ร้ากเหมือนกัน

หนูรักครูสมศรี

อืมม พออ่านแล้วรู้สึกว่า ตัวเองเรียนพิเศษเยอะเกินไปอ่ะครับ

ทำไงดี?

รักครูที่สุดเลยค่ะ ที่เจอมามีแต่หวังผลทางธุรกิจเท่านั้นจริงๆ มีแต่ครูคนนี้จิงๆที่เปนแม่พิมพ์แห่งชาติ

คำถามนี้เป็นคำถามที่ต้องการคำตอบหรือไม่

ถ้าเป็นคำถามที่ต้องการคำตอบ

คุณลองย้อนขึ้นไปอ่านคำตอบของคุณครูสิคะ

แล้วคุณจะได้คำตอบค่ะ

กวดวิชาจำเป็นสำหรับเราหรือไม่

ครูสวยมากครับ

^^

จริงๆนะ

^^

ขอบคุณคร่าที่คุณครูแนะแนวทางการเรียนให้คุณครูเป็นคนแรกที่ทำให้หนูลุกขึ้นมาอ่านหนังสือขอบคุณคร่า

ความสวยของคุณครู

คือวิตามินชั้นดีเยี่ยมค่ะ

^___^ LOVE KRU.SOMSRI KAA!!

ครับ ผมจะทำตามที่ครูสอน **//

นอกจากครูแล้ว จะมีใครไหมคะ

ที่แนะนำสิ่งดี ๆ แบบนี้

เท่าที่เจอมามีแต่ธุรกิจทั้งน้านนนนนนนนนนนนนนนน

หัวข้อ: ครูคะเราควรเรียนเยอะ ๆ มั้ยคะ (อ่าน 49 ครั้ง)

sweet chocolate
Newbie

กระทู้: 2

ครูคะเราควรเรียนเยอะ ๆ มั้ยคะ
? เมื่อ: กรกฎาคม 04, 2008, 12:35:22 pm ?

--------------------------------------------------------------------------------
เพื่อนที่โรงเรียนของหนูพอเรียนที่โรงเรียนเสร็จเค้าก้อไปเรียนที่อื่นต่ออีกที่-สองที่แต่หนูไม่ค่อยได้ไปเรียนที่ไหนส่วนใหญ่จะอยู่บ้านอ่านเองมากกว่าพอผลการเรียนออกมาเพื่อนหนูที่ไปเรียนพิเศษเค้าก็ทำคะแนนได้ดีกว่าหนูเหมือนกันเพราะเค้าเรียนพิเศษมากแต่หนูเห็นชีวิตของเค้าจะดูเครียดมาก ๆ เลยค่ะครู แล้วเราควรจะไปเรียนเพื่อที่จะให้ได้ผลก่ารเรียนดีดี สอบเข้า รร.ดีดีมั้ยคะ

Re: ครูคะเราควรเรียนเยอะ ๆ มั้ยคะ
? ตอบ #4 เมื่อ: กรกฎาคม 06, 2008, 07:48:16 pm ?

--------------------------------------------------------------------------------

เราควรเรียนพอประมาณค่ะ

เราควรเรียนวิชาที่เราอ่านเองแล้วไม่เข้าใจ

เราควรเรียนเพื่ออุดช่องโหว่ที่เราอุดเองไม่ได้

เราควรเรียนเพราะเราพยายามแล้ว แต่เราก็ยังไม่เข้าใจ

เราควรเรียนเพราะเวลาเราเหลือน้อยจนคิดว่าต้องอาศัยผู้รู้มาช่วยเราในเวลาที่จำกัด

หลังจากเราเรียนเเล้ว

เราควรทบทวนสิ่งที่เราเรียนมา

เราควรทำแบบฝึกหัด

เราควรถ่ายทอดให้เพื่อนๆที่เรารักหรือเพื่อนที่อยากรับความรู้จากเรา เพื่อฝึกจิตใจของการเป็นผู้ให้ที่ดี

เว้นเสียแต่ว่า เขาปฏิเสธความช่วยเหลือของเรา ก็ไม่ว่ากันนะคะ

เราควรหาแบบฝึกหัดหลายแนวมาฝึกทำกันในกลุ่มเพื่อน หรือทำเองก็ได้ค่ะ

เราควรเลือกเรียนพิเศษโดยฟังคำแนะนำของรุ่นพี่มากกว่าอ่านจากข้อความโฆษณา

เพราะเวลาเรามีน้อย เราจึงต้องเลือกที่ๆเหมาะและดีที่สุดสำหรับเรา

เหมือนเวลาหนูทานอาหาร

กระเพาะหนูมีพื้นที่อยู่จำกัด

แต่หนูทานแต่ junk food ที่มีแต่แป้งและไขมันเข้าไปมาก

พอหนูได้พบอาหารที่แสนอร่อยและมีคุณค่า หนูก็ไม่สามารถทานได้แล้ว

เพราะพื้นที่ในกระเพาะหมดไปกับอาหารที่กินเพราะสีสันเย้ายวนแต่ไร้คุณค่า

สมัยคุณครูเป็นนักเรียนไม่ค่อยมีใครกวดวิชากัน

แต่เราก็จะตามไปเรียนกับคุณครูที่สอนแล้วเราเข้าใจ

แล้วเราก็จะหาซื้อหนังสือที่ท่านเขียนมาอ่านจนทะลุปรุโปร่งทุกหน้า

เรียกว่าแสวงหาศาสดาที่รุ่นพี่แนะนำและเหมาะกับตัวเรา

ชีวิตของคุณครูในวัยมัธยมปลายจึงมีเวลามากพอที่จะทบทวนและทำกิจกรรมอย่างอื่นบ้างเล็กน้อย

ดูตนเองด้วยนะลูก

ว่าปากภาชนะของเรากว้างแค่ไหน

ถ้าเราเป็นภาชนะปากแคบ โถมเทน้ำใส่ลงไปก็ไม่ได้ประโยชน์

สมัยนี้คนสอนก็อยากให้คนเรียนๆเยอะเพราะเป็นธุรกิจการศึกษา

ทั้งชี้นำ ทั้งเชิญชวนมากมายตามกลไกการตลาด

ก็เป็นเรื่องของเขา

แต่ตัวเราต้องทราบตัวเราดี

ยิ่งสมัยนี้เงินทองหายากขึ้นทุกวัน

เวลาจะเรียนก็ควรคัดเลือกเสียก่อน

จะมาเรียนทิ้งเรียนขว้างตามกระแสแฟชั่นไม่ได้เเล้วนะคะ

การเรียนพิเศษก็เหมือนการทานวิตามิน

จะมีประโยชน์ก็ต่อเมื่อทานพร้อมอาหาร

เพื่อการดูดซึมที่ดี

ข้างขวดก็จะเขียนไว้ตามที่กฏหมายระบุว่า

ควรทานอาหารให้ครบห้าหมู่

และกฏหมายระบุห้ามโฆษณาเกินจริง

หนูลองเทียบเคียงดูนะคะ

สุดท้ายตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน

สำหรับคุณครูแล้ว วิชาที่สอนยากที่สุดคือวิชาที่สอนแล้วเด็กกลับไปพึ่งตนเอง

วัดพระแก้วยังสร้างได้เรืองรองตระการตา ทั้งๆที่ท่านผู้สร้างมิได้จบสถาปัตยกรรมมาแต่อย่างใด

แต่ความรักในผืนแผ่นดินและพระมหากษัตริย์ของผู้สร้าง

จึงสามารถรังสรรค์ศิลปกรรมระดับโลกให้ผู้คนได้สัมผัส

ฟางเส้นสุดท้ายในแม่น้ำมีไว้เพื่อให้เราเกาะพักเอาแรงแค่นั้นะคะ

แต่ฟางเส้นนั้นไม่สามารถนำพาเรากลับฝั่งได้

เรานั่นแหละต้องพาตนเองเข้าฝั่งด้วยกำลังของเราเอง

อย่ากังวลไปกับคนที่เรียนมาก แต่เขาอาจไม่เคยทบทวนเลยนะคะ

ความกังวลจะทำให้เราลนลานตามไปกับเขาด้วย

ดูตามความเหมาะสมและเหมาะควรกับตัวเรานะคะ

ขยันมากๆเข้าไว้

เพราะสิ่งที่มีค่าที่สุดที่เราได้จากระบบการศึกษาไทย ก็คือ

ความอดทนคงบคู่ไปกับการมองโลกในแง่ดีค่ะ

โชคดีนะคะ

คุณครูขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ

แต่ถ้าเรียนแล้วสบายใจ ไม่เดือดร้อนก็ไม่ว่ากันค่ะ

คุณครูสมศรี ครูไทย...ที่เข้าใจหัวใจเด็กไทยค่ะ