Kru Somsri's English School

ห้องสนทนาของโรงเรียนสอนภาษาอังกฤษคุณครูสมศรี

คุยกับคุณครูสมศรี

( คุณครูครับผมไม่ไหวแล้ว )

: March 07, 2008, 03:18:21 PM : ๐กุ้งอบวุ้นเส้น๐
จำไว้ครัฟว่า ความผิดพลาดที่เกิดขึ้นคือสิ่งที่ดี มันจะยิ่งเตือนให้เราระมัดระวังยิ่งขึ้นในภายหน้าครัฟ อย่าไปเครียสคัฟ ทำใจให้สบาย คัฟ เครียสมากไม่ดีต่อสุขภาพนะคัฟ (แอบเป็นห่วง 555+)
: March 06, 2008, 07:43:16 PM : BOS
พี่ว่าน้องคงต้องยอมรับกับเรื่องที่เกิดขึ้นแล้วทำให้น้องต้องทุกข์นะคะ ถ้าเกิดว่าเกิดว่าโรงเรียนจะลงโทษก็ต้องยอมรับกติกาของสังคม แต่ตอนนี้อย่าพิพากษาตัวเองนะคะ เพราะน้องได้ตั้งใจจะทำสิ่งที่ดีงามต่อไปแล้ว คอยเตือนเพื่อนให้ตั้งใจเรียนดีกว่าค่ะ คุณครูชอบพูดกับพี่เสมอเวลาพี่ทำอะไรผิดพลาดว่า "น้ำที่ผสมเกลือจะมีรสเค็ม การที่เราจะช้อนเกลือออกจากน้ำมันลำบากเพราะเกลือผสมเป็นเนื้อเดียวกับน้ำไปแล้ว ดังนั้นเราควรเติมน้ำเปล่าลงไปมากๆจนน้ำหายเค็ม แม้เกลือจะไม่ได้หายไปแต่ความเค็มนั้นหายไปเพราะน้ำมีมากกว่าปริมาณเกลือ" เช่นเดียวกันครับ คุณครูสอนให้หนูจำเรื่องนี้ไว้ไม่ให้เราเผลอไผลไปอีก ตอนนี้ อยู่กับปัจจุบัน ทำความดีมากๆ คุณครูชอบไหว้พระสวดมนต์ ขอให้คุณครูมีสติและปัญญาเพื่อสร้างความดี และขอความดีคุ้มครองตัวคุณครู น้องลองไหว้พระสวดมนต์ และทำความดี เพื่อให้ความดีรักษาตนนะครับ พี่ๆและเพื่อนๆเป็นกำลังใจให้นะครับ อย่าหวนกลับไปคิดซ้ำๆนะครับ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดพี่ชอบคำพูดคุณครูว่า "มากสุดก็แค่เจ็บ แรงสุดก็แค่ตาย" เราจะได้อยู่เพื่อสร้างความดีไว้เป็นเกราะกำบังตนนะครับ สู้ๆนะครับน้อง
: March 06, 2008, 06:37:43 PM : ชะตากรรมเดียวกัน
เอ่อ... เราเข้าใจดี เพราะเราก็เคยเกือบเหมือนกัน แต่สุดท้าย ก็ห้ามตัวเองไว้ได้ หลังจากนั้นมันเหมือนมีอะไรที่ตามหลอกหลอนตัวเองอยู่ตลอด พยายามเอาเรื่องที่จะเกิดขึ้นวันนั้น มาเป็นบทเรียนให้กับชีวิต และไม่คิดที่จะทำอะไรอย่างนี้อีก ถ้ายังไม่ถึงเวลา * หลังจากวันนี้ เราไม่กล้าสู้หน้าเค้าอีกเลย เป็นกำลังใจให้คับ
: March 06, 2008, 05:00:36 PM : กรุ๊ป BuBbLeZ^^
คือเราไม่รู้ว่าเทออายุเท่าไร ถ้าครูคนนั้นเขาไม่ลงโทษ เราก็ลืมมันไปซะเถอะครับ ดีนะที่เบรคทัน คือมันอยุ่ที่ว่าครูคนนั้นเค้ารู้เรื่องแล้วใช่มะ นายกะผู้หญิงอาจจะไปกราบขอดโทษครูเขา สัญญาว่าเราจะไม่ทำอีก แล้ววันนั้นไม่เกิดเรื่องอย่างที่ครูคิด ถามอีกหน่อย ไม่ใช่เราอยากจะรู้มากลามกนะ ไอ้คำว่าเกือบเนี่ยหมายความว่าไงหรอ ถ้ายังไม่ได้เริ่มทำอะไรเลย ก็อธิบายครูไปอย่างงั้น
: March 06, 2008, 02:26:54 PM : ๐กุ้งอบวุ้นเส้น๐
สู้ต่อไปครัฟ เรื่องแบบนี้ มันเป็นเรื่องทำมะชาด ห้ามไม่ได้หรอก เหอะ ๆ ๆ แต่ก็นะ อดใจไว้ซักหน่อยก็ดีเนอะ
: March 05, 2008, 09:45:49 PM : ไม่ขอเปิดเผยนะครับ
ขอบคุณมากนะครับ สำหรับการให้คำแนะนำของคุณครู เรอื่งนี้มันเกิดได้ไม่นานมานี้เองครับครู เกิดหลังจากเราเรียนพิเสดเสดแร้ว เราไม่ได้หนีเรียนมาทำอะครับ แต่มันก้อผิดอยู่ดี ผมตอนนี้เตือนตัวเอง จำคำของครูที่บอกผม ผมไม่กล้านำเรื่องนี้ไปเล่าให้ใคร ก็มีแต่คุณครูแหละครับ ผมขอขอบพระคุณอีกครับนะครับ แต่ตอนนี้ผมกังวลครับว่าเปิดเทอมไปจะเป็นเช่นไร การรอรับผิดสอบช่วงนี้จะเกิดอะไรขึ้นที่โรงเรียน แต่อาจารย์ทั่่นนี้ผมไม่ได้ไปรู้จักอะไรเค้ามากครับ แต่ผมรู้ว่าอยู่โรงเรียนเดียวกันแค่นั้น คุณครูว่าผมควรทำยังงัยต่อไปเมอื่เปิดเทอมหรือเมื่อเจอการลงโทษ ผมกลัวการที่เค้าต้องบอกผู้ปกครอง ฝ่ายผมไม่เป็นไรครับ แต่ฝ่ายของเธอ เธออยู่บ้านกับญาติอะครับ ผมกังวลว่าผมจะใช้ชีวิตในโรงเรียนต่อไปไม่ได้ ผมคงจะไม่กล้าสู้หน้าในการทำงานต่างๆให้กับอาจารย์ท่านอื่นๆ ผมกลัวว่าอาจารย์ที่ไปเห็นผมได้ถ่ายรูปเก็บไว้ ผมกลัวว่าเค้าจะนำไปบอกต่อๆไป ผมกลัวว่าเพื่อนเค้าจะรู้ ผมไม่กลัวเข้ารู้ว่าผมไปทำกับใคร ผมกลัวที่เพื่อนจารู้ว่าฝ่ายหญิงคือใคร ผมห่วงเข้าครับ ผมกังวลมากเลยครับ นอนไม่หลับมาหลายวันแล้ว ผมซาบซึ้งถึงความเมตตาของคุณครูมากเรยครับ ผมถามครูปั๊ป ครูก็ช่วยผมปุ๊ป ผมขอโทดนะครับ ที่มาปรึกษาครูหลังจามันเกิดไปแล้ว ผมเหมอืนกับคนที่ทำอะไรไม่ยอมคิดหน้าคิดหลัง ผมผิดไปแล้วจริงๆครับ ผมจะพยายามมีสติ นำปัญญามาชนะกิเลสของตัวเอง ผมจะพยายามครับ ผมจะสู้ต่อไป ผมขอกราบขอบพระคุณคุณครูอีกครั้งนะครับ
: March 05, 2008, 08:26:12 PM : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
และทีสำคัญ"กิเลส"มักจะมาในรูปของสีสันที่เย้ายวนตา รูปร่างที่เย้ายวนใจ แต่ผลที่ทิ้งไว้กลับกลายเป็นไฟที่เผาสิ้นซึ่งนาคตและสิ่งที่หนูวาดหวังไว้ รอนะครับ รอเวลาอีกหน่อย คุณครูคิดว่าเมื่อหนูเข้ามหาวิทยาลัยได้แล้ว เราจะมีวัยวุฒิ และวุฒิภาวะที่มากขึ้นนะครับ ผลไม้บ่มแก๊สไม่หอมหวานเท่าผลไม้ที่สุกจากต้นนะครับ โบราณจึงสอนว่า "จงอย่าชิงสุกก่อนห่าม"ไงครับ เรื่องที่เกิดมาแล้วเพียงจดจำไว้เตือนสตินะครับ ถ้าอะไรจะเกิดก็คงต้องยอมรับอย่างลูกผู้ชาย กล่าวคำว่าขออภัยและสัญญาว่าจะไม่กระทำเช่นนี้อีก คนเป็น"ครู"ก็แค่อยากเห็นลูกศิษย์ก้าวหน้า ไม่มีใครอยากทำร้ายลูกศิษย์ของตนหรอกครับ เมื่อคิดได้แล้วก็ใส่ลิ้นชัก แล้วล็อคกุญแจไว้ เรามาทุ่มเทกับการเรียนดีกว่านะครับ กิเลสหาคำตอบยาก แต่การเรียน ยิ่งขยันยิ่งได้ความรู้ ยิ่งก้าวเข้าสูอาชีพที่เราหวังได้ คุณแม่คุณครูเตือนเสมอว่า เป็นนักเรียนต้องตั้งใจเรียนเพื่อคว้ากุญแจมาไขขุมทรัพย์ให้ได้ "ริรักในวัยเรียนเหมือนจุดเทียนในพายุ"นะครับ ตั้งใจเรียนดีที่สุด อยากกล่าวว่าดีใจมากนะครับ ที่มีลกชายอย่างหนู สุภาพบุรุษที่แยกแยะถูกผิดได้ ยินดีเป็นแม่ที่สองให้หนูครับ สบายใจนะลูนะ แม่คนนี้จะคอยให้แสงไฟส่องทางสู่ความสำเร็จเองนะครับ อดทนนะครับ สู้เขาลูกแม่
: March 05, 2008, 08:16:48 PM : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
คุณครูเคยเล่าถึงการปลูกต้นส้มที่ให้ผลได้ต้องใช้เวลาถึงสามปี ปีแรก และปีที่สองเกษตรกรต้องริดดอกออกให้หมดเพราะต้นส้มเล็กเกินกว่าที่จะเก็บผลไว้ที่กิ่งก้านได้ สามปีที่คุณครูปลูกส้ม บ่อยครั้งอยากเก็บไว้ต้นละสี่ห้าลูกเพื่อลองชิมรสชาติดู แต่สามีชอบพูดว่า "ใจเย็นสิครับ รออีกหน่อยเมื่อต้นอายุครบสามปี วงปรีของต้นจะกล้าแข็งพอที่จะทานน้ำหนักของส้มได้ หลังจากนั้นจะปล่อยไว้สักกี่ลูกก็ได้ครับ" ใช่ค่ะ ยามนี้เรายังเป็นเด็ก เปรียบแล้วก็เหมือนต้นส้มปีครึ่ง หนูยังไม่พร้อมกับสิ่งเหล่านี้นะครับ หนูยังไม่ควรประมาทเรื่องโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อีกด้วยนะครับ รอก่อนนะลูก สิ่งที่เกิดขึ้นคือเรื่องความไม่พร้อมและความไม่เหมาะสมกับวัยและสถานภาพขงหนูนะครับ (ต่อ)
: March 05, 2008, 08:09:48 PM : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
ไม่เป็นไรครับ เริ่มต้นใหม่ หนูไม่ควรนำเรื่องเช่นนี้ไปพูดจนทำให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเสียหาย แต่ควรเก็บไว้คอยเตือนตน หนูควรแปรความรักที่มีให้แก่เพื่อนสาวคนนี้ใหม่ ด้วยการช่วยกันขยันเรียน ถ้าคิดว่าห้ามใจไม่อยู่ก็ไม่ควรเปิดโอกาสให้อยู่ด้วยกันสองต่อสอง ถ้ามีความต้องการเกินควบคุมก็คงต้องขออนุญาตแนะนำเหมือนคุณหมอพงศ์ศักดิ์ว่า หนูก็ควรหาวิธีบำบัดด้วยตนเองซึ่งไม่ก่อผลเสียตามมาต่อบุคคลอื่นได้ภายหลังนะครับ พยายามหากิจกรรมที่ทำให้เราไม่หมกมุ่นอยู่กับเรื่องนี้นะครับเช่นกีฬา ดนตรี ฯลฯ และขยันอ่านหนังสือ ทำแบบฝึกหัดให้มากๆนะครับ ฟ้าเปิดกว้างสำหรับผู้ที่ต้องการล้างมลทินในหัวใจเสมอค่ะ ต้องคอยเตือนตนว่า "อะไรที่ทำไปด้วยอารมณ์ ย่อมส่งผลไปตามอารมณ์ณ.ขณะที่ทำ หากแต่ปัญญา จะคอยเตือนตนให้ระลึกถึงผลเสียที่จะตามมาภายหลังและส่งผลกระทบต่อหลายคน ถ้าห้ามไม่ทัน ก็ต่อลองกับตัวเองว่า ไม่เอาดีกว่า รอไปก่อน" กำลังของอารมณ์ที่ถูกผลัดไปเรื่อยๆก็จะอ่อนลงเพราะตัวของมันเอง หรือไม่ก็เป็นเพราะสติมีกำลังเหนือกว่า" (ต่อ)
: March 05, 2008, 08:02:30 PM : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
หนูเป็นเด็กโชคดีมากนะลูกที่ฟ้าบันดาลให้เกิดสถานการณืที่หนูต้องีบติดเบรคให้ชีวิตของตนเอง วัยของหนูและผู้หญิงที่หนูเรียกว่า"แฟน"คือวัยที่อยากรู้อยากลองไปตามกลไกของร่างกาย โดยเฉพาะฮอร์โมนเพศที่ได้รับการปลุกเร้าจากหลายปัจจัย ประกอบกับความมั่นใจในวิทยาศาสตร์การแพทย์ที่มียาคุมกำเนิดฉับพลันวางขายเกลื่อนเมือง ฟังนะครับ....อะไรก็ตามที่ทำแล้วทำให้เราต้องทุกข์ สิ่งนั้นคือสิ่งที่ไม่ถูกต้องเหมาะควรครับ โดยเฉพาะเด็กผู้หญิงจะเป็นฝ่ายเสียหายมากกว่าฝ่ายผู้ชาย อีกทั้งต่างฝ่ายก้ยังอยู่ในความดูแลของคุณพ่อคุณแม่ ไม่ถูกทั้งจริยธรรมและกฏหมาย ประกอบกับการกระทำนั้นอยู่ในเครื่องแบบของโรงเรียนด้วยกันทั้งคู่ คุณครูไม่ทราบได้แน่ชัดว่าอาจารย์ท่านนั้นจะคิดและดำเนินการเช่นไรกับหนู แต่ทำไมเหตุการณ์จึงผ่านมาเป็นเทอม ท่านคงต้องการเฝ้าสังเกตไม่ให้หนูทั้งสองพลั้งพลาดทำสิ่งที่ไม่เหมาะสมเสียมากกว่า เอาใหม่นะครับ เราจะต้องเป็นผู้ที่ควบคุมสติและความรู้สึกเช่นนี้ให้ได้นะครับ ถึงแม้ผู้หญิงจะสมยอมแต่ความสุขชั่วคราวของหนูและเธออาจทำให้ชีวิตสะดุดลงกลางทาง หน้าที่ของหนูคือ"ตั้งใจเรียน" เพราะหนูยังแบมือขอเงินคุณพ่อคุณแม่อยู่นะลูก แม้คุณครูจะเห็นใจในวัยเช่นนี้ของหนู แต่ใช่ว่ามีหนูคนเดียวในโลกที่ต้องประสบปัญหาเช่นนี้ ความผลักดันให้โหยหาเพศรสย่อมเกิดขึ้นได้เสมอกับผู้ที่ไม่หมั่นฝึกควบคุมตน เรื่องนี้อาจจะถูกรื้อฟื้นหรือเงียบหายไป แต่ใช่ว่าการเงียบไปจะหมายถึงว่าไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น ผิดชอบชั่วดีมิได้อยู่ที่ว่ามีผู้ใดเห็นหนูหรือไม่ แต่อยู่ที่ว่าหนูได้เลือกทำอะไรลงไปต่างหาก ธรรมชาติฉลาดยิ่งที่อยากให้เกิดการสืบเผ่าพันธุ์ จึงยอมให้เกิดเพศรสที่เมื่อได้ลิ้มลองแล้วแม้เพียงครั้งเดียวก็เกิดการโหยหาไขว่คว้า ไฟใดก็ดับได้ด้วยพลังของน้ำ แต่ไฟราคะมิอาจดับได้ด้วยสิ่งใดนอกจากปัญญา หนึ่งชีวิตของแม่แลกหนึ่งชีวิตที่เกิดขึ้นในสมัยโบราณที่ไม่มีการแพทย์เช่นปัจจุบัน แต่คนมากมายก็ยอมตายเพื่อเพศรส (ต่อ)
: March 04, 2008, 10:18:39 PM : ไม่ขอเปิดเผยนะครับ
มันเป็นเรื่องที่ไม่เหมาะสมอย่างมากที่นักเรียนอย่างเราควรจะทำครับ แต่ ผมก็ได้ทำผิดร้ายแรงสิ่งนั้นลงไปแร้ว ผมอาจจะใช้คำพูดไม่ค่อยเหมาะ เพราะความกลัวและ ความรู้สึกผิด คุณครูครับ ผมอยากให้ครูอ่าน ครูอาจจาว่าอาจจาด่าผม แต่ผมก็อยากให้ครูรับฟังอะครับ เรื่องนี้ไม่มีใครรู้ระหว่างผมกับแฟน ผมขอครูเป็นที่พึ่งนะครับ ผมคิดกับครูเหมือนกับแม่คนหนึ่ง ซ่ึ่งสามารถคุยอะไรก็ได้ที่เราไม่สบายใจ ผมจึงอยากเล่่าครับ เรื่องมันมี่อยู่ว่า.. ผมกับแฟนครับ เราเคยเกือบมีอะไรกันในห้องน้ำที่ห้าง(แต่แค่เกือบครับ) วันนั้นเราสวมเครื่องแบบนักเรียนไป(อ้อเรอื่งนี้เกิดช่วงปิดเทอมแร้วครับ) บังเอินมีครูที่รรไปเหนว่าเรากำลังเข้าห้องน้ำครับ เค้าก้อทำทีเป็นอยู่ในห้องน้ำด้วยไม่ออกไปไหน รอจนกว่าผมและแฟนจะออกไป ผมกลัวมากๆ เพราะครูเค้าพาเพื่อนมาด้วยแร้วทำทีเปนเค้าห้องน้ำ แต่ดูเหมือนเค้ารุ้ครับ ว่าห้องในสุดนั้นเกิดไรขึ้น ผมไม่รุ้ว่าเค้าได้ถ่ายรูปอะไรเก็บไว้รึป่าว แต่ผมรุ้ว่าผมกับเธอเราไม่ได้ถึงขั้นที่เกินไปมากกว่านั้น ผมออกมาพอผมเจออาจารย์ผมถึงกับตกใจแต่ก็ได้ยกมือไหว้เค้า ผมได้ปล่อยเธอไว้ข้างใน รอไม่มีคนถึงให้ออก แต่อาจารย์เหมอืนจะรู้คัรบไม่ยอมไปไหนเลย ผมรอจังหวะเพื่อนที่อยู่ในห้งอน้ำอาจารย์เผลอ บอกให้เธอวิ่งออกไป ปรากฎว่าอาจารย์เค้ายืนรออยู่ทางบันไดครับแต่ผมก็สวนไปแต่เค้าไม่ไ่ด้ตามมา ผมกับเธอก็เรยหนีมาได้ครับ แต่ผมไม่รุ้ว่าเค้าได้เก็บหลักฐานอะไรไว้มั้ย ผมกับเธอจาถูกลงโทดยังงัย ผมมืดมนไปหมด ผมรู็ตัวว่าตัวเองทำผิดอย่างมาก จนรุ้สึกไม่น่าให้อภัยตนเอง ผมบอกกับตัวเองว่าผมไม่ควรทำแบบนั้นอีก แต่ผมรุ้สึกตัวเองว่าผมไม่ทำได้ แต่พอถึงจุดๆหนึ่งผมควบคุมตัวเองไมไ่ด้ มันน่ามืดตามัวอะครับ ผมก็อยากจะเลิกทำด้วยอะครับคุณครู คุณครูช่วยให้คำปรึกษาผมได้มั้ยครับ ผมพร้มอรับทุกคำติเตือนจากคุณครู ผมรู้ว่าตัวเอง ผิดมากๆ แต่มันเกิดขึ้นแร้ว ผมได้แต่บอกตัวเองว่าต่อไปจะไม่ทำอีกครับ สุดท้ายนี้ผมขอบคุณคุณครูมากครับที่อย่างน้อย ผมก็ได้ระบายความรู้สึกในจัยออกมา ผมอึดอัดและกังวลมาก ไม่รุ้ว่าเปิดเทอมจะเป็นอย่างไรครับ เพระาผมเป็นทำกิจกรรมด้วยครับ เกรงว่าอาจารย์ท่านั้นจาจำได้แล้วไปเล่าให้ท่านอื่นฟัง จนผมอาจจาะแย่ไปเรยก็ได้ครับ...