทยกันนะคะ ^^"

หวังว่าข้อความของไก่จะช่วยคุณได้บ้างนะคะ
: March 01, 2009, 09:55:45 AM
: RaBBiT
เลือกสิ่งที่คุณคิดว่า "ถ้าคุณไม่ได้ทำ จะต้องเสียดายแน่ๆ" ค่ะ
: ]]

: March 01, 2009, 09:40:32 AM
: Dearday
     ถ้าเราเปรียบชีวิตเหมือนการเดินทาง ตอนนี้หนูคงจะมายืนอยู่ตรงทางแยกพอดี และเหลืออีกไม่กี่เมตรก็จะต้องเร่งความเร็วเพื่อเข้าเส้นชัย ใช่! หนูไม่ควรมายืนลังเลตรงทางแยกนี้นานเกินไป...

สิ่งที่อยู่ในใจหนูตอนนี้ก็คือ ความจริง และ ความฝันมันจะเกินขึ้นพร้อมๆกันได้ไม๊

หนูเป็นเด็กคนนึงมีความใฝ่ฝันว่าอยากจะเป็นครู มาตั้งแต่เด็ก
หนูอยากเป็นส่วนหนึ่งในการสร้างคนซึ่งหนูมองว่าเป็นส่วนสำคัญมาก ในการยกสังคมนี้ให้สูงขึ้น อยากช่วยสังคมให้ได้มากที่สุด

แต่ก็ต้องยอมรับว่าปัจจุบันเศรษฐกิจไม่ค่อยดีหนูอยากได้อาชีพที่มั่นคง หรือพูดง่ายๆเลยคือมีเงินใช้ เพราะเรายังมีพ่อแม่ที่ต้องตอบแทนคุณท่าน
ถ้าถามถึงพ่อแม่ท่านทั้งสองสนับสนุนหนูทุกด้าน ทั้งดนตรี กีฬา
รำไทย  เรียกว่าอยากลองอะไรก็ได้ลองแทบทุกอย่าง
ชีวิตหนูสามารถตัดสินใจได้อย่างอิสระ แต่ปัญหาคือหนูไม่กล้าเสี่ยงที่จะทำตามความฝันตัวเอง เป้าหมายหนูตอนนี้เลยมุ่งไปที่แพทย์เหมือนคนทั่วไปที่มีผลการเรียนค่อนข้างดี แต่หนูรู้สึกชอบการสอนมากกว่า...

บุคลิกของหนู เข้ากับคนอื่นได้ดีรู้จักคนค่อนข้างเยอะ  มีทักษะในการพูดดี ชอบประชาสัมพันธ์ความสามารถพิเศษก็ เป็นนักกีฬาว่ายน้ำ เล่นดนตรีไทย รำไทย เล่นดนตรีสากล ชอบกิจกรรมเข้าจังหวะ ชอบการแสดง ชอบภาษาอังกฤษ^^

หนูอยากปรึกษาคุณครูว่า...
1 หนูเลือกสิ่งที่หนูฝันรึว่าสิ่งที่จะช่วยให้หนูมีกินดีคะ
2 ถ้าดูจากบุคลิกแล้วคุณครูช่วยแนะนำอาชีพที่ไม่ตกงานและเหมาะกับหนูหน่อยค่ะ


ขอขอบพระคุณ คุณพ่อคุณแม่ที่ให้โอกาสหนูมาเรียนกับครูสมศรี
ทำให้หนูเห็นภาพความฝันของหนูที่มีมาแต่เด็กอย่างเป็นรูปธรรม

Sorry, the copyright must be in the template.
Please notify this forum's administrator that this site is missing the copyright message for SMF so they can rectify the situation. Display of copyright is a legal requirement. For more information on this please visit the Simple Machines website.