หนูสอบข้อเขียนของมหาวิทยาลัยหนึ่งผ่านค่ะ
ซึ่งนั่นเป็นคณะที่หนูอยากเข้ามาก (คณะแนววิทย์สุขภาพ)
ถึงแม้ว่าคณะที่หนูอยากเข้า ในมหาวิทยาลัยแห่งนี้ จะไม่ดังมากนัก
(เพราะดังในด้านอื่นมากกว่าวิทย์สุขภาพ)
แต่หนูก็อยากจะเรียน
หนูเลือกที่จะเรียนที่คณะ มากกว่ามหาวิทยาลัยค่ะ
แต่ถ้าเก่งพอที่จะเลือกมหาวิทยาลัยได้
หนูก็อยากจะได้ มหาวิทยาลัยที่ชื่อดัง (ในด้านวิทย์สุขภาพ)
เพราะ คนเก่งส่วนใหญ่มักจะสอบเข้าไปที่นั่นกันเยอะ
หนูอยากอยู่ในสังคมที่มีแต่คนเก่งๆค่ะ (ถึงแม้หนูจะโง่ก็เถอะ)
จะได้เป็นการกระตุ้นตัวเองให้ใฝ่รู้ใฝ่เรียน
เฮ้อ ..
แต่สุดท้ายยยยยยยยย
ทั้งหมด คือ ว่างเปล่าค่ะ
เพราะ หนูตกรอบสัมภาษณ์
หนูติดแค่ตัวสำรอง
เป็นได้แค่นี้ แค่นี้จริงๆค่ะ
ขนาดมหาวิทยาลัยที่ไม่ดังด้านวิทย์สุขภาพเท่าไรนัก
หนูยังไม่สามารถสอบติดเป็นตัวจริงได้
แล้วมหาวิทยาลัยอื่น (ที่มีชื่อในด้านนี้) ล่ะคะ ?
มหาวิทยาลัยที่หนูอยากเข้าจริงๆ
คงไม่ไหวล่ะมั้ง
หนูเหนื่อยใจค่ะ
ปัญหาเยอะแยะเข้ามารุมเร้า
เรื่องนู้น เรื่องนี้ ฯลฯ
แต่หนูไม่โทษปัญหาหรอกค่ะ
เพราะ มันสอนให้หนูเข้มแข็งขึ้น
หนูเลือกที่จะโทษตัวเองมากกว่า
หนูขี้เกียจเองค่ะ ไม่ค่อยเอาไหนเท่าไร
เอาเรื่องส่วนตัว ปัญหางี่เง่าๆ เรื่องรักๆ มาเป็นข้ออ้างในการอ่านหนังสือ
จริงๆแล้ว หนูชอบอ่านหนังสือมาก
แต่หนูเป็นคนสมาธิสั้นค่ะ หนูก็ใช้ข้อนี้ เป็นหนึ่งในเหตุผลที่ไม่อ่านด้วย
เอาแต่เล่นไปวันๆ
แย่มากๆเลย
เป็นอะไรที่เลวร้ายที่สุด
แล้วตอนนี้หนูจะทำอย่างไรดีคะ ?
ยังไง หนูก็ยังอยากจะเรียนคณะนี้ค่ะ
แล้วก็ยังแอบหวังลึกๆ ว่าจะติดที่ที่หนูต้องการ
แต่หนูไม่อยากหวังกับแอดมิชชั่นกลางเลยค่ะ
เพราะมันเป็นฟางเส้นสุดท้าย
ถ้าพลาดแล้ว คือ พลาดเลย
อีกอย่าง หนูไม่ถนัดข้อสอบแนว GAT กับ PAT
หนูโง่อังกฤษค่ะ
(แต่การที่หนูมาเรียนกับครูนี้ มันทำให้หนูเก่งภาษาอังกฤษขึ้นมากนะคะ พัฒนามาก จากที่ไม่รู้อะไร แต่ถึงกระนั้น มันก็ยังไม่พอ ถ้าเทียบกับคนที่เก่งจริงๆ)
แล้ว GAT PAT สามครั้งที่ผ่านมา ก็เน่าเหลือเกิน
เน่าที่สุดดดดดดดดด
หนูควรอ่านต่อไปใช่ไหมคะ ?
ทั้งๆที่รู้ว่ามันเสี่ยงมาก
หรือหนูจะเตรียมซิ่วปีหน้าดีคะ
ตอนนี้ เหมือนหนทางมืดมนเหลือเกิน
หนูเสียใจค่ะ ไม่น่าเกิดมาเป็นลูกคุณพ่อคุณแม่เลย
หนูไม่มีค่าพอ
หนูโง่เกินไป หนูขี้เกียจเกินไป
หนูมันตัวปัญหา มีแต่ปัญหาเยอะแยะรุมเร้า
จริงอยู่ ที่กำลังใจมันสร้างได้จากตัวเราเอง
แต่ในตอนนี้ หนูรู้สึกกำลังใจหดหายค่ะ
มันท้อ สับสน อยากร้องไห้
หลากหลายอารมณ์ปนเปแทรกซึมเข้าสู่จิตใจ
งานที่โรงเรียนก็เยอะเหลือเกิน
หนูจัดเวลาอ่านหนังสือไม่ถูกเลยค่ะ
ไม่รู้จะอ่านช่วงไหน
อ่านที่โรงเรียนก็อ่านไม่ได้ เพราะเสียงดังมาก ไม่มีสมาธิ
หรือหนูจะลองไปฝึกวิปัสสนากรรมฐานที่สถานปฏิบัติธรรมสักสัปดาห์หนึ่งดีคะ
เผื่อจะช่วยเรื่องสมาธิบ้าง อะไรบ้าง
อ่านตอนเช้า ก็อ่านไม่ได้ เพราะหนูไม่ตื่น
ตั้งนาฬิกาปลุก ก็ไม่เคยจะได้ยิน
เวลาที่อ่านได้ดีที่สุด คือ ช่วงกลางคืนค่ะ
ซึ่งเวลามันก็ค่อนข้างน้อย
หนูจะอ่านทันสอบ GAT, PAT, O-NET ไหมคะ ?
สมองจะฉลาดขึ้นสักนิดหรือไม่ เมื่อถึงช่วงเวลานั้น
รบกวนคุณครูช่วยตอบกลับด้วยนะคะ ถ้าคุณครูว่าง
ขอบคุณมากค่ะ
