ผมจบมอสามตั้งแต่ปี 2550 ในปีแรกที่จบการศึกษา ผมไปเรียนสายอาชีพครับ เพราะคิดว่าสบาย จบง่าย เกรดที่จบมอสามในตอนนั้น แย่มาก ขนาดที่ไปสมัครสายสามัญ รร รัฐบาลแล้วเค้าไล่กลับอ่ะครับ แต่ผมก้หน้าด้านขอสมัครครับ เพราะในใบสมัครเขียนว่า ไม่กำหนดผลการเรียน ผมได้สอบครับแต่แม่ไม่หวังเลยสักนิด เพราะรู้ว่าลูกคนนี้ไม่ติดอย่างแน่นอน เพราะ รร ที่ไปสอบนั้นระดับจังหวัด วันประกาศผลผมไปเรียกร้านเน็ตตั้งแต่หกโมงเช้า เพราะบ้านผมไกลกับ รร ผมได้สำรองอันดับหนึ่งในสายศิลป์แต่แย่ครับ ไม่มีใครสละสิทธิ์เลย ผมเลยตัดใจไปเรียนสายอาชีพ ผมเรียนได้แค่เทอมเดียวครับผมตัดสินใจลาออกด้วยเกรดที่พุ่งเป็น สามกว่า เพราะเรียนง่ายมาก แม่ผมภูมิใจในตัวผมมาก ผมก็ดีใจนะครับที่เห็นแม่ยิ้มในวันรับใบเกรด ไม่มี0เป็นระย้าเหมือนแต่ก่อน เทอมสองผมลาออกครับ เพราะอุดมการณ์ของผมยังคงอยู่ แต่ผมบอกแม่ว่าไม่เรียนแล้ว ผมขี้เกียจเพราะนี้คือเหตุผลที่จะทำให้แม่เถียงไม่ได้ ผมจึงใช้ชีวิตที่เหลืออยู่อ่านหนังสือทั้งเทอม แต่ถ้าจะเรียนที่จังหวัดเดิมแม่ต้องอายแน่ๆ ผมจึงขอแม่ไปอยู่กับน้าทางภาคเหนือ ผมอ่านหนังสือบ้าบอคอแตกอ่านจนไม่กินข้าว หวังเพื่อว่าจะเรียนวิทย์แบบพี่สาว ผมจึงอ่านวิทย์เยอะมาก ในวันสมัครผมกะจะไปสมัครคนเดียวแต่น้าไม่ยอมจะไปด้วย พอไปถึง รร น้าจัดการกรอกใบสมัครให้ แต่สิ่งที่ทำให้ผมร้องไห้คือ น้าเขียนศิลป์ฝรั่งเศสเป็นอันดับหนึ่ง ผมเถียงไม่ได้ครับ อายคนมากๆ ผมไปซื้อใบสมัครใหม่มาเขียน น้าด่าจนอายคนเลยครับ เพราะน้าบอกว่าเกรดโง่ไม่ถึงสองแบบนี้ ไม่อายคนรับสมัครหรอ ใช่ครับ ผมลืมตัวไปว่าเราโง่ ในวันสอบผมมารอตังแต่ตีห้าครับ กลัวมาสอบไม่ทัน ยามเห็นผมจึงชวนไปนั่งด้วยในป้อม ผมหลับไป ยามปลุกตอนเรียกแถวพอดี วันทำข้อสอบผมโทรหาแม่ทุกครั้ง ข้อสอบมันยากเหลือเกิน แม่บอกว่าถ้าไม่ได้จะให้ไปเรียนเอกชนถูกๆ ผมดีใจครับที่แม่ยังห่วงผม ผมสอบได้ครับ อันดับหนึ่งของศิลป์ฝรั่งเศสด้วย แม่ดีใจมาก แต่ตอนนั้นผมเรียนไปได้สักเทอมนึง เกรดก็พอดูได้ครับ สองจุดแปดกว่าๆ มันไม่น้อยเลยสำหรับผม คนที่เคยได้หนึ่งกว่า มาตลอด แต่คำว่า สายวิทย์ก็ลอยเข้ามาในหัวผมอีก ปี2553 นี้ละครับ ที่ผมจะมาเรียนร้องคำว่า วิทย์ที่เตรียมอุดม แต่ไม่ติดเตรียมผมก็จะเรียนใหม่อยู่ดี คุณครูคิดว่าผมควรจะสอบใหม่อีกสักครั้งดีมั้ยครับ อยากเรียนหมอ ผมอยากทำให้ได้ ผมถามแม่ แม่บอกว่า แม่ภูมืใจที่ผมไม่โดดเรียน แม่ภูมิใจที่ผมตั้งใจเรียน
และแม่ภูมิใจมาก ถ้าผมทำในสิ่งที่ผมรัก คือแม่ให้สอบอ่ะครับแม่บอกว่าต่อให้ผมเรียนมอสี่อีก ห้าปี แม่ก็ส่งได้ถ้าผมตั้งใจเรียน ผมจะสอบดีมั้ยครับ เพราะเพื่อนรุ่นเดียวกัน จะเรียนมอหก แต่ผมจะเรียนมอสี่ ผมคิดผิดหรือคิดถูกครับ แนะนำผมด้วยครับ

แม่ผมฝากมาบอกคุณครูว่า แม่ผมประทับใจในตัวคุณครูมากที่สอนให้ผม รู้จักรักพ่อแม่ แม่ดูในยูทูปที่ครูสอบติวเตอร์ชาแนลอ่ะครับ แม่ผมดูบ่อยมาก

PS. เครียดมากครับ