สวัสดีครับ ผมเป็นเด็กค่อนข้างใหม่สำหรับบอร์ดแต่ก็อาจจะหน้าเก่าสำหรับคอสเรียน หลังจากที่ได้เรียนกับคุณครูสมศรีไปก่อนอื่นคงต้องขอบอกเลยว่าคุณครูทำให้ผมเข้าใจและรู้เรื่องภาษาอังกฤษขึ้นเยอะแต่ที่ผมอยากจะฝากถึงคุณครูและเพื่อนๆทุกคนในกระทู้นี้คือข้อคิดและคติดีๆต่างๆ
ผมขอเล่าเรื่องก่อนนะครับคือว่าผมมีเพื่อนสนิทอยู่คนนึงซึ่งเป็นคนที่แนะนำให้ผมมาเรียนพิเศษที่นี่แหละครับ เค้ารู้สึกประทับใจครูสมศรีมากและได้นำคำสอนหลายๆข้อของครูไปปฏิบัติ เพื่อนของผมเป็นคนตั้งใจทำงานและมีความเป็นผู้นำให้ความร่วมมือต่องานกลุ่มดีมาก แต่มาพักหลังเค้าก็เริ่มเปลี่ยนไป โดยเป็นคนขยันทำแบบฝึกหัดและอ่านหนังสือแต่ (ขอย้ำว่า"แต่") เค้าเริ่มทิ้งงานกลุ่มโดยการไม่รับผิดชอบ เอาเวลาไปหมกหมุ่นกับงานตนเองและการอ่านหนังสือของตนเอง ถึงขั้นพูดได้เต็มปากเลยว่าเค้าเห็นแก่ตัวมากๆ เช่นงานชิ้นเดียวกันแบบเดียวกันซึ่งเป็นงานกลุ่มและงานเดี่ยว ในส่วนของงานกลุ่มที่เค้ารับผิดชอบทุกคนในกลุ่มกล้าพูดได้เลยว่าผลงานที่เค้าทำให้ส่วนรวมนั้นเปรียบเสมือนขยะซึ่งต่างจากงานเดี่ยวของเค้ามาก และไม่ว่าเราจะซ้อมละครหรือทำกิจกรรมใดๆบางครั้งอาจารย์เรียกทั้งกลุ่มแต่กลุ่มเราต้องไปโดยไม่มีเค้าเพราะจู่ๆเค้าก็ปลีกตัวไปทำงานเดี่ยว ไม่สนใจคนอื่นที่ต้องมารอ พอกลับมาผมกำลังจะอ้าปากว่าเค้าก็ถามว่า"เสร็จรึยัง เสร็จแล้วใช่มะ ดีแล้วกูไม่อยากทำอยู่พอดี" โดยที่ไม่มีการสำนึกถึงสิ่งที่ตัวเองทำ ซึ่งบางครั้งหลายคนก็ไม่พอใจแต่ก็ไม่มีใครกล้าพูด ส่วนตัวผมซึ่งเป็นคนตรงๆก็ได้เคยว่าเค้าไปหลายทีแล้วแต่เค้าก็ทำเงียบและเอาผมไปด่าลับหลังอยู่บ่อยๆ สำหรับตัวผมถึงจะไม่เก่งไม่ฉลาดแต่ผมว่าผมก็มีความรับผิดชอบพอสมควร และผมก็แยกแยะออกว่าอะไรคือคำว่าส่วนรวมและส่วนตัว ผมเลยอยากจะฝากบอกถึงคุณครูและเพื่อนๆว่าสิ่งที่คุณครูสมศรีสั่งสอนไม่ว่าจะเรื่องการขยัน ความกตัญญูนั้นแล้วเป็นสิ่งที่ถูกที่ควรแต่ผมอยากจะขออนุญาตเพิ่มไปว่าการที่เราจะอยู่ในสังคมได้นั้นไม่เพียงแค่เรามองเห็นแต่ตัวเรา เรายังต้องมองไปยังส่วนรวม เพื่อนฝูงและคนรอบข้าง เพราะพ่อของผมสอนมาเสมอว่า"ไม่ว่าจะไปเป็นอะไรก็ตาม ขอให้เป็นคนดี และไม่เอาเปรียบคนอื่นก็พอ" และครูของผมยังพูดไว้อีกว่า "ปัจจุบันคนเก่งคนฉลาดเรามีเยอะแล้ว แต่คนที่ทั้งเก่ง ฉลาดและมีคุณธรรมนี่สิหายาก"
สุดท้ายนี้ผมหวังว่าคุณครูสมศรีจะได้นำสิ่งเหล่านี้ไปพูดให้เพื่อนๆฟังเพราะไม่แน่ว่าเพื่อนของผมได้ฟังครูแล้วเค้าอาจจะเชื่อเพราะมันไม่เชื่อผมแน่นอน แต่ถ้ามันยังเป็นคนที่ชอบเหยียบหัวคนอื่นเพื่อจะขึ้นไปในจุดที่สูงๆ ผมก็พร้อมที่จะส่งมันขึ้นไปให้สูงที่สุดเพราะมันจะได้พ้นๆไปจากสายตาและชีวิตของผม ซึ่งถ้าการเอ็นติดของมันได้มาเพราะการเอาเวลาทำงานกลุ่มไปอ่านหนังสือและปล่อยให้เพื่อนทำงานแทนก็เท่ากับเป็นการกินเวลาของเพื่อน ผมว่าเค้าอาจจะได้ความรู้ วิชาการ แต่เค้าจะไม่ได้ประสบการณ์ หลักการ และการใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันในสังคมแน่นอน
ขอบคุณครับ