ถ้าเขาไม่รักหนู...หนูขอตายดีกว่า

 

หนูจ๋า  ถ้าสเกลชีวิตมี  10 สเกล  หนูจำได้ไหมว่า

 

ตอนเรา  3  ขวบ  เมื่อเราไม่ได้ตุ๊กตาบาร์บี้

 

หุ่นยนต์อุลตร้าแมน  เราจะลงไปชักดิ้น  ชักงอ

 

นี่แหล่ะ  คือ  สเกลที่ 1

 

 

แต่ถ้าวันนี้เราย้อนกลับไปมอง

 

เราคงหัวเราะกับเรื่องที่เกิดขึ้น

 

เพราะดูเหมือนเป็นเรื่องไร้สาระ

 

 

แต่พอเราอยู่  ม.3  หรือ  สเกลที่ 2

 

เมื่อเราสอบเข้าโรงเรียนดัง ๆ ไม่ได้

 

เราร้องไห้ตีอกชกหัว ... แล้วเศร้าไปหลายวัน

 

 

วันนี้เราอยู่  ม.6  เรามองเรื่อง  ม.3

 

เป็นเรื่องที่ไร้สาระ

 

 

ถึงขณะนี้  คือ  สเกลที่ 3  พอผู้ชายที่เรารักหักอก

 

เราทนไม่ไหว  เราอยากฆ่าตัวตาย

 

เชื่อไหวว่า  รออีกสักปี  สองปี

 

เราอาจจะหัวเราะกับความไร้สาระทางความคิดของเรา

 

 

ตอนนี้  พ่อและแม่ของเราอยู่  สเกลที่ 7

 

ท่านเลยมองเห็นว่า

 

เรื่องของเราทุกเรื่องเป็นเรื่องไร้สาระ

 

 

อย่าว่าหรืองอน  หรือโกรธเคืองท่านเลย

 

ก็ลองย้อนมองไปที่เด็กอนุบาลที่ร้องไห้ขี้มูกโป่ง

 

เพราะไม่ได้ตุ๊กตาสิ

 

แล้วเราจะเข้าใจสเกลชีวิตเองแหล่ะ!!

 

 

"คุณครูสมศรี ธรรมสารโสภณ" 

www.kru-somsri.ac.th  www.facebook.com/krusomsri