พี่แมว มาเป็นกำลังใจให้น้องๆ ทุกคนที่กำลังเตรียมตัวสอบนะคะ
ตอนนี้พี่อยู่มหาลัยแล้ว แต่กำลังจะซิ่วล่ะ
เพราะทนแรงกดดันกับการเรียนไม่ไหว

พี่ก็เคยเจอแบบน้องมา เจอเยอะด้วย แรงกดดันต่างๆ จากคนรอบตัว
พี่เนี่ย เรียนวิศวะ แล้วจะต้องสอบทุกๆ สัปดาห์ ต้องอ่านหนังสือในการสอบครั้งหนึ่ง แค่สิบห้าคะแนน แต่อ่านยิ่งกว่าสอบเอ็นท์อีกค่ะ
ซ้ำร้าย อ่านหนังสือเครียดแทบตาย
วันสอบพวกพี่ไม่ได้นอน แล้วไปสอบเนี่ย เรื่องปกติเลยล่ะ
ก่อนสอบ พี่มักจะโดนพี่สาวโทรมาด่า บลาๆๆๆ เรื่องนั้นเรื่องนี้
สุดท้ายก็มาลงที่เรื่องเรียนว่าพี่ไม่ตั้งใจเรียน
(ทั้งที่กุอ่านหนังสือตั้งแต่สองทุ่มยันตีสี่ ไม่ได้นอน แล้วไปสอบตอนเช้าเนี่ยนะ)
อ้อ ที่ต้องอ่านช่วงสองทุ่ม คือ กลางวันพี่ก็มีเรียนตามปกติอ่ะค่ะ ไหนจะการบ้านที่ต้องทำส่งด้วย
อาจารย์แต่ละท่านเนี่ย สั่งการบ้าน สอบย่อย อย่างกับพวกพี่เรียนกันเทอมนึง เรียนแต่วิชาของท่านวิชาเดียวเลยค่ะ

พี่ยิ่งเป็นพวกเซ็นสิทีฟมาก หวั่นไหวกับคำพูดคนมาก
คนอื่น พี่ไม่คิดไรนะ ด่าต่อหน้ายังเฉย
แต่กับคนในครอบครัว แค่คำว่า "ทำไมไม่ตั้งใจ" คำเดียว มันทำให้พี่น้ำตาร่วงและสติแตกได้เลยนะ
เสียใจที่ทำไมเค้าไม่เห็นถึงสิ่งที่เราพยายามตั้งใจทำ
เปรียบเทียบง่ายๆ นะคะ
อ่านหนังสือสิบชั่วโมง เล่นครึ่งชั่วโมง ก็โดนด่าไปสามวัน เพราะเรื่องที่เล่นครึ่งชั่วโมง

สำหรับใครที่มีหลายคนโดยเฉพาะคนในครอบครัวพูดให้กำลังใจ
แต่ทำให้น้องรู้สึกว่า โดนบั่นทอนกำลังใจ

พี่ก็ขอให้น้องตั้งใจอ่านหนังสือ ด้วยจิตใจที่ปลอดโปร่ง ไม่ต้องกดดันนะคะ
อ่านด้วยความรู้สึกว่า เราอยากรู้ เนี่ย ข้อสอบข้อนี้ เราทำไม่ได้ ทำไมถึงไม่ได้ล่ะ
เราอยากทำได้ เราเลยอ่าน ไม่ใช่ว่า เรียนดีๆ จะได้ไม่ลำบาก ถึงต้องอ่านหนังสือเพื่อไปสอบ

ชีวิตเรา แค่สอบไม่ติดเตรียมฯ มันไม่ ตาย หรอกค่ะ
พี่บอกได้เลย มัธยม น้องเรียนโรงเรียนดังแค่ไหน
แต่พอเข้ามหาลัย ทุกคนเริ่มนับหนึ่งใหม่หมดเท่ากันค่ะ
พี่พูดจากประสบการณ์ของพี่เอง
มันขึ้นอยู่กับตัวน้อง ว่าน้องจะอ่านหนังสือ ทำความเข้าใจบทเรียนเพื่อไปต่อยอดมหาลัยได้มากแค่ไหน
ไม่ใช่สักแต่อ่านแบบนกแก้วนกขุนทอง ท่องไปวันๆ แต่ใช้ไม่เป็น
เพื่อนพี่ ที่เรียนด้วยกัน เค้ามาจากสายอาชีพ โรงเรียนเทคนิค
แต่ตอนนี้ เพื่อนพี่เค้าเรียนได้เกรด 3.68 นะคะ ลุ้นเกียรตินิยมแล้ว(ตอนนี้ปีสอง)
มันอยู่ที่ความตั้งใจของเราเอง

ส่วนพี่ ที่จะซิ่ว ทั้งๆ ที่อยู่ปีสองแล้วเนี่ย
ที่ผ่านมา พี่ฝืนตัวเองมาตลอด
พี่ไม่เก่งคำนวณ เกลียดด้วยซ้ำ แต่ขอบวิศวะ อยากเรียนวิศวะ
แล้วก็รู้ๆ กันว่า วิศวะ มันต้องเรียนคำนวณอย่างมหาโหดเลยล่ะ

พี่อยากให้น้องๆ อย่าลืมอย่านึงนะคะ
"เราชอบสิ่งนี้ แต่เราถนัดสิ่งนี้หรือเปล่า?"

จำไว้เลยว่า น้องไม่สามารถคิดว่า
"เออ ถ้าชอบ แต่ไม่ถนัด เรียนๆ ไปเดี๋ยวมันก็ได้เองแหละน่า"
ถามว่า มีคนทำได้มั้ย ได้ แต่น้อยมากค่ะ
มันต่างจากการที่เรา "ไม่ชอบ แต่ถนัด" นะ
รุ่นพี่คนหนึง แกโดนบังคับให้เรียนวิศวะคอม
ตอนนี้พี่เค้าจะขึ้นปีสี่แล้ว ด้วยเกรด 3.7x
ทั้งๆ ที่พี่เค้าไม่ชอบวิศวะคอมเลยแม้แต่น้อย แต่ที่เกรดดี เพราะพี่เค้าถนัด
ถึงไม่รัก แต่ถ้าถนัด มันยังพอแถไปได้นะ

มาถึงตรงนี้ น้องบางคนที่ไม่ทราบ อาจจะคิดว่า
"โหย เกรดสามกว่าๆ เอง ใครก็ทำได้"
น้องคะ พี่อยากบอกว่า ตอนมัธยม พี่เรียนโรงเรียนดัง(ขอไม่เอ่ยชื่อนะ) เกรดตอนจบเนี่ย 3.6 กว่าๆ เลยนะ
พี่เข้าวิศวะมาเทอมแรก 1.92 ค่ะน้อง เหอๆๆๆๆ
วิศวะ เป็นคณะที่เรียนโหดและหินที่สุด
รุ่นของพี่ วิศวะคอมเนี่ย รับเข้ามา 144 ตอนนี้เหลือ 107 ค่ะ
และในปีการศึกษา 2554 นี้ คาดว่าเหลือไม่ถึงร้อยค่ะ
ที่เหลือหายไปไหน ที่เหลือ ก็ซิ่วบ้าง ตกออกบ้าง(ตกออกคือรีไทร์ รีไทร์คือการโดนเชิญออกเพราะเกรดต่ำกว่า 1.75 ค่ะ)

ส่วนน้องๆ ที่กำลังจะเข้ามหาลัย แล้วสงสัยเรื่องเกียรตินิยม
มหาลัยอื่น พี่ไม่แน่ใจนะคะว่าตัดเกรดที่เท่าไหร่ แต่มักจะใกล้ๆ กัน
เกียรตินิยมอันดับหนึ่ง อยู่ที่ 3.6 ขึ้นไป
เกียรตินิยมอันดับหนึ่งเหรียญทอง คือเกรดมากกว่า 3.6 และเป็นคนที่ได้เกรดสูงสุดในรุ่นนะคะ
ไม่แน่ใจว่าคิดรวมในคณะหรือแยกสาขา มีได้หลายคน ถ้าเกรดเฉลี่ยเท่ากัน
เช่น ได้ เกรดสูงสุด 3.88 เท่ากัน 3 คน ก็ได้เกียรตินิยมเหรียญทองทั้งสามคน
เกียรตินิยมอันดับสอง อยู่ที่ 3.25-3.59 ค่ะ

พี่ขอเป็นกำลังใจให้น้องๆ ทุกคนนะคะ สู้ๆ ไม่มีอะไรเกินความตั้งใจ

พี่ก็กำลังอ่านหนังสือเพื่อสอบโครงพิเศษเหมือนกันค่ะ เจอกันในสนามสอบนะค หึๆๆๆๆ