สวัสดีค่ะ ครูสมศรี ตอนนี้หนูไม่รู้จะทำไงแล้ว...

หนูต้องขอเล่าก่อน สมัยก่อนหนูเรียนได้เกรดดีมาก ตั้งแต่อนุบาลจนถึงม.ต้น หนูไม่เคยได้เกรดต่ำกว่า 3.9 เลยค่ะ ตอนม.3 หนูก็พอรู้ตัวนะคะว่าพื้นฐานของทุกวิชาหนูไม่แน่นเลย เหมือนว่าทำได้ แต่ก็ไม่ได้ดีมาก พอขึ้นม.4 หนูเข้าสายวิทย์ หนูเกรดลงมาเหลือ 3.8 กว่าๆ หนูรู้ว่าหนูเป็นคนที่ไม่ค่อยเก่งเท่าไร หนูอาศัยการส่งงาน ทำการบ้าน เกรดมันก็เลยสูงกว่าคนอื่นเค้า ตอนนี้หนูจะขึ้นม.6 แล้วแต่หนูยังไม่รู้ว่าหนูอยากเรียนอะไรเลยค่ะ หนูยังหาตัวเองไม่เจอ หนูไม่มีเป้าหมายในชีวิตเลย มันเลยทำให้หนูเฉื่อยชามากกับการอ่านหนังสือเตรียมสอบเข้า พี่หนูเค้าเตือนหนูตั้งแต่หนูอยู่ม.4แล้ว ให้หนูรีบอ่านหนังสือ เพราะพี่เขาอ่านตอนขึ้น ม.5 เขายังอ่านไม่ทันเลย พี่บอกเนื้อหามันเยอะมาก แต่ตอนนี้หนูยังไม่เริ่มจับหนังสือเลยค่ะ หนูคิดว่าหนูต้องอ่านเเต่พอหนูหยิบขึ้นมา หนูก็กระวนกระวายค่ะ สับสนไม่รู้จะเริ่มอ่านที่ตรงไหน ต้องทำยังไง หนูเครียดไปหมดทุกอย่างเลย หนูกลัวไปหมดทุกอย่าง อ่านแล้วจะทำได้ไหม นู่นนี่นั่น พ่อแม่หนูไม่ได้คาดหวังอะไรกับหนูเลยค่ะ เค้าบอกว่าอยากเป็นอะไรก็แล้วแต่พ่อแม่สนับสนุนทุกอย่าง ตอนม.5นี้ หนูเกิดอุบัติเหตุทำให้ต้องผ่าตัด อาการแบบ 50:50 เลยค่ะ ตอนผ่าตัดกลับมา แล้วหนูต้องมาเรียนตามเพื่อนอ่าค่ะ คือหนูเป็นคนคิดมาก เจ้าระเบียบ ทุกอย่างต้องดี ต้อง perfect พอมาเรียนหนูเรียนไม่ทันไม่รู้เรื่อง หนูเลยมีความคิดอยากฆ่าตัวตายค่ะ หนูเกือบทำลงไปแล้วแต่ตอนนั้นหนูนึกถึงแม่ขึ้นมาตอนเค้าดูแลลเรา หนูเลยไม่กล้าทำ แม่ไม่รู้ว่าหนูอยากฆ่าตัวตายแต่หนูมีอะไรหนูไม่เคยปิดแม่เลย หนูเลยเล่าให้แม่ฟัง แม่ก็ร้องไห้ใส่หนูเลยค่ะ หลังจากนั้นแม่หนูเลยคอยให้กำลังใจ คอยเตือนให้อ่านหนังสือเสมอค่ะ แต่หนูก็ไม่ยอมทำเลย หนูก็ไม่รู้ว่าหนูเป็นอะไร หนูไม่เข้าใจตัวเองเลยค่ะ แม่หนูก็กังวลกับอนาคตหนู กลัวหนูสอบไม่ติด หรือติดในคณะที่ไม่อยากได้ วันหนึ่งแม่ก็มาถามหนูว่า ไม่อยากสอบหรอ ไม่อยากเข้ามหาลัยรึเปล่า หนูจะไม่เรียนก็ได้นะ แม่มีปัญญาเลี้ยงหนูได้ แต่หนูรับสภาพตัวเองได้ไหม คิดเอาเองนะ แล้วคือบ้านหนูเค้าสอนให้พึ่งพาตัวเองมาเสมออยู่แล้วอ่าค่ะ ดังนั้นมันเป็นไปไม่ได้เลยที่หนูจะรับตัวเองได้ ตอนนี้หนูเครียดมากค่ะ มีช่วงหนึ่งที่หนูเครียดจนไม่ยอมพูดกับเพื่อนเลย ในตอนนี้หนูเลยไม่มีเพื่อนซักคนเลยค่ะ หนูเบื่อตัวเองมากเลย ช่วยให้คำแนะนำหน่อยค่ะ