คุณครูค่ะ

คำว่าคุณครูสมศรีมันช่างยิ่งใหญ่สำหรับหนูเหลือเกิน

คุณครูรู้จักคำว่า ostracize ไหมคะ

รบกวนคุณครูช่วยอ่านข้อความข้างล่างหน่อยนะคะ

หนูเคยไปขอกำลังใจจากพี่ๆที่เตรียมอุดม ถึงแม้จะไม่ได้เรียนที่

นั่น

หนูเคยไปโพสว่า"ใครจะซิ่วเพราะรักเตรียม+ไม่มีเพื่อน"

--------------------------------------------------------------------------------
คุณเคยไหมเวลาไปเข้าแถวเคารพธงชาติคนหน้าๆแล้วไม่มีคนมาต่อข้างหลังโล่งเป็นทาง

แล้วคนเค้าก็มองกัน เคยไหมที่ยืนอยู่โดดๆโดยไปคุยกับใครไม่ได้เพราะทำอะไรก็ผิด

เราเคยมาหมดแล้ว เราเป็นคนเรียบร้อยแต่เพื่อนไม่ยอมคบเขาว่านู้นนี้ต่างๆนานา

ทั้งๆที่เราสำรวจตัวเองแล้วว่าไม่ได้หยิ่งไม่ได้ทำใครให้เดือดร้อนแล้วในห้องก็มีคนเรียบร้อย

แบบเราแต่เพื่อนก็รักเอาใจใส่เป็นห่วง แบบนั้นแต่ก่อนเพื่อนก็ห่วงเราแบบนั้น แต่เพียงแค่

โดนคนๆนึงนินทาในเรื่องที่ไม่จริงแล้วเค้าก็เกลียดเรากันหมดเราเสียใจมากๆๆถ้าคุณโดนบ้าง

จะรับได้ไหม

นี้คือเหตุผลที่เราอยากจะซิ่วและเราก็รักเตรียมมากๆอยากใช้ชีวิตม.ปลายให้คุ้ม อยากสัมผัส

ระบบรหัสพี่รหัสน้อง มีใครเป็นแบบเราบ้าง มันเป็นเรื่องที่เศร้ามากๆๆๆๆๆจริงๆนะ ทำอะไร

นิดหน่อยก็โดนมองแบบอะไรเนี้ย เราอยากไปร.ร.อย่างมีความสุขมีความสดใสถ้าคุณเจอ

คนที่เป็นแบบเราเลิกทำร้ายจิตใจเขาเถอะ เค้าไม่เลวอย่างที่คุณคิดหรอก
--------------------------------------------------------------------------------

วันอังคารที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551 เวลา 18:18:23

แล้วหนูก็ได้รับกำลังใจมามากมาย มีพี่คนนึงเค้าบอกว่า

Reply 18
Elunelight
--------------------------------------------------------------------------------
ใช่ว่าใครทุกคนจะสามารถรับมือกับปัญหาต่างๆได้แบบเดียวกัน
ปัญหาที่เจ้าของกระทู้เจอ บางคนอาจคิดว่าแค่ปรับตัวก็น่าจะแก้ไข้ได้
แต่ก็อาจเป็นไปได้ว่า เจ้าของกระทู้พยายามแล้วแต่ก็ไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ

สภาพอย่างน้องเป็นสภาพที่น่าเศร้าใจอย่างมาก
ถ้าในสังคมฝรั่งเค้าจะใช้คำว่า alienate หรือ ostracize
ซึ่งเป็นสิ่งที่ฝรั่งไม่ชอบอย่างมาก

ก่อนอื่นน้องต้องถามตัวเองก่อนว่าทนไหวไหม
อีกกี่ปีที่ต้องอยู่ที่โรงเรียนแห่งนั้น

แล้วต้องคิดด้วยว่ามาเตรียมแล้วจะรับมือกับสังคมใหม่ได้รึเปล่า

ถ้าน้องทนไม่ไหวแล้วพร้อมที่จะมาหาโอกาสใหม่
น้องมาซิ่วซะเถอะ
ไม่มีเหตุผลอะไรที่น้องจะมาทรมานตัวเอง
ไม่มีเหตุผลอะไรที่น้องจะยอมให้ประสบการณ์อันขื่นขมทับถมในตัวน้องเอง
ไม่มีเหตุผลอะไรที่น้องจะไม่ทำเพื่ออนาคตที่ดีกว่าโดยไม่ให้ผู้อื่นเดือดร้อน

แม้นว่าเตรียมจะไม่ได้รับประกันว่า น้องจะปรับตัวได้
แต่น้องไม่มีโอกาสที่จะรู้ได้ ถ้าไม่มา

ตัดสินใจให้ดี ชีวิตนี้เป็นของน้องเอง ความสุขก็เป็นของน้อง อย่าให้ใครปล้นไป

--------------------------------------------------------------------------------

วันพุธที่ 5 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551 เวลา 04:43:24

คือตอนนี้หนูอยู่ ม.5 ค่ะคุณครู สิ่งที่หนูเจอมันทำให้หนูเศร้า มี

ท้อบ้าง แต่หนูก็ต้องอยู่ หนูขอโทษคุณครูที่หนูไปสอบอีกครั้งก็

ทำไม่ได้ หนูรู้สึกผิดด้วยที่ทำให้พ่อแม่ต้องเสียเวลา หนูอยากได้

คำแนะนำและกำลังใจจากคุณครูค่ะ บางทีเวลาไปคุยอะไรกับอีก

คน อีกคนก็หันเป็นซุบซิบเป็นอย่างนี้เกือบทั้งวัน เหมือนเราจะ

ทำอะไรมองตลอด หนูเครียดจนปวดหัว ปวดคอ เคยร้องไห้ หนู

อยากเข้มแข็ง หนูพยายาม"อดทน"ว่าอีกแค่ 2 ปีก็จะเข้ามหาลัย

ไปหาสังคมใหม่ ไปสู้ชีวิตใหม่ แต่...ตอนนี้หนูต้องพยายามมาก

ค่ะคุณครูสมศรี หนูอยากได้กำลังใจจากคุณครู หนูตั้งใจเรียนเพื่อ

ครูเพื่อพ่อแม่ คำพูดของครูทุกคำเป็นสิ่งประเสริฐเป็นแรงบันดาล

ใจ ขอโทษนะคะที่เขียนจนยาวขนาดนี้ ถ้าหนูเอ็นติดไม่ว่าที่

ไหนหนูตั้งใจจะไปกราบครูค่ะ...........รักและเคารพคุณครูเสมอ

นะคะ