บ่อยครั้งที่ปัญหาสามารถแก้ได้ด้วยการเดินไปข้างหน้าโดยไม่ย้อนหลัง
ดูหนังฉายซ้ำน่าเบื่อฉันใด
ความเผอิญที่กระทบกระทั่งจิตใจกันที่เราชอบรื้อฟื้นก็น่าเบื่อฉันนั้น
หนังไทยชอบจบลงด้วยการบินไปเมืองนอก
หรือดาราไทยเมื่อเจอปัญหาก็หายตัวไปปรากฎกายที่ต่างประเทศ
เพราะการแก้ที่สิ่งแวดล้อมง่ายที่สุด
แต่ตัวของหนูยังเป็นคนเดิมนะลูก
แล้วถ้าหนูไปพบสถานการณ์เช่นนี้อีก หนูก็จะเดินทางได้รอบโลกพอดี
เอาเป็นว่า เดินทางจากไปน่ะดีแล้ว
แต่ไม่ใช่เดินทางจากไทยไปอเมริกา
แต่ควรเดินทางออกจากสิ่งที่เกิดในอดีตไปสู่ดินแดนแห่งการอภัยให้กันและกัน
แค่เราได้อภัยแล้วก็ดำรงชีพต่อไปอย่างมีประโยชน์
เวลาก็จะกลายเป็นโอสถรักษาใจและเผยความจริงออกมานั่นเอง
เป็นเด็กดี อารมณ์ดีน้ำใจ ช่างแบ่งปัน
อยู่กลุ่มไหนก็มีแต่คนอยากต้อนรับ
อย่าเป็นคนเศร้าที่ชอบฟื้นฝอย
ฉลาดแบบทำให้ตนทุดข์
ตีความ วิจารณ์ คล่องแคล่วจนกลายเป็น"คนรู้มาก" และทกข์ทุกครั้งที่เข้าไปรู้เรื่องราว
ศิลปะของการรู้ก็คือ"ไม่ไปรู้ในสิ่งที่เราอยากรู้"
เวลาที่เราอยากรู้มากที่สุดคือเวลาที่เราไม่ควรรับรู้อะไรเลย
การไม่ทราบอะไรหรือตีความในทุกปรากฎการณ์จะทำให้ชีวิตเรามีความสุขอย่างมาก
เพื่อนมีหลายกลุ่ม บางทีกลุ่มที่เราคบอยู่อาจไม่ใช่เพื่อนที่เข้าใจเราก็ได้
อย่าคิดมากนะคะ แล้วอภัยในทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
อยู่กับปัจจุบันอย่างมความสุขที่สุดแค่นี้ก็นับว่าโชคดีแล้วค่ะ