ชีวิตของเราไม่ได้จบแค่ม.ต้นหรอกค่ะ
เข้าเตรียมไม่ได้ แต่อย่างน้อยๆน้องก็ยังได้ขึ้นชื่อว่าพยายาม
เพื่อนพี่คนนึงเขาอยากเข้าทันตะมากๆ
ทันตะที่ไหนก็ได้ แต่เขาก็สอบไม่ติดสักที
แถมคะแนนก็เฉียดทุกรอบ เฉียดแบบไม่น่าให้อภัยด้วยค่ะ = =*
รอบต่อไปเป็นรอบที่3 แล้วก็เป็นรอบสุดท้ายของปีนี้
แต่เขาก็ยังสู้ แล้วก็สู้จนพี่ที่เป็นเพื่อนพูดได้คำเดียว
"ถ้ายังไม่ติด ฟ้าคงใจร้ายมากๆ"
เพราะทุกๆรอบที่สอบเขาพยายามมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พี่ไม่รู้ว่ามันมากกว่าที่น้องพยายามรึเปล่า แต่ที่แน่ๆมันมากกว่าพี่หลายเท่า
ทำไมพี่ถึงพูดถึงเพื่อนคนนี้รู้ไหม??
เพราะเขาเหมือนน้องเลยยย
เขาไม่เคยสอบติดที่ไหนด้วยตัวเอง
แม้แต่โรงเรียนมัธยมที่เพิ่งจบมา
เข้าได้เข้าเพราะพ่อแม่ซื้อที่นั่งให้
แต่น้องรู้ไหม เขาเรียนเก่งกว่าพี่อีก
(ทั้งๆที่พี่หรือเพื่อนคนอื่นไม่ได้ซื้อที่เข้ามา)
ครั้งแรกที่สอบแพทย์(พ่อแม่ขอร้องให้เขาสอบ)
แล้วประกาศออกมาว่า ติดตัวสำรองอันดับต้นๆ
เขาร้องไห้กลางโรงอาหารตั้งแต่เที่ยงจนถึง2ทุ่ม - -*
แล้วก็ซึมอยู่2อาทิตย์ ทั้งๆที่เพื่อนๆไม่สามารถทำอะไรได้เลย
รู้ไหมทำไมเขาถึงร้องไห้หนักจัง ??
เพราะเขากลัวพ่อแม่ผิดหวัง
(ทั้งๆที่ทุกครั้งประกาศผลทันตะแล้วไม่ติดเขาจะซึมเฉยๆไม่มีน้ำตาสักหยด)
นี่เป็นรอบที่3แล้วนะ พี่เข้าใจความรู้สึกคนไม่ติดดีว่ามันเป็นยังไง
แต่เขาก็"ไม่เคยท้อ" เขายังสู้ต่อไป
เขาเป็น"ผู้หญิง" - -* แต่น้องเป็น "ผู้ชาย"
ผู้ชายต้องเข้มแข็งไม่ขี้แยนะ
เลิกคิดวนอยู่ในอ่างใบเดิม
แล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยการหยิบศัพท์ขึ้นมาท่อง
เตรียมตัวเรียนม.4 ในสายวิชาที่ลงไว้เถอะ
พี่ว่า จุดที่จะเปลี่ยนชีวิตคนเราจริงๆน่าจะอยู่ตอนเอนท์นะ
เตรียมตัวสู้ใหม่เถอะ ลุกได้แล้ววว
?
