หนูควรคิดได้นานแล้ว
หนุต้องมาหาพี่น้ำหวานหรือพี่แรม เพื่อให้พี่เขาอบรมหนูก่อน
ต้นไม้ ถ้ายิ่งต้นใหญ่ รากของมันจะชอนไชดินลงไปลึกมาก
เวลาดึงขึ้นมาก็ดึงไม่ไหว
ทำให้เราไม่อยากถอนมัน และปล่อยมันให้โตไปเรื่อยๆ
เหมือนนิสัยที่ไม่ดีที่เราปล่อยมันจนมันโตมากเกินไป
หนูทำร้ายคุณแม่นะคะ ทำร้านความรักความหวังดีที่ท่านมีให้กับหนุ
เวลาจะมีค่าเมื่อหนูเห็นคุณค่าของเวลา
ตอนนี้หนูรู้สึกตัวเป็นสิ่งดี คุรครูยังให้โอกาสหนู
แต่เวลาที่ผ่านไปแล้ว ไม่มีใครทดแทนให้หนูได้
หนูต้องใช้เวลาที่เหลืออยู่ให้มีค่ามากกว่าที่หนูปล่อยมันผ่านเลยไป
เวลาหนูไม่ได้มาเรียน หนูบอกแม่ว่าอย่างไร
คุณครูมั่นใจว่าหนูต้องไม่ได้บอกเรื่องจริงแก่ท่าน
หนูต้องหลอกท่านใช่ไหมคะ
คุณครูขอให้หนูทำเป็นครั้งสุดท้าย
อย่าหลอกผู้มีพระคุณนะลูก
แม่รู้แม่ต้องเสียใจ
สิ่งเดียวที่จะทดแทนได้คือความพากเพียร
ครูจะให้หนูมาเรียนได้แต่หนูต้องมาเช็คเวลาเรียนทุกครั้ง ทำได้ไหมลูก
ถ้ามั่นใจให้มาทำเรื่องกับพี่แรมหรือพี่หวาน
หนูคงเหลือเวลาน้อยลง ที่นี้ขึ้นอยู่กับคุณภาพของการใช้เวลาแล้วนะ
ถ้าคิดจะเอนท์ก็ต้องอดทน ห้ามเหยาะแหยะ
ทรัพย์อะไรก็สามารถปล้นไปได้ แต่ทรัพย์ทางปัญญามีค่ามากนะลูก
แม่ชนีที่ถูกยิงด้วยปืนลูกซองถึงสองนัด
ทั้งแม่และลูกกลิ้งตกลงมาจากกิ่งไม้
นายพรานวิ่งเข้าไปจะฉวยลูกชนี
แม่ที่ใกล้ตายรีบกลั้นลมหายใจฝืนปีนป่ายหนีไปหลบที่หลืบหิน
เลือดไหลนองพื้นดินแต่แม่ยังเฝ้าป้อนนมให้ลูกจนเลือดรินเกือบหมดตัว
มือเท้าหมดแรงพยุง ลูกกลิ้งตกจากอ้อมกอด
แม่ยังฝืนยกมือขึ้นบีบน้ำนมให้หยดลงบนใบม้
แล้วกล่าวอำลาลูกว่า
"แม้นแม่สิ้นชีวาวาย ขอให้ลูกดื่มน้ำนมที่แม่ทิ้งไว้ให้อิ่มนะลูกยา"
แม่ชนีทิ้งน้ำนมให้ลูกดูดดื่ม
แต่แม่หนูทิ้งความรู้ให้เลี้ยงตน
หนูอย่าทำลายความหวังของแม่นะลูก
ลูกไม่ต้องเป็นคนเก่งแต่ขอให้ลูกเป็นคนดี
เข้าใจที่คุณครูสอนไหมลูก
ตอบคุณครูด้วยนะ