หนูควรคิดได้นานแล้ว

หนุต้องมาหาพี่น้ำหวานหรือพี่แรม เพื่อให้พี่เขาอบรมหนูก่อน

ต้นไม้ ถ้ายิ่งต้นใหญ่ รากของมันจะชอนไชดินลงไปลึกมาก

เวลาดึงขึ้นมาก็ดึงไม่ไหว

ทำให้เราไม่อยากถอนมัน และปล่อยมันให้โตไปเรื่อยๆ

เหมือนนิสัยที่ไม่ดีที่เราปล่อยมันจนมันโตมากเกินไป

หนูทำร้ายคุณแม่นะคะ ทำร้านความรักความหวังดีที่ท่านมีให้กับหนุ

เวลาจะมีค่าเมื่อหนูเห็นคุณค่าของเวลา

ตอนนี้หนูรู้สึกตัวเป็นสิ่งดี คุรครูยังให้โอกาสหนู

แต่เวลาที่ผ่านไปแล้ว ไม่มีใครทดแทนให้หนูได้

หนูต้องใช้เวลาที่เหลืออยู่ให้มีค่ามากกว่าที่หนูปล่อยมันผ่านเลยไป

เวลาหนูไม่ได้มาเรียน หนูบอกแม่ว่าอย่างไร

คุณครูมั่นใจว่าหนูต้องไม่ได้บอกเรื่องจริงแก่ท่าน

หนูต้องหลอกท่านใช่ไหมคะ

คุณครูขอให้หนูทำเป็นครั้งสุดท้าย

อย่าหลอกผู้มีพระคุณนะลูก

แม่รู้แม่ต้องเสียใจ

สิ่งเดียวที่จะทดแทนได้คือความพากเพียร

ครูจะให้หนูมาเรียนได้แต่หนูต้องมาเช็คเวลาเรียนทุกครั้ง ทำได้ไหมลูก

ถ้ามั่นใจให้มาทำเรื่องกับพี่แรมหรือพี่หวาน

หนูคงเหลือเวลาน้อยลง ที่นี้ขึ้นอยู่กับคุณภาพของการใช้เวลาแล้วนะ

ถ้าคิดจะเอนท์ก็ต้องอดทน ห้ามเหยาะแหยะ

ทรัพย์อะไรก็สามารถปล้นไปได้ แต่ทรัพย์ทางปัญญามีค่ามากนะลูก

แม่ชนีที่ถูกยิงด้วยปืนลูกซองถึงสองนัด

ทั้งแม่และลูกกลิ้งตกลงมาจากกิ่งไม้

นายพรานวิ่งเข้าไปจะฉวยลูกชนี

แม่ที่ใกล้ตายรีบกลั้นลมหายใจฝืนปีนป่ายหนีไปหลบที่หลืบหิน

เลือดไหลนองพื้นดินแต่แม่ยังเฝ้าป้อนนมให้ลูกจนเลือดรินเกือบหมดตัว

มือเท้าหมดแรงพยุง ลูกกลิ้งตกจากอ้อมกอด

แม่ยังฝืนยกมือขึ้นบีบน้ำนมให้หยดลงบนใบม้

แล้วกล่าวอำลาลูกว่า

"แม้นแม่สิ้นชีวาวาย ขอให้ลูกดื่มน้ำนมที่แม่ทิ้งไว้ให้อิ่มนะลูกยา"

แม่ชนีทิ้งน้ำนมให้ลูกดูดดื่ม

แต่แม่หนูทิ้งความรู้ให้เลี้ยงตน

หนูอย่าทำลายความหวังของแม่นะลูก

ลูกไม่ต้องเป็นคนเก่งแต่ขอให้ลูกเป็นคนดี

เข้าใจที่คุณครูสอนไหมลูก

ตอบคุณครูด้วยนะ