เหะ..เหะ....ขอแอบตอบก่อนคุณครูเนอะ
หนูอยู่ ม.4 หนูยังมีเวลาสับสนอีกนานเลยจ้า
งงมั้ย?? คือพี่เอง ก็เปลี่ยนมาเป็นสิบอย่างได้ตั้งแต่อยู่ม.4
พี่อยากเรียนวิศวะ -- สถาปัตย์ -- วิทย์คอม -- เภสัช -- หมอ -- สถาปัตย์ -- คอมฯ........
วนไปวนมา จนถึงวันที่พี่ต้องเลือกคณะ พี่ยังสับสนอยู่เลย
คืนก่อนที่พี่จะต้องไปยื่นเลือกคณะ พี่นั่งร้องไห้ แล้วพี่สาวก็พาไปหาคุณครูที่โรงเรียนที่บ้านของท่าน
คุณครูให้พี่ใจเย็นๆ แล้วมาค่อยๆช่วยพี่เลือก
เรียนหมอมั้ยปุ้ย...."ไม่เอาดีกว่าค่ะ ปุ้ยไม่อดทน แล้วก็ไม่เสียสละพอ"
หมอฟันล่ะ...."ไม่เอาค่ะ หนูอี๋น้ำลาย"
งั้นเภสัชมั้ย..."ก็ได้ค่ะ" เอาจุฬามั้ย..."ค่ะ ก็ได้ค่ะ"
ที่เหลือเลือกเป็นวิทย์คอมดีมั้ย หนูชอบนี่นา...."ค่ะ คุณครู"
ที่เล่าให้ฟังเพื่อยืนยั่นว่าหนูยังมีเวลาสับสนอีกนาน (ขนาดพี่เหลือแค่คืนเดียวยังสับสนได้เยอะขนาดนี้)
ที่จะบอกก็คือ สิ่งที่สำคัญกว่าตอนนี้คือ หนูต้องทำตัวเองให้พร้อมกับความต้องการเสมอนะ
ลองคิดดูสิว่า...ถ้าวันนึง ที่น้องใบหม่อนพบความต้องการของตัวเองสุดๆๆๆๆ
แต่......คะแนนไม่ถึง...เลือกไม่ได้
แค่คิดก็เศร้าแล้วใช่ม้า...
ใจเย็นๆนะจ๊ะ ในระหว่างที่เราเรียน จะมีเรื่องราว เหตุการณ์ ผู้คนที่มาทำให้ความคิดเราเปลี่ยนไปอยู่เสมอ
หมั่นสังเกตความถนัด และความชอบในสิ่งที่เราทำ อาจจะทำให้เราตัดสินใจได้ถูกต้องขึ้นเมื่อเวลานั้นมาถึง
อย่าพึ่งกังวลนะจ๊ะ...สู้.สู้..