ณ สนามกีฬาแห่งหนึ่งใน Seattle ได้มีการจัดกีฬาโอลิมปิคพิเศษขึ้น

โดยมีผู้ร่วมแข่งขันเป็นเด็ก 9 คน เป็นผู้ป่วยทางกายภาพและจิตใจทั้งหมด

เมื่อเสียงปืนดังขึ้น... ทุกคนก้มหน้าก้มตาเดิน วิ่งอย่างเอาจริงเอาจัง

แต่มีเด็กชายคนหนึ่งสะดุดล้มลงสองสามครั้ง


ครั้งสุดท้าย เด็กน้อยเริ่มร้องโฮขึ้นมา

... เด็กผู้เข้าแข่งขันทั้ง8 ชะลอความเร็วลงและค่อยๆ เหลียวหลังมามอง

ทันใดนั้น เด็กทั้ง 8 หันหลังกลับ พร้อมโผเข้าหาเด็กชายน้อยที่ร่างกายอ่อนแอ

เด็กหญิงที่เป็นดาวน์ซินโดรม(ปัญญาอ่อน) ก้มตัวลงไปหอมแก้มเด็กชายที่กำลังร้องไห้
 
พร้อมถามว่า "ดีขึ้นไหม" แล้วเด็กทั้ง 9 คนก็คล้องแขนกันเดินไปจนถึงเส้นชัยพร้อมกัน


เชื่อหรือไม่ว่า เด็กสรีระบกพร่องและสติปัญญาไม่สมบูรณ์

ล้วนแล้วแต่มีจิตใจที่สมบูรณ์ไม่ได้พิการเลยแม้แต่น้อย

แล้วเราล่ะลูก เราอาจจะเป็นผู้พิการที่แท้จริงก็ได้นะคะ


"คุณครูสมศรี ธรรมสารโสภณ"
www.kru-somsri.ac.th    www.facebook.com/krusomsri