ครูสมศรีคะ หนูเครียดมากเลย ช่วยหนูด้วย
ตอนนี้หนูอยู่ ม.3 แล้วค่ะ แต่หนูเป็นเด็กใหม่ เพิ่งย้ายมาตอน ม.3 ค่ะ แต่หนูกลับไม่มีเพื่อนสนิทเลย หนูเป็นเศษของห้องเสมอเลยค่ะ ตอนหนูอยู่ที่โรงเรียนเก่า หนูมีเพื่อนเยอะมากเลยค่ะ แต่พออยู่โรงเรียนใหม่หนูกลับมีเพื่อนแค่คนเดียวเองค่ะที่คอยช่วยเหลือหนูอยู่เสมอ ที่เพื่อนคนนี้เขาอยู่คนละห้องเลยได้แต่คอยให้กำลังใจอยู่ห่างๆ จากที่หนูเคยมีแต่เพื่อนมาคุยด้วย เล่นด้วย แต่พอมาอยู่โรงเรียนใหม่ หนูต้องเดินไปเรียนคนเดียว ติวหนังสือคนเดียว กินข้าวคนเดียว บางครั้งยังถูกเพื่อนแกล้งอีก หนูเหงามากเลย แต่อย่างน้อยหนูก็ยังมีแม่ที่ให้คำปรึกษาอยู่เสมอค่ะ แม่บอกหนูว่า มันเป็นช่วงเวลาที่ฝึกความอดทนของหนู ว่าหนูจะอยู่ได้รึเปล่า เพราะสังคมภายนอกก็มีแบบนี้อยู่เสมอ และหนูก็รู้สึกดีนะคะ ที่เพื่อนเก่าเขามาทักทายหนูอยู่เสมอเวลาที่หนูออน MSN เขามาบอกว่า 'สู้ๆนะ ยังมีเรามีเป็นกำลังใจให้ ' มันทำให้หนูอยากกลับโรงเรียนเก่ามากเลยค่ะ เวลาครูให้จับกลุ่ม หนูก็อยู่ในกลุ่มที่ไม่ดีเพราะเป็นเศษของห้อง(คือ พวกเขาไม่ตั้งใจเรียนอ่ะค่ะ) เวลาทำภาคปฏิบัติ คะแนนหนูก็จะน้อย เพราะเพื่อนไม่ตั้งใจทำ แต่หนูกลับทุ่มเทกับงานมาโดยตลอด มันทำให้หนูเครียดมากๆ มันเหงามากเลยค่ะ ไม่มีเพื่อนที่ให้คำปรึกษา บางครั้งก็ต้องแอบไปร้องไห้คนเดียว หนูไม่ค่อยอยากไปปรึกษากับแม่ เพราะ หนูไม่อยากให้แม่เครียดค่ะ
ครูสมศรีคะ หนูจะทำยังไงดี หนูถึงจะมีความสุข ไม่เครียด หนูไม่อยากเป็นแบบนี้เลย