ทำไงดีคะครู
ไม่รุ้พักหลังๆนี่เป้นอะไร
ทำอะไรพยายามต่อต้านแอนตี้แม่หมดแทบทุกอย่าง

แม่ชอบว่าหนูแรงๆ บางทีหนูอดทนไม่พุด เฉย หรือทำเป็นไม่ได้ยิน

แต่บางครั้งหนูกลับมาเหนื่อยๆ พอแม่พูดแรงใส่
หนูก้อตวาดกลับไป ปิดประตูห้องโครม รู้สึกได้ว่าตัวเองเครียด เลยระบายด้วยการขว้างก้อนกระดาษ เหมือนอยากจะทำลายทุกอย่าง (แต่ไม่ได้ทำลายนะคะ แค่รู้สึกอยาก)

แม่ชอบเอาหนูไปเปรีบยเทียบกับน้อง น้องที่แม่ตามใจมันทุกอย่าง ส่งผลให้หนุเกลียดน้องอย่างช้าๆ ทีละนิดๆซึมเข้าไป
อาจเป็นเพราะว่าแม่เลี้ยงหนูกับน้องมาไม่เหมือนกัน ไม่เหมือนกันอย่างแน่นอนค่ะ แม่ปลูกฝังน้องให้น้องรู้จักการทำบางอย่าง จนกว่าตัวเองจะได้ตามต้องการ สอนงานบ้าน ตามใจน้อง อยากได้อะไรแพงแค่ไหนแม่ก็ซื้อ แต่กับหนู ตอนเด็กๆพุดได้เลยว่าเป็นคุณหนูมากก แทบไม่ต้องทำอะไร ทำให้หนูทำงานบ้านไม่เก่ง ไม่ใช่ทำไม่เป็นนะคะ แม่จะด่า เจ็บมาก ไม่อยากเถียง เค้าเป็นแม่ เราเป็นลูก อยากได้อะไร นิดๆหน่อยๆแค่เสื้อ199แม่ยังไม่ซื้อให้ แต่ดิสนีย์ของน้องตัวเป็นพัน หยิบไปจ่ายเงินแบบไม่รู้สึกอะไร
เรื่องราวเป็นแบบนี้มาเรื่อยๆ มีการแขวะว่าเป็นแบบนี้ทำอะไรก็ไม่เจริญ
เห้ย แม่คะ นี่ลูกแม่นะ แม่พูดแช่งวันเว้นวัน บอกหนูทีว่าเค้าเป็นแม่แท้ๆของหนู
ตื่นมาตอนเช้า ไม่ถามหนูสักคำว่าจะกินอะไรเพราะแม่จะออกไปข้างนอก แม่ดันพาน้องออกไปกินด้วยกันเฉย วันนั้นหนุไม่ได้กินอะไรเลยจนเย็น เพราะไม่มีอะไรตุนไว้กว่าจะกลับกันมาก็บ่าย

ก็อดทนคะ ทนมาได้เรื่อยๆจนเมื่อวาน

มันสุดๆแล้ว แม่ดูถูกว่าหนูโง่ คงเอนมอ.ไม่ได้พราะปีของหนูจะไม่มีการรับแบบทำข้อสอบที่มหาลัยออกเอง

หนูโกรธมากๆ แม่พูดว่าเด็กนิสัยแย่แบบนี้@^$&%#*%8*8&
แทบจะร้อง เอาหน฿ไปเปรียบกับน้องว่าน้องมีความรับผิดชอบโน้น นี่ นั้น เหมือนหนูไม่มีความรับผิดชอบเลยงั้นแหละ
เสียใจมาก
เพราะรักแม่มาก แต่แม่ทำแบบนี้
เกลียดยัยน้องตัวดี ที่อะไรๆ ก็มันหมด
ขอโทดที่มาระบายแบบนี้
ขอบคุณที่ให้พื้นที่หนูนะคะ