เราก็เหมือนกัน แต่เราอ่านหนังสือแล้ว แต่ก็อ่านจิงจังอยู่สักพักเเต่พอถึงวันใกล้ที่จะสอบขึ้นทุกที เราก็เริ่มท้อแล้ว ด้วยความที่เราป็นเด็ก ตจว ด้วยเราก็เลยกลัวว่าเราจะทำไม่ได้ เพื่อนในโรงเรียนเราได้โควต้าเตรียมอุดมเเล้ว 2 คนเราก็ดีใจกับเพื่อนเรานะแต่ในใจเราก็รู้สึกอิจฉาอยู่ลึกๆแต่ก็ต้องสู้นะ เราต้องทำให้เต็มที่ ถ้าผลออกมายังไง ถ้าติด ก็จะดีใจมากๆ แต่ถ้าเราไม่ติดก็ไม่เป็นไร แต่เราสงสารพ่อกับแม่ เพราะพวกท่านทั้ง 2 คนไปรับส่งเราเรียนพิเศษทุกอาทิตย์เลย เสียตั้งค่าเรียนพิเศษไปตั้งเยอะแต่เราก็ไม่เคยทำให้พวกท่านภูมิใจเลยสักครั้ง ตอน ม.1 เราสอบเข้าโรงเรียนที่เราต้องการไม่ติด เราเสียใจมากและแม่เราก็เสียใจมากด้วยเหมือนกัน มาคราวนี้เราไม่อยากให้พ่อแม่เสียใจอีก และอยากให้พวกท่านภูมิใจในตัวเราบ้าง เราไม่รู้ว่าความฝันของเราจะไกลไปรึเปล่า โรงเรียนเตรียมเป็นโรงเรียนที่มีชื่อเสียง อันดับ 1 ของประเทศไทย ถึงแม้บางครั้งเราจะท้ออยูบ้าง แต่เราก็ต้องสู้ต่อไป มันไม่มีอะไรที่มนุษย์จะทำไม่ได้หรอก
ปล.เราไม่รู้ว่าเราจะอ่านหนังสือทันรึเปล่า ตอนนี้ไม่รูจะเริ่มยังไงดี เเบบฝึกหัดก็ยังไม่ได้ทำเลย
ปล2. ขอบคุณที่ให้เราได้มาระบายนะ เรารู้สึกโล่งขึ้นมากๆๆเลย
สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเพื่อความฝันของเรา