คุณครูคะ หนูมีเรื่องจะปรึกษา ตอนหนูม.ต้น หนูเป็นเด็กที่เรียนค่อนข้างดีมากๆ แต่พอมาช่วงม.ปลายนี้ หนูรู้สึกการเรียนหนูแย่ลงมากๆเลยค่ะ ม.ปลาย หนูมีปัญหาหลายเรื่องเลย ตอนแรกหนูมีปัญหาเรื่องเพื่อนค่ะ คือเป็นการเข้าใจผิดระหว่างพวกหนู 2 คน เค้าเข้าใจหนูผิดค่ะ จนความเป็นเพื่อนต้องพังไป เพื่อนคนนี้เป็นเพื่อนที่หนูผูกพันมาเป็นปีๆ เคยเข้าค่ายโอลิมปิกด้วยกัน นอนข้างกัน กินข้าวด้วยกัน เข้าห้องน้ำด้วยกัน... หลังจากเรื่องนี้เกิดขึ้นมา หนูรู้สึกตัวเองโดดเดี่ยวมากเลย เพราะหนูเป็นคนรักสันโดษไม่ค่อยเข้าไปเจาะแจะกับใครมาก หนูเลยสนิทกะเค้ากะเพื่อนผู้ชายอีกหนึ่งคน ตอนนั้นเป็นช่วงงานกีฬาสีค่ะ ก็มีรุ่นพี่คอยมาช่วยงานน้องกันบ้าง ตอนนั้นหนูได้เจอกับคนๆนึง ซึ่งเราก็คุยด้วยกันมาตลอด คงเป็นเพราะหนูเหงามากๆ หนูเลยชอบพี่เค้าซะงั้น แต่เราสองคนไม่ได้เป็นแฟนกันนะคะ เพราะรอให้โตก่อน แต่แล้ววันนึงเค้าก็เดินจากหนูไป หนูไม่ค่อยเสียใจเรื่องนี้มากเท่ากับเรื่องเพื่อนของหนู ตอนนี้หนูก็เลยมีเพื่อนที่สนิทจริงๆอยู่ 1 คนค่ะ เค้าเป็นเด็กผู้ชาย T^T การที่หนูสนิทกะเค้ามากๆ ทำให้ใครหลายคนเค้ามองหนูไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ พวกเราช่วยกันเรียนตลอดเลย หนูเครียดมากๆเลยค่ะ มันรู้สึกเศร้าอย่างบอกไม่ถูก เพราะการมีเพื่อนสนิทเป็นผู้ชาย หนูก็ไม่สามารถคุยกะเค้าได้หมดทุกเรื่อง หนูต้องอดทนกับสายตาคนรอบข้าง เวลาเราเดินไปส่งงานด้วยกัน เดินด้วยกัน นั่งทำการบ้านด้วยกัน หนูรู้สึกอึดอัดมากเลย จนบางครั้ง หนูทำตัวแปลกๆห่างๆเพื่อนคนนี้ไปแต่หนูรักเพื่อนคนนี้มากๆเลยค่ะ เพราะเค้าเข้าใจหนูทุกอย่าง ครูว่าหนูควรทำยังไงกับชีวิตหนูดีคะ ตอนนี้หนูเศร้ากับชีวิตตัวเองมากเลยค่ะ T_______________T