ตอบน้องU
ชีวิตไม่ซับซ้อนอย่างที่หนูคิดนะลูก
แค่ค้นหาความรัก และความถนัดของตัวเองพบ
เส้นทางก็จะลัดสั้นขึ้นนะคะ
ลองตัดเรื่องเงินๆทองๆทิ้งแล้วหนูจะพบตัวตนที่แท้จริง
บ่อยครั้งที่คนเราทุ่มเทกับคำว่า"เงิน"จนกล้าทำลายความดีของตนเองและของผู้อื่น
เพราะลืมนึกถึงความสุขฉับพลันที่เกิดขึ้นทุกขณะของการทำความดี
อาชีพทุกอาชีพมีทั้งรวยและจน
แต่ความจนและความรวยก็ไม่ได้สอดคล้องกับความสุขเสมอไป
ความโลภต่างหากที่ทำลายความสุขและมิตรภาพในสังคมได้
ชีวิตนั้นเรียบง่าย
และความเรียบง่ายก็ไม่ต้องแอบอิงเงินทอง
ไม่ติดสุข
ไม่เร่งเร้า
ไม่ทำลายทำร้ายกัน
ก่อนจะเลือกเรียน ถ้าพะวงแต่เรื่องรายได้
ความสุขในเนื้องานก็จะหายไป
แต่ละวันเมื่อเข้าห้องนอน
ไม่ว่าห้องจะใหญ่สักเพียงไหน
จะมีคฤหาสถ์สักกี่สิบหลัง
เวลานอน ก็ใช่ว่าเท้าของเราจะพาดไปยังคฤหาสถ์หลังอื่นๆได้
อย่างมากดิ้นให้ตายก็ได้แค่ไม่กี่ฟุตที่เตียงถูกออกแบบมา
กินให้เกินอิ่มอย่างไร ก็ได้ไม่เกินสองสามจาน
คิดถึงความดี และความรักในเนื้องานจะดีกว่านะคะ
จบออกมาจะได้ไม่ทุกข์ที่ต้องฝืนทำงานเพื่อการแข่งขันและหาเงินอย่างไร้สุขและเบียดเบียนตนเองและผู้อื่น
เพียงอยากสะท้อนให้หนูทราบถึงแก่นแท้ของสัจธรรม
คนบางคนทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มาซึ่งลาภสักการะแม้จะต้องเบียดเบียนคนอื่นด้วยกาย วาจา ใจ
อย่างนั้นกับสร้างอกุศลให้ติดตัวไปเปล่าๆ
หันกลับมาหาตัวเอง หาความรู้สึก สุขอิสระที่ไม่ต้องอิงวัตถุฟุ่มเฟือย
ครั้นแล้ว หนูก็จะพบความรักแท้ๆในอาชีพที่จะผุดขึ้นมาให้หนูได้ชื่นชม
ดึงความรักและความถนัดของหนูออกมาใช้ให้สุดศักยภาพ
แล้วหนูจะทราบว่า
หนูสามารถรังสรรค์งานได้มากมายโดยใช้จินตนาการของตนเอง
ไม่ต้องไปคอยลักคอยขโมยความรู้ความคิดของผู้อื่นมาทำมาหากิน
จนทำให้ตนต้องขาดศรัทธาและขาดศีลธรรมในตัวเอง
ลองดูนะคะ
ว่าหนูมีความรักและความถนัดอะไร
อย่าเดินทางอ้อมเลยนะคะ
เพราะจะกลายเป็น"การศึกษาหมาหางด้วน"เหมือนที่ท่านพุทธทาสเมตตากล่าวเตือนพุทธชนอย่างเราๆ
โชคดีค่ะ และขอให้ค้นพบได้ในเร็ววันนะคะ