Kru Somsri's English School

ห้องพักผ่อน พักเหนื่อยกับคุณครูสมศรี

ข้อคิดสะกิดใจจากคุณครูสมศรี

( แม่จุดที่รัก )

: November 16, 2009, 07:56:21 PM : lollipoplover
ขอบคุณค่ะคุณครู ขอบคุณค่ะแม่จุด แม่วาว ขอบคุณค่ะคุณแม่ คุณพ่อ 'U'~*
: September 12, 2009, 09:50:07 PM : Lahnmaii
555 ไว้จะลองเปิดชินบัญชรให้หมาที่บ้านฟังบ้างนะคะ อิอิ เผื่อมันจะสงบสติอารมณ์ได้บ้าง ตอนนี้น้องหมากำลังไดเอ็ทค่ะ น่าจะผอมลงบ้างแล้ว ^^ อย่าให้แองจี้อ้วนมากนะครู เด๋วมันเปนโรคหัวใจ ไทรอยด์ และอื่นๆ ขนาดหมาหนูตัวเล็ก (พันธุ์ปอมน่ะ) ยังเปนโรคหัวใจโต ไทรอยด์ และ คันตุ๊สสสส เลย แบบ เหนเปนมากอย่างนี้ ตายไปเหอะ 555 แต่หมอบอกลองให้ลดความอ้วนดู ปรากฎว่าดีขึ้นนะครู ลองลดดู หมาไดเอ็ท!!!!
: August 10, 2009, 10:56:48 PM : Dereana
ชอบแม่จุดจังค่ะ ^^"
: March 31, 2008, 01:33:06 PM : BD40-L36
เศร้า ขอไห้ไปดีก้แว้วกัน ครูคงร้ากกกกกมากด้วย ท่าทาง..
: November 24, 2007, 12:30:47 PM : X>->~l-!-J-d-e~<-<X
น่าสงสารแม่จุดของคุณครูจังเรยค่ะ เด๋ววันจันทร์นี้จะตื่นเช้าๆ ขึ้นมาใส่บาตรให้แม่จุดนะ ครบรอบ 3 วันที่เสียชีวิต แล้ววันศุกร์หน้าจะทำบุญครบรอบ 7 วันให้นะ แล้ววันที่ 23 กพ จะทำบุญครบรอบ 100 วันให้นะค่ะ ขอให้ดวงวิญญาณแม่จุดไปสู่สุขคตินะค่ะ
: November 24, 2007, 09:44:08 AM : rUkToR+
เศร้าค่ะ สงสารแม่จุดมากๆ หนูขอให้ดวงวิญญาณของแม่จุดไปสู่สุขคตินะคะ ขอขอบคุณความรักของแม่ปลา ที่ทำให้หนูรู้ว่าแม่ของหนู มีความรักที่ยิ่งใหญ่มากแค่ไหน ซิ้งใจมากๆค่ะ
: November 23, 2007, 10:35:50 PM : Unidentified Girl
ขอบคุณค่ะครู ขอบคุณที่ถ่ายทอดแง่คิดในเรื่องนี้ให้หนูได้อ่าน ขอบคุณมากๆค่ะ
: November 23, 2007, 09:33:53 PM : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
และแล้วเหงือกที่ขยับอย่างแผ่วเบาก็หยุดสนิทลง หลังการสอนคุณครูได้ขึ้นมาดูอาการของแม่จุด แม่จุดได้จากโลกนี้ไปแล้ว ขอบคุณแม่จุดที่ได้ร่วมใช้ชีวิตร่วมกับคุณครูมาตลอด 6 ปี "หิน....ช่วยเอาปลาคุณครูไปฝังหน่อยนะ" "ครับ... แล้วคุณครูเอาไว้ไหนล่ะครับ" "เดี๊ยวคุณครูเอาลงมาให้นะ" "มันเป็นอะไรตายล่ะครับ" "ไม่รู้เหมือนกัน แต่มันอายุ 7 ขวบแล้วล่ะ" "งั้นก็แก่ตายอ่ะครับ" คุณครูขึ้นมาหยิบร่างของแม่จุดใส่ถังพลาสติก แล้วเดินไปหยิบน้ำมนต์พรมลงบนตัวแม่จุดเหมือนกับที่คุณแม่คุณครูทำกับสุนัขทุกตัวที่จากเราไป "ไปสู่ภพภูมิที่ดีๆนะ ชาตินี้เจ้าไม่เคยทำสิ่งไม่ดี ไปเกิดใหม่ดีๆนะ" เรื่องทั้งหมดแม้นจะดูเป็นแค่การตายของปลาตัวหนึ่ง แต่มันก็ให้แง่คิด ถ้าบ้านของหนูมีคนที่สูงวัยหรือคุณพ่อคุณแม่ที่เริ่มแก่ลงทุกวันๆๆๆๆ เราต้องดูแลท่านให้ดีที่สุด เพราะวันที่ท่านจากเราไป ภาพแห่งความประทับใจจะหวนกลับมาในความคิด ใช่ แม่จุดแก่แล้วจึงจากลาเราไป คุณครูยิ่งเห็นสัจจธรรมว่า แล้วคุณแม่ของเราล่ะ ท่านก็เริ่มแก่ขึ้นๆ นึกถึงคุณพ่อคุณแม่ของสามีที่เริ่มแก่มากขึ้น เริ่มนึกถึงชีวิตคนสูงวัยที่ใช้ชีวิตลำบากมาตลอดแม้จะถึงบั้นปลายชีวิตแล้วก็ตาม คนเราเมื่อได้เกิดมาเจอกันแล้วควรรักและถนอมจิตใจกันไว้ให้มากที่สุด[/color] ปลายังทำให้ลูกได้มากขนาดนี้ แล้วแม่ของเราล่ะ เด็กๆที่รัก อย่าดื้อกับพ่อกับแม่นะลูก เป็นเด็กดี ขยันเรียนหนังสือนะจะได้ดูแลท่าน ยามท่านแก่เฒ่าได้ ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้าหรอก แต่ความดีที่เราทำไว้จะทำให้เราเบาเหมือนขนนก ยามต้องตกลงมา ก็มีลมพยุงมิให้ล่วงผลอยลงบนพื้นดินอย่างรวดเร็ว ความดีก็คือแรงลมผสานขนนกที่เบาหวิว แต่ถ้าเราทำแต่สิ่งไม่ดี เราอาจกลายเป็นก้อนหิน ที่ตกลงสู่พื้นได้รวดเร็วเพราะไม่มีกุศลพยุงให้ลอยกลางอกาศได้เหมือนขนนก เรามาร่วมกันทำความดีติดตัวให้เหมือนขนนกกันนะ ขอบคุณแม่จุดและผองปลาทั้งหลายที่มาร่วมใช้ชีวิตกับคุณครู (จบบริบูรณ์)
: November 23, 2007, 09:15:38 PM : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
แม้แม่จุดจะไม่เคยมีลูก แต่แม่จุดก็อยู่กับคุณครูมานาน แม่จุดกับเพื่อนอีกสองตัวซึ่งเสียชีวิตไปสองปีที่แล้ว และปีที่แล้ว ปลาแต่ละตัวจะมีอายุราว 6-8ปี นานพอที่จะทำให้เราผูกพันกัน แม่จุดกับเพื่อนจะกินอาหารเม็ดและบางช่วงจะกินอาหารไฮโซ ก็คือหนอนแดงfreezeจากเมืองจีน พอถึงมื้อไฮโซ ปลาทุกตัวจะดิ้นกระดิ๊กกระดี๊กระดึกกระดึ๊ยดีใจที่จะได้กินอาหารอันโอชะ คุณครูก็จะบอกว่า "มาเร๊ววว มากินสเต็กเร๊วววว" เพื่อนแม่จุดเป็นพันธ์ flower horn นับว่าเป็นสายพันธ์ที่ดุมาก แต่สามีคุณครูถึงกับแปลกใจที่คุณครูสามารถเอามือลงไปลูบทั้งคู่ได้โดยไม่ถูกกัด เวลาลูบไปก็จะร้องเพลง "เห็นบัวขาวพราวอยู่ในบึงใหญ่ ดอกใบบุปผชาติสะอาดตา น้ำใสไหลเย็นเห็นตัวปลา ว่ายวนไปมาน่าเอ็นดู" เล่าแล้วต้องไม่มีใครเชื่อแน่เลย เพื่อนแม่จุดสองตัวนั้นเป็นตัวผู้เลยไม่ค่อยมีเรื่องเล่า จะมีก็ตอนใกล้ตายนั่นแหล่ะที่เด็กที่บ้านเห็นคุณครูเปิดบทสวดพระคาถาชินบัญชรให้ปลาฟัง "คุณครูครับ ปลามันฟังออกเหรอครับ" "ฟังเป็นสิหยอง มันอาจจะเป็นปลาโพธิสัตว์ที่เผอิญมาเสวยชาติมาเป็นปลาก็ได้นะ อย่างน้อยก็ให้เขาจากโลกนี้ไปอย่างสงบก็แล้วกัน หยองอยากได้แบบนี้ก่อนจากโลกนี้ไปไหม เดี๊ยวคุณครูจะจัดให้" "ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณครับ" (จบภาคสาม)
: November 23, 2007, 09:04:42 PM : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
และแล้วชีวิตน้อยๆก็ปฏิสนธิขึ้น แม่วาวกับสามีดูจะรู้ว่าลูกน้อยกำลังเตรียมตัวมาดูโลก และแล้วสิ่งมหัศจรรย์ก็เกิดขึ้น เมื่อกระแสน้ำในตู้พัดไข่ปลิวไปในสายน้ำ แม่วาวเริ่มว่ายไปรอบๆไข่พร้อมสังเกตเห็นว่ามีไข่ลอยไป แม่วาวรีบว่ายไปที่ไข่ฟองที่ปลิวไปกับสายน้ำ เมื่อแม่วาวพบไข่ฟองนั้น แม่วาวก็ใช้ปากอมไข่เข้าไปในปาก "อ้าว! ทำไมใจร้ายกินลูกตัวเองล่ะ!!! นิสัยไม่ดี" แต่ที่ไหนได้ เหตุการณ์ไม่ได้เป็นอย่างที่เราเห็น เพราะแม่วาวพ่นไข่ฟองที่แม่วาวอมไว้ลงไปที่แพไข่ที่เกาะติดกับก้อนหิน แม่วาวเฝ้าว่ายเวียนวน และคอยจ้องมองมิให้ไข่แม้เพียงฟองเดียวปลิวออกไปจากแพไข่ของแม่วาว ทุกครั้งที่มีไข่ปลิวออกไป แม่วาวก็จะทำเช่นนี้ทุกครั้ง จนที่สุดคุณครูต้องแยกพ่อปลาออกไปอีกตู้หนึ่งเพราะไม่เช่นนั้นพ่อปลาจะกินไข่ของแม่ปลา สุดท้ายก็มีเพียงแม่ที่คอยอนุบาลไข่น้อยๆที่พร้อมจะฟักเป็นตัว และในที่สุดเราต้องจับแม่ปลาออกไปเพราะแม่วาวเริ่มจะใช้สัญชาติญาณของปลาในการกินไข่ของตัวเอง และแล้วคุณครูก็ต้องมากลายเป็นแม่นมจนได้ ไข่เริ่มเหมือนมีลูกน้ำดิ้นไปมาจนหลุดออกจากฟองไข่ น่ารักมากๆ นับได้หลายร้อยตัวก่อนที่จะเหลือเพียงเจ็ดตัว เด็กๆรู้ไหมว่าความเป็นแม่อยู่ตรงนี้เอง คุณครูต้องต้มไข่ แล้วนำเฉพาะไข่แดงมาป่นไนถ้วย แล้วหยดลงไปในน้ำให้ลูกปลากิน พอสอนหนังสือเสร็จ คุณครูก็จะรีบวิ่งขึ้นมาป้อนอาหารให้ลูกปลาอยู่สองสามเดือน อ๋อ..ชีวิตแม่เป็นอย่างนี้เอง ที่ทั้งรัก ทั้งห่วง กลัวลูกหิว กลัวลูกเหงา เฝ้าอยู่ใกล้ไม่ให้คลาดสายตา (ช่วงนี้จึงงดดูแลแองจี้ มะระหวาน และมะขามเปียก แต่พอกลับไปหาทั้งสามสาว คุณครูก็จะเล่าให้เขาฟังว่า อยู้กันดีๆนะ อย่าอิจฉากัน ต้องรักกัน มีแม่คนเดียวกัน อย่าสร้างปัญหานะ เพราะตอนนี้น่ะแม่ของพวกเธอต้องคอยดูแลน้องปลารู้ไหม สามสาวน่ารักมากเพราะไม่เคยสร้างปัญหาให้คุณครูเลย ทำให้คุณครูมีเวลาอนุบาลลูกปลาได้ (จบภาคสอง)
: November 23, 2007, 08:51:03 PM : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
วันนี้ "แม่จุด"ปลาเท็กซัสเขียวที่รักของคุณครูได้จากไปในตอนเย็น ตั้งแต่เช้าคุณครูเห็นแม่จุดนอนหงายท้องแต่ยังจมอยู่ที่พื้นตู้ คุณครูจึงจับขึ้นมาแต่แม่จุดตัวแข็งเสียแล้ว แต่ที่เหงือกของแม่จุดยังเคลื่อนไหวแผ่วเบา คุณครูจึงปฐมพยาบาลโดยเปลี่ยนลงมาอยู่ในบ่อเล็ก และเพิ่มออกซิเจนให้ ตัวแม่จุดแข็ง ครีบกางดั่งปลาตาย ดวงตาขุ่นมัว "แม่จุด ทำใจดีๆนะ ฉันช่วยเธออยู่นะ แม้เธอจะฟื้นขึ้นมาและตาบอด ฉันก็จะป้อนอาหารให้เธอเอง" แม่จุดอยู่กับคุณครูมา 6 ปีเต็ม รวมอายุเดิมก็เป็น 7 ปี แม่จุดคือปลาที่สะท้อนความเป็นแม่...ผู้ให้ที่ยิ่งใหญ่ แม่จุดมีสีขาว มีจุดแวววาวเต็มตัว แต่ทุกครั้งที่แม่จุดวางไข่ แม่จุดจะเปลี่ยนสี จากสีขาวสุภาพนุ่มนวลกลายเป็นเสือลายพาดกร เพราะแม่จุดต้องการปกป้องลูกโดยการทำตัวให้ดูดุร้ายจะได้ไม่มีใครเข้ามายุ่งกับไข่ที่แม่จุดวางไว้ ช่วงนี้ ถ้าใครเข้าใกล้ตู้ที่เลี้ยงแม่จุด แม่จุดจะว่ายมาชนกระจกเหมือนจะขู่กรรโชกให้พวกคนแปลกหน้าเหล่านี้ถอยหนีไปไกลๆ บางครั้งแม่จุดทำเช่นนี้จนปากของแม่จุดช้ำเกินบรรยาย นี่คือ"หัวอกแม่" แม่คือผู้ให้ที่ยิ่งใหญ่ แม่จุดไม่เคยให้ลูกเลยเพราะคุณครูไม่ได้หาคู่ให้มาผสมกับไข่ของแม่จุด ผิดกับแม่วาว ปลาเทวดาสีแวววาวที่ให้ลูกเมื่อสามสี่ปีก่อน แม่วาวเป็นแม่ที่ยิ่งใหญ่อีกรายหนึ่ง (คุณครูภูมิใจในแม่วาวเพราะคุณครูทำคลอดให้ลูกแม่วาวมากมาย แต่รอดชีวิตมา 7 ตัว คุณครูก็เลยเป็นแม่ปลาอย่างจำเป็น) แม่วาววางไข่ที่ก้อนหินก้อนเล็กๆ หลังจากได้อ่านวิธีการเป็นหมอสูติฯให้ปลา คุณครูจึงนำพ่อปลาลงไปผสมกับไข่ที่แม่วาววางไว้ เราปล่อยให้ครอบครัวนี้อยู่ด้วยกันจนในไม่ช้าจุดเล็กๆเกิดขึ้น (จบภาคหนึ่ง)