ครูขาหนูอ่านหนังสือไม่รู้เรื่องเลยค่ะ หนูมีจุดมุ่งหมายแค่ว่าอยากประกอบอาชีพที่ดีสักอาชีพนึง แต่เวลาเพื่อนถามหรือคนอื่นถามหนูก้อบอกไม่ได้ว่าหนูอยากเรียนอะไร เพราะหนูไม่กล้าหวังค่ะ หนูกลัวว่าจะทำไมได้ตามนั้น ความคิดของหนูก็ได้แต่ว่า คณะอะไรสักคณะที่ได้และเป็นทางของเราก็พอ หนูพยายามเริ่มอ่านหนังสือตอน ม.6เทอม1ที่ผ่านมา แต่การบ้านและงานหลายๆอย่าง รวมถึงสอบเก็บคะแนนต่างๆ หนูจึงพยายามอ่านได้แค่เนื้อหา ม.6 เทอม1ที่เรียนเท่านั้น ตอนนั้นหนูกะว่าปิดเทอม จะตั้งใจเต็มที่ แต่พอเปิดเทอมแล้ว ปิดเทอมหนูได้ทำอย่างที่หนูหวังได้เพียงนิดเดียว หนูรู้ตัวนะคะว่าหนูต้องตั้งใจอ่านหนังสือก่อนที่มันจะสายไปมากกว่านี้ แต่เวลาหนูจะอ่าน หนูรู้สึกว่าสมองไม่โล่ง ยังรับอะไรได้ไม่เต็มที่ แต่เมื่อหนูตั้งใจจริงๆแล้วบางครั้งหนูก้อยังทำโจทย์ไม่ได้ มันทำให้หนูท้อ และหลายเป็นคนหลงทาง เกรดของหนูที่ออกมาในเทอม1ก้อไม่เปนอย่างที่หวังสักเท่าไหร่ เพื่อนบางคนที่ชิวๆเค้ายังได้มากกว่าหนูกันอีก หนูก้อไม่เข้าใจว่าหนูจะเครียสไปทำไม จะตั้งใจไปทำไม หนูเปนคนอ่านหนังสือรวนกันไปหมดเลยค่ะ อยากก่านวิชาไหนก้ออ่าน พอหนูไม่เข้าใจหนูก้อจะหนีมัน แล้วกลับมาอ่านทีหลังอีก ทำให้เสียเวลา ครูขา ครูช่วยให้คำแนะนำหนูหน่อยนะคะ
หนูควรจะทำยังไง ในเมื่อหนูตั้งใจขนาดนี้ ถึงมันจะไม่มากที่สุด แต่มันก้อมากของหนู ทำอย่างไรหนูจะอ่านหนังสือได้อย่างเข้าใจค่ะ หนูท้อแล้ว ท้อมาก จนอยากจะปล่อยทุกอย่างให้เป็นไปตามทางของมันเท่านั้น